„Catherine de Hueck Doherty” – książki

Książka jest kompilacją fragmentów różnych medytacji, zarówno wygłoszonych przez Catherine, jak i zanotowanych przez nią samą. Spontaniczne słowo mówione może być trudniejsze w odbiorze, kiedy zostanie przelane na papier, ale jego oddziaływanie jest równie mocne. Podzielamy nadzieję autorki, że jej refleksje pomogą czytelnikom w zmierzeniu się z wątpliwościami, które nie omijają nikogo z nas.

"Pora Miłosierdzia" to przewodnik paschalny oparty zarówno na duchowości Wschodu jak i Zachodu, który może pomóc Czytelnikowi odnowić w sobie pragnienie Boga, noszone gdzieś głęboko w sercu...

„Jurodiwi” to rosyjskie słowo oznaczające „świętą głupotę”. W książce pod tym tytułem Catherine Doherty wyraża swoje powołanie związane z tym aspektem duchowości rosyjskiej i wzywa nas, abyśmy stali się głupcami dla Chrystusa. „To bowiem, co jest głupstwem u Boga, przewyższa mądrością ludzi”.

Sercem tej książki są medytacje Catherine Doherty o małżeństwie i rodzinie. Uzupełniają je opisy zwyczajów związanych z rokiem liturgicznym, praktykowanych we wspólnocie Madonna House. Książka jest w zamyśle przewodnikiem dla małżeństw lub duszpasterzy. Może być również przydatna w domach, inspirując rodziców do pięknego przeżywania swojej wiary i przekazywania jej swoim dzieciom.

Przyjść do Maryi tak, jak przyszłoby się do domu lubianej przez nas sąsiadki, usiąść wJej kuchni orazpoprosić, żeby opowiedziała nam oMiłości idrodze do niej ? to najprostsza rzecz na świecie! Dla chrześcijanina, wierzącego wobcowanie świętych, relacje są rzeczywistością, która przenika czas isięga wwieczność. Zmarli są znami, amy znimi, zjednoczeni dzięki potężnym więzom Miłości, którą jest sam Pan. Dlatego rozmowa zMaryją powinna być dla nas czymś niezwykle prostym.

Wielu polskim czytelnikom ta książka może wydać się niepokojąca, ponieważ opisuje doświadczenie w zasadzie nieznane Kościołowi w Polsce: oddalenie się na jakiś czas od swoich obowiązków przez świeckich bądź duchownych, aby w ciszy trwać przed Bogiem; budowanie miejsc, w których zamiast wysłuchiwać długich rekolekcji, ludzie będą po prostu trwali przed Stwórcą? A wszystko w klimacie głębokiej wiary w Boga i miłości do każdego człowieka. Czy takich miejsc teraz właśnie nie potrzebujemy? Szymon Hiżycki OSB, Opat Tyniecki