Prezentują pełny repertuar ćwiczebny rodzajów artykulacji i faktur, jednak w oczywisty sposób wykraczają poza te ściśle praktyczne zadania. Są miniaturami lirycznymi w których formuły techniki wykonawczej, pogłębione i wysublimowane, stały się środkami muzycznej ekspresji.Wydanie źródłowo-krytyczne zredagowane przez Jana Ekiera i Pawła Kamińskiego na podstawie rękopisów, kopii zatwierdzonych przez samego Chopina i pierwszych wydań. Jego celem jest przedstawienie twórczości Chopina w autentycznym kształcie.
Zbiorek zawierający najpopularniejsze utwory Chopina z edycji ''Dzieł Wszystkich'' pod redakcją I. J. Paderewskiego, L. Bronarskiego, J. Turczyńskiego. Celem edycji jest rozpowszechnienie muzyki Chopina w najszerszych kręgach młodych wirtuozów, zarówno profesjonalistów, jak i amatorów.
Wielcy kompozytorzy - Fryderyk Chopin
Drugi z trzech tomów korespondencji Fryderyka Chopina, bogato ilustrowany, m.in. autografami listów, opatrzony indeksami, wykazami źródeł, miscellaneami, bibliografią i notami biograficznymi postaci związanych z artystą. Kryterium podziału listów stanowią najważniejsze cezury w życiu i działalności twórczej Chopina. Jest to korespondencja związana z latami młodzieńczymi kompozytora oraz z okresem spędzonym za granicą po upadku powstania listopadowego aż do przyjazdu Chopina do Paryża wczesną jesienią 1831 roku, jak również z początkiem stałych letnich pobytów kompozytora w posiadłości George Sand w Nohant. Tom drugi ukazuje się w dwóch woluminach. Część druga obejmuje listy pisane od listopada 1838 do maja 1839 roku.
Najbardziej znana i najpopularniejsza seria wydań utworów Fryderyka Chopina przygotowana przez I. J. Paderewskiego, L. Bronarskiego i J. Turczyńskiego. Zamiarem Komitetu redakcyjnego było jak najwierniejsze oddanie zamysłu kompozytora poprzez silne oparcie wydania na rękopisach, kopiach zatwierdzonych przez samego Chopina oraz na pierwszych wydaniach. Całość składa się z 21 tomów.
Najbardziej znana i najpopularniejsza seria wydań utworów Fryderyka Chopina przygotowana przez I. J. Paderewskiego, L. Bronarskiego i J. Turczyńskiego. Zamiarem Komitetu redakcyjnego było jak najwierniejsze oddanie zamysłu kompozytora poprzez silne oparcie wydania na rękopisach, kopiach zatwierdzonych przez samego Chopina oraz na pierwszych wydaniach. Całość składa się z 21 tomów.
Zgodnie z tradycją gatunku, odznaczają się sentymentalizmem, salonowością i tendencjami programowymi. Charakterystyczna dla nich jest burzliwa część środkowa i bogato ornamentowana repryza. Jednak właściwa dla nokturnów nie jest dynamika i zmienność muzycznego przebiegu, lecz trwanie w szczególnym nastroju, przepełnionym oczekiwaniem lub uobecnioną przeszłością. Utwory zostały opracowane przez I. J. Paderewskiego, L. Bronarskiego i J. Turczyńskiego.
Najbardziej znana i najpopularniejsza seria wydań utworów Fryderyka Chopina przygotowana przez I. J. Paderewskiego, L. Bronarskiego i J. Turczyńskiego. Zamiarem Komitetu redakcyjnego było jak najwierniejsze oddanie zamysłu kompozytora poprzez silne oparcie wydania na rękopisach, kopiach zatwierdzonych przez samego Chopina oraz na pierwszych wydaniach. Całość składa się z 21 tomów.
