„Elizabeth Strout” – książki

Lucy i morze – kontynuacja nominowanej do Nagrody Bookera powieści Mam na imię Lucy i Williama Lucy i morze to czwarta książka Elizabeth Strout, w której pojawia się pisarka – Lucy Barton po wcześniejszych powieściach: Mam na imię Lucy, To, co możliwe i William. Autorka kolejny raz buduje świat pełen ludzkich historii i związanych z nimi: niepewności, radości, wątpliwości i znaków zapytania. Wplata w nie aktualne wydarzenia społeczno-polityczne, pokazując swą wrażliwość na otaczającą rzeczywistość. Akcja książki zaczyna się w marcu 2020 roku. Lucy rezygnuje z trasy promocyjnej swojej kolejnej książki w Europie i wiedzie spokojne życie w Nowym Jorku. Jej były mąż William, z którym utrzymuje przyjacielskie stosunki, wyczuwa zbliżające się zagrożenie pandemią koronawirusa i namawia ją, by zabrała ze sobą tylko niezbędne rzeczy i wyjechała z nim do Maine, gdzie wynajął dom nad oceanem. Powieść jest przede wszystkim literacką kroniką pandemii doskonale oddającą – w typowy dla autorki, subtelny sposób niepewność, poczucie zagrożenia i izolację w czasie lockdownu. Pojawiają się też wątki związane z córkami Lucy i Williama – Becky i Chrissy. Obie przeżywają życiowe kryzysy, które bardzo angażują ich rodziców. Najważniejsze jednak są w powieści relacje pomiędzy Lucy i Wiliamem, oboje są już niemłodymi ludźmi, których okoliczności zmusiły po dwudziestu latach od rozwodu do wspólnego zamieszkania w warunkach lockdownu. Pojawiają się także postaci z jej innych książek – Bob Burgess, Katherine Tyler i Olive Kitteridge. Niezwykła, wysmakowana lektura dla dojrzałego czytelnika. Strout jest w najwyższej formie Elizabeth Strout jest jedną z moich ulubionych pisarek. Ann Patchett (autorka Domu Holendrów i Tom Lake) Oszałamiająco uniwersalna. . . z błyskotliwą przenikliwością Strout uchwyciła podobieństwa między wszechobecnym poczuciem wyobcowania Lucy Barton, a sposobem w jaki niedawny globalny kryzys obnażył bezradność odczuwaną przez zwykłych ludzi na całym świecie. Daily Telegraph, 5 stars Wspaniała pisarka Zadie Smith Nie mogę pozbyć się Lucy Barton z głowy The Times Tytuł oryginalny: Lucy by the Sea Tłumacz: Ewa Horodyska

Najsłynniejsza, nagrodzona Pulitzerem powieść Elizabeth Strout, na podstawie której powstał znakomity serial HBO. „Już nigdy nie zapomnicie Olive Kitteridge – jej gorzkiej ironii i szczerej empatii. Ta powieść to wielka rzecz” – „USA T”. Nigdy nie przeprasza. Silna, arogancka i bezkompromisowa. Taka z pozoru jest Olive Kitteridge, surowa nauczycielka matematyki, oschła żona i wymagająca matka. Z okruchów zdarzeń codziennego życia wyłania się jednak portret niejednoznacznej, fascynującej osoby. Poprzez losy Olive i innych mieszkańców nadmorskiego miasteczka Crosby poznajemy świat ludzi, którzy są spragnieni uwagi, czułych gestów i zrozumienia. Tymczasem prowadzą międzypokoleniowe wojny, zamykają się we własnych światach, wspominają przegrane marzenia i niespełnione miłości. Takie tajemnice kryją się pod warstwą sielankowego uroku małego miasteczka, które wydaje się beztroskim i szczęśliwym miejscem na ziemi.

To, co możliwe – Niezapomniane postaci znane z powieści Mam na imię Lucy zmagające się z ciężarem miłości i straty w kolejnej książce Elizabeth Strout, bestsellerowej autorki i laureatki Nagrody Pulitzera. Po kilkunastu latach wracamy do małego miasteczka w stanie Illinois. Spotykamy tu dwie kobiety z dobrego domu – jedna wyrzeka się własnej godności dla bogatego męża, druga znajduje na stronach pewnej książki bratnią duszę, która odmienia jej życie. Z kolei szkolny woźny przechodzi próbę wiary po spotkaniu z młodym outsiderem, a poczciwa właścicielka pensjonatu pomaga uciszyć demony dręczące weterana wojennego. Po siedemnastu latach wraca też Lucy Barton, która chce się spotkać z rodzeństwem i ostatecznie zamknąć drzwi przeszłości. Głęboka jak więzy rodzinne i dająca otuchę jak pojednanie, powieść To, co możliwe utrwala pozycję Elizabeth Strout jako jednej z najbardziej cenionych i uwielbianych amerykańskich autorek.   Elizabeth Strout jest autorką powieści: Olive Kitteridge, Mam na imię Lucy, Bracia Burgess, To, co możliwe, Trwaj przy mnie, Amy i Isabelle, Olive powraca, a także William oraz Lucy i morze. Olive Kitteridge to jej najpopularniejsza powieść uhonorowana Nagrodą Pulitzera. Na jej podstawie nakręcono serial HBO z Frances McDormand i Richardem Jenkinsem w rolach głównych. Powieść Mam na imię Lucy była nominowana do Nagrody Bookera. Pisarka była również finalistką amerykańskiej nagrody literackiej im. Faulknera i angielskiej Orange Prize. Jej opowiadania ukazywały się m.in. w „The New Yorker” i „O: The Oprah Magazine”. Strout jest członkiem rady programowej na Uniwersytecie Queens w Charlotte. Mieszka w Nowym Jorku. Tytuł oryginalny: Anything Is Possible Tłumacz: Paweł Lipszyc

Każdy z nas ma kilka życiorysów Lucy Barton jest uznaną pisarką. Kolejne książki przynoszą jej rzesze czytelników, sukces oraz rozpoznawalność. Lucy Barton ma za sobą traumatyczne dzieciństwo. Głód, nędza i przemoc były codziennością jej dziecięcego świata. Tylko swojemu samozaparciu zawdzięcza wyrwanie się z biedy. Lucy Barton jest również matką, wdową i rozwódką. Po śmierci ukochanego drugiego męża niespodziewanie w jej życiu zjawia się pierwszy mąż. I prosi o pomoc. Kiedyś uważała się za niedoskonałą. Teraz rozumie, że dla pewnych osób nigdy nie będzie wystarczająco dobra. Nieistotne z pozoru detale, słowa rzucane mimochodem i błahe, codzienne wydarzenia składają się na poruszającą opowieść o rozpadzie i kończeniu wieloletniego związku, by ocalić samą siebie i udać się na poszukiwanie własnego szczęścia. William to opowieść o ludziach takich jak my. Poranionych, czasem nieufnych, czasem dzielnie mierzących się z trudami codziennego życia. Pełnych wątpliwości, a mimo to idących do przodu. Myśli Lucy – opuszczonej kobiety, do której ze swoimi kłopotami niespodziewanie wraca były mąż – są zrozumiałe i bliskie każdemu, kto kiedyś mocno kochał i bardzo się zawiódł.

Mam na imię Lucy – Lucy Barton, dojrzałą kobietę, pisarkę, matkę dwójki dzieci, podczas przedłużającego się pobytu w szpitalu odwiedza niewidziana od lat matka. Niewinne rozmowy o ludziach z przeszłości otwierają furtkę do bolesnych wspomnień: biedy, wykluczenia i rodzinnych tajemnic. Pomiędzy kobietami po raz pierwszy pojawia się krucha nić, a ta niespodziewana pięciodniowa wizyta staje się najintymniejszym momentem ich relacji. Strout misternie konstruuje, wydawać by się mogło, uporządkowany świat, który na naszych oczach się rozpada. Nie znajdujemy w tym jednak dramatu, lecz cichą akceptację i zrozumienie dla ludzkich słabości. Elizabeth Strout jest autorką powieści: Olive Kitteridge, Mam na imię Lucy, Bracia Burgess, To, co możliwe, Trwaj przy mnie, Amy i Isabelle, Olive powraca, a także William oraz Lucy i morze. Olive Kitteridge to jej najpopularniejsza powieść uhonorowana Nagrodą Pulitzera. Na jej podstawie nakręcono serial HBO z Frances McDormand i Richardem Jenkinsem w rolach głównych. Powieść Mam na imię Lucy była nominowana do Nagrody Bookera. Pisarka była również finalistką amerykańskiej nagrody literackiej im. Faulknera i angielskiej Orange Prize. Jej opowiadania ukazywały się m.in. w „The New Yorker” i „O: The Oprah Magazine”. Strout jest członkiem rady programowej na Uniwersytecie Queens w Charlotte. Mieszka w Nowym Jorku. Autorka z niezwykłą mocą ożywia to, co zwyczajne. Tytuł oryginalny: My Name Is Lucy Barton Tłumacz: Bohdan Maliborski

Kontynuacja kultowej książki Olive Kitteridge Olive Kitteridge, która stała się ikoniczną postacią dla milionów czytelników i widzów serialu HBO na całym świecie, nie pozwoliła o sobie zapomnieć. Jak przyznaje autorka, Elizabeth Strout, przez dziesięć lat „przypominała o sobie, dźgała mnie w bok, aż jej uległam”. I znów wracamy do nadmorskiego miasteczka Crosby, podglądamy życie Olive i jej drugiego męża, widzimy, jak komplikuje i rozwija się jej relacja z synem, ale przede wszystkim wtapiamy w małomiasteczkową, gęstą, sąsiedzką atmosferę. Olive stara się zrozumieć nie tylko siebie i swoje życie, ale także życie ludzi wokół niej – nastolatki, która musi pogodzić się ze stratą ojca, młodej dziewczyny, która musi urodzić dziecko w najmniej odpowiednim momencie, szkolnej pielęgniarki, której sekret wstrząśnie całym miasteczkiem czy prawnika, który zmierzy się z niechcianym spadkiem. Niezapomniana Olive będzie nas znów zaskakiwać, poruszać i chwytać bezcenne chwile codzienności.

Doskonała powieść jednej z najważniejszych pisarek ostatnich lat, nagrodzonej Pulitzerem autorki powieści Olive Kitteridge, przeniesionej na ekran w serialu HBO. „Powieść zachwycająco prosta i powściągliwa... Rzeczy, o których trochę wiedzieliśmy, ale nie potrafiliśmy ich wyrazić, zostały nam wreszcie wytłumaczone. Czujemy ulgę, czujemy się zrozumiani. Myślimy sobie wtedy: To właśnie to. Tak wygląda życie”. – „National Public Radio” „Elizabeth Strout dowiodła po raz kolejny, że jest mistrzynią w tworzeniu niezapomnianych postaci. Jej opowieści otwierają się przed czytelnikiem w sposób, który wydaje mu się znajomy i może się z nimi utożsamiać, ale wtedy Strout uderza i można jedynie zachwycić się jej talentem”. – „The Post and Courier” Lucy Barton, dojrzałą kobietę, pisarkę wychowującą dwójkę dzieci, podczas przedłużającego się pobytu w szpitalu odwiedza niewidziana od lat matka. Niewinne rozmowy o ludziach z przeszłości otwierają furtkę do bolesnych wspomnień: biedy, wykluczenia i rodzinnych tajemnic. W oszczędnej narracji Strout buduje kruchą nić porozumienia pomiędzy kobietami, dla których ta niespodziewana pięciodniowa wizyta staje się najintymniejszym momentem ich relacji. Strout misternie konstruuje, wydawać by się mogło, uporządkowany świat, który na naszych oczach się rozpada. Nie znajdujemy w tym jednak dramatu, lecz cichą akceptację i zrozumienie dla ludzkich słabości.

