„Bogusław Nadolski” – książki

Rodzina jest najważniejsza. Nie ma nic ważniejszego w tym życiu nad rodzinę i wychowanie dzieci. Jej ważność i istotę nie kwestionowali nawet hitlerowcy podczas II wojny światowej pisząc w raportach o uderzeniu w rodzinę, by rozbić Polskę. Rodziny bali się komuniści czyniąc wszystko co możliwe, by ją osłabić, by podciąć jej korzenie. O niej tworzyli arcydzieła pisarze i poeci. O niej rozprawiali filozofowie i mędrcy jednoznaczni w swoich opiniach, że kto przyczynia się do rozbicia rodziny w jakikolwiek sposób, odpowie za to! W ten głos wpisuje się także Kościół od III wieku, nazywając rozbicie rodziny "najcięższym grzechem śmiertelnym", bo zamach na rodzinę jest zawsze potężnym ciosem wymierzonym w człowieka; jest zamachem na dzieci... Co jednak ludzie mogą uczynić, by Rodzina była "krainą miłości", by małżonkowie byli wsparciem dla siebie i dzieci, by nie uciekali od niej, by nie opuszczali jej gdy jest źle, ale w niej odnajdywali szczęście i sens życia...? Co można jeszcze zrobić? Bo zawsze można Proszę Państwa coś zrobić...

wyd. Petrus

Coraz częściej, wbrew powszechnemu przekonaniu, można zauważyć u wielu ludzi skupienie na głos rozlegających się dzwonów kościelnych, szczególnie tych w porze południowej o godz. 12.00. To dzwony, bijące na Anioł Pański (Angelus Domini). Powstanie tej modlitwy datuje się na XI wiek a jej przedmiotem jest rozważanie zwiastowania Maryi i wcielenia Jezusa Chrystusa. Jest to zatem szczególna modlitwa, dotycząca najważniejszego wydarzenia w dziejach ludzkości. Warto poznać jej powstanie, historię i głębię treści, by coraz mocniej wpisywała się w nasze życie i kształtowała je.

Papież Benedykt XVI napisał: Życie jest niczym żegluga po morzu historii, często w ciemnościach i burzy, w której wyglądamy gwiazd wskazujących nam kurs. Cieszę się, że do dyspozycji Młodzieży jest także szereg refleksji w opublikowanej książce pt. Gwiazda Morza.Bogurodzica Gwiazda Morza odsyła do uświadomienia sobie, że życie człowieka jak i cały świat jest wewnętrznym adwentem, drogą, płynięciem do wieczności, do portu błogosławionej wieczności, gdzie spotkamy naszych rodziców i nieogarnioną rzeszę zbawionych, nade wszystko urzekająco piękne oblicze samego Boga.kard. Stanisław Dziwisz

Solidarność z drugim, współodczuwanie, szacunek, przyjaźń a nade wszystko gościnność, to główne tematy niniejszej książki, która chce otworzyć nie tylko serca ludzkie na przyjęcie daru Światowych Dni Młodzieży, ale też drzwi naszych domów i mieszkań. Staropolskie powiedzenie: "Gość w dom, Bóg w dom" niechaj nie będzie pustosłowiem naszego życia i działania.Otwórzmy serca i drzwi pielgrzymowi, nie tylko dlatego, że tak Chrystus mówi w kazaniu na Górze i że wypada; a może otworze, bo inni otwierają i jak nie otworze, to co o mnie powiedzą..., lecz dlatego, że Bóg jest zawsze po stronie człowieka miłosiernego; po stronie tego, który współodczuwa, jest solidarny z innymi, szanuje drugiego, darzy szczerą przyjaźnią, kocha... Bóg piękne inicjatywy wspiera.

Książka ukazuje najbardziej charakterystyczne rysy obrazu Boga jako Ojca. Stawia ważne pytania o to, jak się z Nim kontaktujemy we współczesnej kulturze, która staje się coraz bardziej relatywistyczna i stechnicyzowana, zsekularyzowana, kwestionująca wiarygodność objawienia, instytucji Kościoła, rugująca wiarę i religię z życia społecznego, marginalizująca chrześcijaństwo.Musimy sprawić, by narodził się w nas i kształtował obraz Boga daleki od deklaratywnego, ale Boga, który jest czuły, rozumiejący życie, Boga, który nie opuszcza człowieka nawet w chwilach beznadziejnych.

Kolejna pozycja z serii Myśl Teologiczna jest cennym podręcznikiem liturgiki, przeznaczonym zwłaszcza dla wykładowców i studentów duchownych, ale dostępnym także dla zaangażowanych osób świeckich, interesujących się głębiej liturgią Kościołów chrześcijańskich. Zawiera historię liturgii chrześcijańskiej od początku do dziś oraz niezwykle cenne patrystyczne i liturgiczne komentarze jej ewolucji i kolejnych form. Książka zawiera indeksy imienne i rzeczowe.

Bóg nas kocha: „Jemu zależy na was”, pisał św. Piotr (1P 5,7). Strzeże nas jak źrenicy oka, kocha i chce nas upodobnić do swego obrazu. Kocha, otwierając przed nami perspektywę komunii – zjednoczenia. Rzeczywistość ta wyraża się szczególnie w liturgii poprzez: – odczytywanie słowa Bożego, – uobecnienie misterium Chrystusa, – sakramenty święte, które wchodzą w rytmy życia ludzkiego. W niniejszej książeczce Autor chce wskazać na pewne elementy, by nasze ukochanie Eucharystii pogłębiało się; by przekroczywszy siebie wejść w logikę Boga. U Boga liczy się serce.

Autor w bardzo przystępny sposób przedstawia najważniejsze symbole chrześcijańskiego pogrzebu w obrzędzie współcześnie stosowanym oraz podkreśla istotę modlitwy za zmarłych. Uzmysławia nam, jak bardzo dzięki niej możemy pomóc tym, którzy odeszli; podkreśla też, że taka modlitwa wypływa ze świadomości, że śmierć nie jest końcem życia, ale jego początkiem.Refleksje prowadzone są w ujęciu historycznym, tak więc w książce omówiono również praktyki społeczności żyjących przed wiekami. Niektóre z nich, jak choćby ta, że z ludzkich prochów wykonywano pamiątkowe ozdoby, budzą dziś zdumienie.