Drugi tom korespondencji Fryderyka Chopina, bogato ilustrowany autografami listów, opatrzony indeksami, wykazami źródeł, miscellaneami, bibliografią i notami biograficznymi postaci związanych z artystą. Zawiera korespondencję związaną z latami młodzieńczymi kompozytora oraz z okresem spędzonym za granicą po upadku powstania listopadowego aż do przyjazdu Chopina do Paryża wczesną jesienią 1831 roku, jak również z początkiem stałych letnich pobytów kompozytora w posiadłości George Sand w Nohant. Tom drugi ukazuje się w dwóch woluminach, które obejmują: część 1 - listy pisane od listopada 1831 do września 1838 roku, część 2 - listy pisane od listopada 1838 do maja 1839 roku. Listy zawarte w 1. części drugiego tomu Korespondencji Fryderyka Chopina dokumentują pierwsze lata pobytu Chopina w stolicy Francji, kiedy nikomu nieznany kompozytor-pianista z Warszawy, dzięki talentom towarzyskim oraz rosnącemu uznaniu dla jego twórczości i sztuki pianistycznej, zdobywał stopniowo miejsce w kręgu paryskiej elity artystycznej i polskiej Wielkiej Emigracji. Duże zainteresowanie badaczy budzą listy, które świadczą o przyjacielskich kontaktach Chopina z wybitnymi kompozytorami niemieckimi - Felixem Mendelssohnem Bartholdym i Robertem Schumannem. Szczególne znaczenie ma korespondencja z Marią Wodzińską i jej matką, będąca świadectwem rodzącego się uczucia Chopina do Marii i związanych z nią planów małżeńskich, które miały ostatecznie przynieść Fryderykowi bolesne rozczarowanie. W tym kontekście pojawia się słynne, lapidarne wyznanie George Sand pod adresem Chopina: On vous adore, zapowiadające nowy, a zarazem najważniejszy rozdział w jego doświadczeniach uczuciowych. Listy zawarte w 2. części drugiego tomu Korespondencji Fryderyka Chopina dokumentują niezwykle ważne doświadczenie w życiu kompozytora, jakim była podróż na Majorkę z George Sand i jej dziećmi. Są tu m.in. listy do Juliana Fontany, będące kroniką majorkańskich wrażeń Chopina, opisem okoliczności powstania jednego z jego najsłynniejszych dzieł - cyklu Preludiów op. 28, a także świadectwem dramatycznego zaostrzenia się choroby artysty pod koniec pobytu w Valldemossie i podczas powrotnego rejsu do Barcelony. Ta część korespondencji dotyczy długiej rekonwalescencji Chopina w Marsylii pod troskliwą opieką George Sand, która właśnie wtedy podjęła ważną decyzję dotyczącą przyszłości swego związku z kompozytorem, zabierając go na pierwszy letni pobyt w Nohant. W tym okresie też jej nagła fascynacja Chopinem, o czym pisała w słynnym liście-rzece do Wojciecha Grzymały (zob. Miscellanea), przeobraziła się w stałe i głębokie uczucie, które zaważyło nie tylko na życiu artysty, lecz również na jego twórczości.
?Wydanie tego tomu jest powodem do świętowania. Tłumaczenia Davida Fricka wreszcie pozwalają anglojęzycznym czytelnikom wsłuchać się swobodnie w wyjątkowe, polskie wypowiedzi Chopina i wychwycić ich niuanse. W poszczególnych listach obserwujemy charakterystyczne procesy zachodzące w wyobraźni kompozytora, niekiedy w postaci w pełni rozwiniętych narracji (z logicznymi strukturami właściwymi fabule opowiadania i wyróżniającymi się sformułowaniami), innymi razy ? odsłaniające się poprzez spontaniczne dygresje, erupcje dowcipu czy gniewne inwektywy (tworzące fragmenty tekstu bardziej pokawałkowane, często zbudowane z niedokańczanych zdań)?. Jeffrey Kallberg
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro