„Iwona Chmielewska” – książki

"Gdy dwoje ludzi żyje razem, to jest im łatwiej, bo są razem, i jest im trudniej, bo są razem" - tak zaczyna się autorska książka Iwony Chmielewskiej. Książka, którą od lat delektują się zagraniczni wielbiciele autorki i której wydanie w Polsce było od dawna wyczekiwane. To typowy picturebook, w którym za pomocą prostych metafor opisane są i pokazane zależności w związkach. Dla dzieci i dla dorosłych. Do podarowania w dniu ślubu, w rocznicę związku, do refleksji po rozstaniu

Niebieski haft na okładce i aplikacje jak z dawnych babcinych makatek zapowiadają pełną uroku i ciepła książkę do wielokrotnego oglądania i czytania. Na kolejnych kartach swojej nowej książki Iwona Chmielewska jak magik z cylindra wyjmuje z dziecięcych kieszonek coraz to bardziej zdumiewające rzeczy.

Przedstawiona publikacja Iwony Chmielewskiej, trzykrotnej laureatki Bologna Ragazzi Award, to książka zbudowana na serii patchworków i kolaży oraz ich rewersów. Oglądamy strony frontowe i tuż za nimi – widoczne ściegi i podszewki, czyli elementy ukryte i często niewidoczne dla tych, którzy widzą tylko powierzchownie, patrzą jednostronnie. Ten sam pozostaje jedynie zarys kształtu, forma, w którą ubieramy świat… Aż do poruszającego finału. Ta książka to forma gry w chowanego, to próba opisania natury dziecka – jak na nie patrzymy, ile w nim widzimy. „Ale jest jeszcze o czymś innym: ile może ukrywać się za formą powierzchownie widzianą? Jak bardzo rządzą nami schematy, którymi postrzegamy świat? W książce Iwony Chmielewskiej porządek zostaje odwrócony – główna bohaterka, poszukiwana i opisywana przez całą książkę pojawia się dopiero na końcu. Najpierw poznajemy jej podszewkę, a dopiero potem widzimy to, co stanowiłoby jej istotę, gdybyśmy zetknęli się z nią oko w oko już na początku”. – pozarozkladem.com

Czy łatwo jest rządzić? Po co, jak i dla kogo się to robi? Jak urządzić państwo, żeby ludzie byli w nim szczęśliwi? To pytania, na które próbuje znaleźć odpowiedź bohater książki Janusza Korczaka Król Maciuś Pierwszy. Pisząc przed laty tę powieść, Korczak wspólnie z dziećmi zastanawiał się nad trudami i odpowiedzialnością związanymi ze sprawowaniem władzy. Jak ciężko być królem to książka, która powstała w oparciu o wybrane fragmenty Króla Maciusia Pierwszego ze znakomitą interpretacją wizualną Iwony Chmielewskiej. Korczak podkreślał, że pamięć „o wewnętrznym dziecku w sobie” pozwala zachować świeżość i czystość spojrzenia na świat, dzieci zaś uważał za pełnoprawnych obywateli i uczestników życia społecznego. Chciał, aby wierzyły w siebie i wiedziały, że „nie można zostawiać świata takim, jaki jest”. Ta książka chce o tym przypomnieć. To niezwykła lektura zarówno dla dzieci, jak i dorosłych. Publikacja wydana wspólnie z Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN przy okazji wystawy „W Polsce króla Maciusia. 100-lecie odzyskania niepodległości”. Janusz Korczak (Henryk Goldszmit) – pisarz, lekarz, pedagog, społecznik i wychowawca. Po ukończeniu medycyny i praktyce lekarskiej w szpitalu dziecięcym, w latach 1912-1942 kierował warszawskim Domem Sierot dla dzieci żydowskich. Inicjator pierwszego pisma dziecięcego „Mały Przegląd”. Pod pseudonimem Stary Doktór wygłaszał dla dzieci pogadanki radiowe. Zginął wraz ze swoimi wychowankami w 1942 roku w obozie zagłady w Treblince. Autor licznych tekstów drukowanych na łamach pism i kilkudziesięciu książek, m.in.: Józki, Jaśki i Franki (1911), Król Maciuś Pierwszy (1923), Król Maciuś na wyspie bezludnej (1923), Bankructwo małego Dżeka (1924), Kajtuś czarodziej (1934). Iwona Chmielewska – ilustratorka i twórczyni wydawanych na całym świecie autorskich picture book. Jej książki publikowane były w Korei Południowej, Japonii, Hiszpanii, Francji czy Niemczech. Laureatka wielu prestiżowych nagród, m.in. Złotego Jabłka na Biennale Ilustracji w Bratysławie i dwukrotnie Bologna Ragazzi Award (2011, 2013). Za książki Pamiętnik Blumki (2011) oraz abc.de (2015) nominowana do nagrody Deutsche Jugendliteraturpreis. Ostatnio opublikowała m.in.: O tych, którzy się rozwijali (2013), W kieszonce (2015), Obie (2016).

