„Artur Mamcarz” – książki

Każdemu, nawet lekarzowi, zdarza się być pacjentem. Ale czy każdy potrafi opowiedzieć o swoim problemie ze zdrowiem tak, aby lekarz dobrze go zrozumiał i dzięki temu postawił właściwą diagnozę, a potem dokonał wyboru właściwej terapii? Czy każdy lekarz potrafi dowiedzieć się od swojego pacjenta tego, co ważne dla jego zdrowia? Co służy prawdziwemu porozumieniu między pacjentem a lekarzem? Kluczowy jest język, którego używamy. Słowo ma bowiem wielką siłę, a sama rozmowa może mieć działanie terapeutyczne. Zdrowie jest obecne w wielu powiedzeniach, przysłowiach, życzeniach i codziennych zwrotach i jest jedną z najwyżej cenionych wartości. Ale czy dobrze je rozumiemy i potrafimy o nim rozmawiać? – Warto to sobie uświadomić. O języku medycyny, jakim posługują się lekarze i pacjenci, rozmawiają językoznawca – prof. Jerzy Bralczyk oraz lekarz – prof. Artur Mamcarz. Mówią oni o pochodzeniu słów związanych ze zdrowiem, o tym, jak zmieniał się ich wydźwięk oraz jakie jest ich obecne znaczenie. Zastanawiają się wspólnie, jaki powinien być język środowiska medycznego, aby porozumienie z pacjentem było rzeczywiste, a nie pozorne i aby jego efektem było bezpieczne i skuteczne leczenie. Prof. J. Bralczyk występuje tu w podwójnej roli: jako znawca języka, ale i jako pacjent. Opowiada o zawiłościach związanych z językiem medycyny i zdrowia ze zwykłą sobie erudycją, swadą i poczuciem humoru. To jedyna na rynku książka o komunikacji w obszarze służby zdrowia w ujęciu językoznawczym i zainteresuje nie tylko lekarzy i osoby zainteresowane językiem, ale także pacjentów. To prawdziwa uczta intelektualna dla tych, którym bliskie są sprawy zdrowia i języka!

Wydanie z serii „W gabinecie lekarza specjalisty” – Kardiodiabetologia. Publikacja przedstawia najważniejsze problemy związane z leczeniem chorych na cukrzycę, u których występują także choroby sercowo-naczyniowe, jak nadciśnienie tętnicze, dyslipidemia, choroba niedokrwienna serca, niewydolność serca i migotanie przedsionków. Opisano tu także niezwykle kluczowe dla pacjentów z cukrzycą kwestie związane ze stylem życia i dietą, uprawianiem sportu oraz aspekt psychiczny. Monografia ukazuje opiekę nad pacjentem kardiodiabetologicznym w sposób praktyczny i skondensowany, uwzględniając najnowsze rekomendacje towarzystw naukowych. Monografia przygotowana przez zespół wyśmienitych ekspertów, powinni sięgnąć po nią kardiolodzy, hipertensjolodzy, diabetolodzy oraz lekarze chorób wewnętrznych.

Monografia jest oryginalną syntezą trzech obszarów badawczych – filozofii, filmoznawstwa oraz teorii retoryki. Wyrasta z przekonania, że każda z tych dziedzin – we właściwym dla danej dyscypliny aspekcie – wnosi istotny i cenny wkład do teorii dzieła filmowego. Właśnie na płaszczyźnie teorii można obecnie zaobserwować znaczące przewartościowania. Z jednej strony bardzo intensywnie – zwłaszcza na gruncie języka angielskiego – uprawiana jest „filozofia filmu”. Rozciąga się ona od swobodnego, także amatorskiego „filozofowania” (w stylu późnego Wittgensteina), aż po tzw. „filmozofię”. Podstawą tej ostatniej jest przekonanie, że film nie tylko „filozofuje”, ale że jest samą filozofią. Z drugiej strony filmoznawstwo, jak cała dzisiaj humanistyka, przeżywa kryzys, który dotyczy przede wszystkim badań teoretycznych. Jedną z przyczyn tego zjawiska są próby „unaukowienia” badań humanistycznych (także filmoznawstwa) według zasad pozytywizmu logicznego (scjentyzmu). Obowiązuje dziś bardzo wąskie rozumienie tego, co naukowe. Ma to być wiedza oparta na metodach czerpanych z nauk przyrodniczych, w szczególności z matematyki i fizyki. Takie „unaukowienie” nie przynosi jednak oczekiwanych rezultatów. Nie tylko dlatego, że różne typy formalizacji scjentystycznej nie są adekwatne do dzieła sztuki, jakim jest film. Także z tego powodu, że rozmaite nurty filmoznawcze kryją w sobie – nie zawsze przyjmowane przez filmoznawców – założenia filozoficzne, które konsekwentnie prowadzą myśl w określone koleiny intelektualne. Autor dokonuje krytycznego przeglądu dominujących dzisiaj filozofii filmu. Ukazuje tło i przyczyny problemów teorii dzieła filmowego. Proponuje dwojakie rozwiązanie. Po pierwsze, przyjęcie realizmu filozoficznego jako najbardziej ogólnej podstawy badań filmoznawczych i w ogóle humanistycznych. Po drugie, wykorzystanie teorii retoryki klasycznej do analizy i interpretacji przekazów audiowizualnych.

Lektura tej książki podsuwa sprawdzone i praktyczne rozwiązania, które można wykorzystać w życiu codziennym lub przekazać pacjentowi jako proste do wdrożenia zalecenia. W niniejszej książce eksperci rozprawiają się także z mitami, które krążą m.in. w mediach, nabierają na sile, aż w końcu urastają do rangi legendy.

"Jak żyć? - to pytanie zadane premierowi Donaldowi Tuskowi przez hodowcę papryki z gminy Klwów zelektryzowało opinię publiczną w naszym kraju. Po latach powraca, a codzienność podsuwa odpowiedzi. Te z kolei - wybiórcze i zwykle wynaturzone - definiują trajektorie naszych ważnych i mniej ważnych wyborów życiowych. Psyche Czy szybciej, mocniej, tu i teraz, a może powoli i oczekując? Samemu - w oderwaniu - czy może z Bogiem? Kochać innych czy siebie? Czy kierować się zdrowiem swoim, czy zdrowiem planety? Balansować między pracą a życiem czy może integrować i spajać? Żyć dla siebie czy dzieci? Po co i dokąd? To tylko wybrane pytania, na które odpowiadamy swoimi decyzjami. Wybieramy codziennym zatroskaniem o swoje zdrowie, dostrzeganiem swoich emocji, podążaniem tam, gdzie i z kim chcemy być, częściej jednak w zupełnym oderwaniu od siebie dryfujemy niesieni przez prądy codziennej rutyny.