„Dave Goulson” – książki

O dzikiej przyrodzie wokół nas. Wystarczy kilka drobnych zmian, aby spłachetek ziemi stał się rozległą siecią maleńkich rezerwatów przyrody. Ogrody i parki, szczeliny w chodniku i doniczki. Gdziekolwiek jesteśmy, w odległości kilku kroków od nas żyją dżdżownice, stonogi, muchy, rybiki, komary, osy, chrząszcze, myszy, ryjówki i wiele, wiele więcej fascynujących stworzeń. Dave Goulson pokazuje niesamowite, a czasem dziwne życie tych zwierząt. Zaprasza do pokopania w pryzmie kompostu, zajrzenia pod kępę trawy i zanurkowania w ogrodowym stawie. Wyjaśnia, jak nasze życie – a ostatecznie losy ludzkości – są nierozerwalnie splecione z najmniejszymi i niedocenianymi bohaterami świata przyrody. Bada też szkody wyrządzone przez komercyjne ogrodnictwo: intensywnie hodowane rośliny w jednorazowych plastikowych doniczkach, spryskiwane pestycydami i uprawiane w torfie wyciętym z ziemi. Dziś, kiedy ponad trzy czwarte ludzi mieszka w miastach, wiele osób straciło kontakt ze światem przyrody. Zapomnieliśmy o ziemi. Dave Goulson odwraca ten trend i ponownie łączy nas z dziką przyrodą. Bestseller „Sunday Timesa” „Twój ogród jest bogaty jak bank centralny. Tyle że skarbem w nim jest nie złoto, a życie. Ogród to także tętniąca życiem struktura przypominająca wysoko rozwiniętą metropolię. Dave Goulson znakomicie oprowadza po jej meandrach”. – Maja Popielarska „Goulson jest mistrzem intrygujących szczegółów. Dżungla w ogrodzie otwiera oczy, a entuzjazm Goulsona jest zaraźliwy. To człowiek, z którym po prostu chciałoby się łazić po ogrodzie i słuchać o tych wszystkich cudach”. – „The Times” „Ta książka nauczy was wiele o stworzeniach, które żyją tuż za drzwiami i tylko czekają, żeby je poznać”. – „Sunday Times” „Wspaniała. Tę książkę powinien przeczytać każdy, nie tylko ogrodnik”. – „Observer” „Krzepiąca książka o cudach natury”. – „The Times”

W jaki sposób tykotek rudowłos, którego najczęściej słychać, gdy czuwa się przy zmarłym, znajduje partnerkę? Do czego służą muchy i czy słusznie się ich brzydzimy? Dlaczego motyle mają plamki na skrzydłach? Czy seks pluskwiaków jest bolesny? Jak szybka bywa ważka? I czy osy zawiązują sojusze? Łąka to także wyzwanie i przestroga – musimy troszczyć się o przyrodę. Pójdźcie do ogrodu albo do pobliskiego parku, kucnijcie w trawie i posłuchajcie, co w niej piszczy. Odkryjecie piękno, jakim jest życie we wszystkich jego przejawach. Jeśli nauczymy się je doceniać, być może znajdziemy sposób, żeby je ocalić… Dla tych, którym nauka wydaje się drętwa i nudna, ta książka będzie objawieniem. Nauka w wykonaniu Goulsona jest soczysta, pyszna, pełna smaku i przyprawiona kulturą. – „Telegraph” Dave Goulson – urodził się w 1965 roku. Brytyjski biolog, działacz ruchu na rzecz ochrony przyrody i profesor biologii (zajmuje się ewolucją, zachowaniem zwierząt i środowiskiem) na uniwersytecie w Sussex. Specjalizuje się w ekologii i ochronie trzmieli. Rozpoczął karierę naukową w 1995 roku w Southampton jako wykładowca biologii. Tam zainicjował poważne badania nad życiem trzmieli. W 2006 roku został profesorem i założył Bumblebee Conservation Trust. W 2010 roku Rada do Spraw Biotechnologii i Nauk Biologicznych (BBSRC) przyznała mu tytuł Innowatora Roku. W 2015 roku trafił na listę „Bohaterów Ochrony Przyrody” stworzoną przez „BBC Wildlife Magazine”. Jest laureatem wielu nagród za wkład w ochronę przyrody i autorem ponad 230 artykułów oraz czterech książek popularnonaukowych. Jego książkę Żądła rządzą (Marginesy 2017) nominowano do Samuel Johnson Prize.

Już jako mały chłopiec Dave Goulson pasjonował się wszelkimi formami życia, począwszy od własnej domowej menażerii egzotycznych zwierzaków, a skończywszy na poronionych eksperymentach z taksydermią. Ale najbardziej ze wszystkiego fascynowały go trzmiele: duże, krępe i pokryte gęstym futerkiem pszczoły. Tak, pszczoły. Mniej agresywne od innych przedstawicieli gatunku i równie potrzebne środowisku. Żądła rządzą to nie tylko historia starań Goulsona o reintrodukowanie niegdyś powszechnych w Wielkiej Brytanii trzmieli paskowanych, ale także pasjonujący opis tych zadziwiających stworzeń – sposobu ich życia i łączących je więzi. Autor przedstawia też katastrofalne skutki, jakie intensyfikacja rolnictwa spowodowała wśród populacji trzmieli i przestrzega przed dalszymi zagrożeniami. Goulson pisze: „Zacząłem badać trzmiele dlatego, że mnie fascynują, zachowują się w tajemniczy i interesujący sposób, a poza tym są rozkoszne”.