Nagroda Pulitzera za Olive Kitteridge. Nominacja do Bookera za Mam na imię Lucy. Znakomita autorka powraca ze wspaniałą powieścią, poruszającym dziełem współczesnej literatury. Jim i Bob nie mogą uwolnić się od wspomnień dziwnego wypadku, w którym zginął ich ojciec. Obaj byli wtedy dziećmi. Kiedy tylko mogli, uciekli z rodzinnego Shirley Falls w Maine do Nowego Jorku. Jim, błyskotliwy prawnik korporacji, zawsze starał się pomniejszać dokonania obdarzonego wielkim sercem brata. Z kolei Bob, pracujący w instytucji udzielającej pomocy prawnej, wielbi Jima i stara się nie zwracać na to uwagi. Ten utrwalony stan rzeczy zostaje naruszony, kiedy ich siostra, która została w Shirley Falls, pilnie wzywa ich do domu. Jej nastoletni jedynak Zach wpakował się w kłopoty i Susan desperacko potrzebuje pomocy. Bracia Burgess wracają więc w rodzinne strony, a od dawna skrywane napięcia, które ich ukształtowały i kładły się cieniem na wzajemnych relacjach, zaczynają się ujawniać w nieoczekiwany sposób. Na zawsze zmieni to stosunki między rodzeństwem. „Moralistka Strout nigdy nie moralizuje. Z dociekliwością i współczuciem bada relacje między jednostką, rodziną i społeczeństwem. Bez innych – w dobrym i złym – bylibyśmy nikim. To jej niełatwe przesłanie na niełatwe czasy”. – Juliusz Kurkiewicz, „Książki. Magazyn do Czytania” „Największym atutem Strout jako pisarki, oprócz ostrej precyzji, charakteryzującej tę wnikliwą książkę, od której trudno się oderwać, jest zaznajamianie czytelnika z wadami bohaterów, przy czym żaden nie staje się odpychający”. – „Time” „Kiedy czytasz powieść Elizabeth Strout, możesz odnieść wrażenie, iż zaglądasz sąsiadowi w okno. (…) Strout pokazuje zazdrość, dumę, winę, bezinteresowność, bigoterię i miłość w delikatny, a zarazem celny sposób”. – „Minneapolis Star Tribune” „Strout o sprawach najbardziej intymnych pisze bez sentymentalizmu i bez potrzeby szokowania. (…) Jesienią ukaże się po polsku The Burgess boys Strout, podobno jej najlepsza powieść. Jeśli mistrzostwo Mam na imię Lucy jest w niej podniesione do potęgi, zdecydowanie warto czekać”. – Marta Strzelecka, „Dziennik Gazeta Prawna” (o Mam na imię Lucy) „Strout omija rafy pretensjonalności, proponując prozę wyciszoną, niemal minimalistyczną, wyważoną i zdyscyplinowaną, a jednocześnie żywą i pulsującą emocjami. (…) łączy to, co przemilczane, z tym, co powiedziane. Pozwala wybrzmieć chwilom ciszy, dbając przy tym, by niczego czytelnikowi nie narzucić. To, co okazuje się ważne, przemyka często niepostrzeżenie, gdzieś na peryferiach rozmowy o czymś innym. Coś, co wydawać by się mogło błahe, zaczyna się układać w dramatyczną historię…”. – Jerzy Jarniewicz, „Gazeta Wyborcza” (o Mam na imię Lucy) Elizabeth Strout jest autorką bestsellerowej powieści Olive Kitteridge, za którą dostała nagrodę Pulitzera (2009). Serial HBO na podstawie tej książki został nagrodzony 8 nagrodami Emmy. Strout była finalistką nagrody PEN/Faulkner i londyńskiej Orange Prize, do której jest ponownie nominowana za swoją najnowszą powieść Mam na imię Lucy. Tytuł ten otrzymał także nominację do Man Booker Prize 2016. Na podstawie Braci Burgess Robert Redford realizuje serial dla telewizji HBO.

In March 2020 Lucy's ex-husband William pleads with her to leave New York and escape to a coastal house he has rented in Maine. Lucy reluctantly agrees, leaving the washing-up in the sink, expecting to be back in a week or two. Weeks turn into months, and it's just Lucy, William, and their complex past together in a little house nestled against the sea. Rich with empathy and a searing clarity, Lucy by the Sea evokes the fragility and uncertainty of the recent past, as well as the possibilities that those long, quiet days can inspire. At the heart of this miraculous novel are the deep human connections that sustain us, even as the world seems to be falling apart.

Olive Kitteridge might be described by some as a battle axe or as brilliantly pushy, by others as the kindest person they had ever met. Olive herself has always been certain that she is 100% correct about everything - although, lately, her certitude has been shaken. This indomitable character appears at the centre of these narratives that comprise Olive Kitteridge. In each of them, we watch Olive, a retired schoolteacher, as she struggles to make sense of the changes in her life and the lives of those around her - always with brutal honesty, if sometimes painfully. Olive will make you laugh, nod in recognition, as well as wince in pain or shed a tear or two. We meet her stoic husband, bound to her in a marriage both broken and strong, and her own son, tyrannised by Olive's overbearing sensitivities. The reader comes away, amazed by this author's ability to conjure this formidable heroine and her deep humanity that infiltrates every page.