Oparta na wspomnieniach ocalałej z Zagłady, poruszająca historia dziewczynki ukrywanej przez wiele miesięcy na terenie warszawskiego getta. Poetycko zilustrowane świadectwo ocalającej mocy miłości i wyobraźni. Nikt nie wie, że tu mieszka dziewczynka. Będziesz tu mieszkała jak krasnoludek. Tak mi powiedziała. (...) Nie czułam się smutna. Nie było mi źle. Nie wiedziałam w ogóle, że jest inne życie. Myślałam, że tak to jest. Nigdy nie chciałam wyjść, bo nie wiedziałam, że można wyjść. Zosia, córka Natalii i Szymona Zajczyków, była malutkim dzieckiem, gdy wybuchła wojna. Jesienią 1940 roku wraz z rodziną trafiła do warszawskiego getta. By ocalić córkę, Natalia ukryła ją w piwnicy. Dziewczynka spędziła tam długie miesiące tylko z ukochaną lalką, w świecie wyobraźni stworzonym dla niej przez matkę. Nie pamięta muru, głodnych ludzi na ulicach, opasek z gwiazdą Dawida. Pamięta kasztany i listki, które przynosiła jej mama, sanki rysowane węglem na podłodze i odwiedzające ją szczury, których na początku wcale się nie bała. Zosia Zajczyk ocalała, jako jedna z niewielu. Po latach opowiada swoją historię. Mama zawsze wraca to spisana przez pisarkę i reportażystkę Agatę Tuszyńską opowieść o niezwykłej więzi matki i córki wśród okrucieństwa wojny. Dodatkowy wymiar nadają jej subtelne, poetyckie ilustracje cenionej w Polsce i na świecie artystki Iwony Chmielewskiej. Nałożona na okładkę papierowa opaska z ważnym w opowieści haftowanym motywem to próba odwrócenia symboliki opaski z gwiazdą Dawida. Tutaj ten kawałek płótna staje się znakiem czułości, ochronnym gestem otaczającym ukryty w książce kruchy świat Natalii i Zosi. „Zosię poznałam dawno. Podczas pierwszego, a może drugiego przyjazdu do Izraela. (...) Połączenie języka i wrażliwości dziecka z okrucieństwem ówczesnej codzienności sprawiło, że wtedy, dwadzieścia lat temu, przerosła mnie ta opowieść. (...) Zamknęłam ją na długo na dnie pamięci. Otworzyłam po latach, silniejsza. (...) Uświadomiłam sobie wtedy, jak bliskie są nasze losy. (...) Przeglądam się w lustrze tej historii. Historii miłości i nadziei. Historii, która pozwala wierzyć w moc słowa” – Agata Tuszyńska. „(...) Moim zadaniem było dopełnić ten wstrząsający i zachwycający tekst obrazami, które (to jedyne, czego byłam pewna) nie będą ilustrowały go w tradycyjnie pojmowany sposób. Jak to zrobić, żeby książka symbolicznie otwierała się i zamykała przed odbiorcą, jak tamta ciemna piwnica? Jak zachować i pokazać sakralny wymiar tego miejsca? Jak je oświetlić, wydobyć z tamtych czasów i przenieść jak najdelikatniej do dzisiejszego świata? I pamiętać, żeby swoją zbyt narzucającą się wizją nie przeszkadzać odbiorcy w osobistym, intymnym przeżyciu? Przecież każdy ma na swój sposób obcować z tą tajemnicą. Obraz ma tu milczeć, ma być w pewnym sensie niewidzialny, a jednak ważny i dotkliwy” – Iwona Chmielewska.

To książka powstała w wyniku spotkania dwóch znakomitych i wyjątkowych autorek – poetki Justyny Bargielskiej i twórczyni książek obrazowych Iwony Chmielewskiej. To niezwykła opowieść o różnych obliczach macierzyństwa, często przemilczanych i pomijanych. Opowieść o szczęściu i lękach bycia matką, kalejdoskopie emocji, o tajemnicy „dawania życia”, rozstawaniu się z dzieckiem, o uśmiechu przez łzy. To książka pełna symboli, która nie tylko prowokuje do zadawania wielu pytań, ale także pozwala za każdym razem odnajdywać w niej nowe znaczenia. Rzadko zdarza się, że w rezultacie współpracy autorek o tak niezależnych osobowościach, powstaje dzieło skomponowane w sposób pozwalający na doskonałe współbrzmienie dwóch głosów. W "Obu" żaden z nich nie staje się dominujący. Tekst Bargielskiej przeobraża się niepostrzeżenie w wizualną historię Chmielewskiej, wypełnioną charakterystycznym dla jej języka światem motywów i zaskakujących połączeń. Wybitnie piękny picturebook zdecydowanie dla dorosłych!

"Na wysokiej górze / rośnie drzewo duże, / nazywa się Apli-Papli-Blite-Blau, / a kto tego nie wypowie, / ten nie będzie grał" - te słowa znanej od pokoleń dziecięcej wyliczanki w książce Krystyny Miłobędzkiej i Iwony Chmielewskiej stają się początkiem opowieści o świecie i języku, o przemianach i biegu życia, upływającym czasie. Na wysokiej górze to niezwykłe spotkanie dwóch znakomitych i wyjątkowych autorek - jednej z najwybitniejszych współczesnych poetek i twórczyni książek obrazowych. To książka o początkach naszych wyobrażeń o świecie. Pełna tajemnic i niedopowiedzeń, wymykająca się jednoznacznym interpretacjom. Niezwykła książka obrazowa, w której słowa (K. Miłobędzkiej) i obrazy (I. Chmielewskiej) są tak samo ważnymi elementami tajemniczej fabuły.

abc.de est un dictionnaire illustré multilingue de la culture allemande, un abécédaire graphique ambitieux qui introduit les lecteurs a l’univers de la littérature, de la science, de la philosophie et de l’art allemands. Ici, les mots et les lettres font la queue devant le cabinet de Sigmund Freud, éclairent les nuits des freres Grimm, s’échappent des livres de Brecht et de Goethe, bondissent sur les partitions de Bach, grimpent au sommet de la cathédrale de Cologne. Dans cette balade ou se côtoient des mots français, anglais, allemand et polonais, le lecteur se laisse guider par les plus grandes figures culturelles et scientifiques allemandes: Max Ernst, Albert Einstein, Pina Bausch, Amadeus Mozart, Joseph Beuys, Leibniz et bien d’autres.

WYTWÓRNIKI to seria autorskich książek aktywnościowych. Tu talent i pomysłowość artysty ilustratora łączą się z nieskrępowaną twórczością artysty dziecka. To szósty z serii Wytwórników. „Moc kłopotów. Wytwórnik” jest kontynuacją książki Iwony Chmielewskiej „Kłopot”. Autorka używa jednego kształtu do stworzenia całej historii i teraz Ty możesz zrobić to samo. W środku Wytwórnika jest szablon i instrukcja jak go używać. Wykorzystaj go i narysuj swoją opowieść. Okazuje się, że możliwości jest nieskończenie wiele.

Szkoła coraz bardziej przestaje być po prostu instytucją, w której dokonuje się dość schematyczny przekaz wiedzy uczniom przez nauczyciela, lecz staje się środowiskiem, w którym zachodzą złożone procesy społeczne, kulturowe i rozwojowe. Działalność szkoły nie jest już tylko prostą realizacją założonego, oficjalnego programu pracy szkoły. Coraz większego znaczenia nabiera jej program ukryty, wyznaczony zarówno przez całą organizację jej życia, jak też przez to, co do niej wnoszą sami uczniowie. [...] Skuteczność pracy nauczyciela nie zależy już tylko od jego umiejętności dydaktycznych, ale od tego, na ile potrafi dostrzec i zrozumieć problemy ucznia, a następnie pomóc mu w ich rozwiązywaniu. Oznacza to wyraźny wzrost znaczenia funkcji wychowawczych, a także terapeutycznych, w pracy nauczyciela. [...] Mam nadzieję, nie wolną od przekonania, że przedstawiana tu praca może okazać się przydatna dla tych wszystkich zwłaszcza zaś nauczycieli którzy stają przed trudnymi dziś problemami zmierzania się z wyzwaniami, jakie niesie z sobą szkolne dziś i jakie niewątpliwie przyniesie jeszcze trudniejsze jutro. z recenzji prof. H. Muszyńskiego