„Anonim” – książki

Lektura z opracowaniem to znakomita pomoc i inspiracja dla uczniów oraz nauczycieli. Tekst opatrzono wskazówkami interpretacyjnymi i hasłami ułatwiającymi nawigację po książce dzięki nim łatwo znaleźć potrzebny w trakcie omawiania lektury fragment, zgromadzić materiały do wypracowań i ustnych wypowiedzi, zapamiętać najważniejsze informacje i utrwalić znajomość lektury.

Lektura z opracowaniem to znakomita pomoc i inspiracja dla uczniów oraz nauczycieli. Tekst opatrzono wskazówkami interpretacyjnymi i hasłami ułatwiającymi nawigację po książce dzięki nim łatwo znaleźć potrzebny w trakcie omawiania lektury fragment, zgromadzić materiały do wypracowań i ustnych wypowiedzi, zapamiętać najważniejsze informacje i utrwalić znajomość lektury.

Lektura z opracowaniem to znakomita pomoc i inspiracja dla uczniów oraz nauczycieli. Tekst opatrzono wskazówkami interpretacyjnymi i hasłami ułatwiającymi nawigację po książce dzięki nim łatwo znaleźć potrzebny w trakcie omawiania lektury fragment, zgromadzić materiały do wypracowań i ustnych wypowiedzi, zapamiętać najważniejsze informacje i utrwalić znajomość lektury.

Legenda Tristana i Izoldy jest najpiękniejszym, najgłębszym poematem miłości, jaki ludzkość kiedykolwiek stworzyła. Zawiera w najpełniejszym, najszlachetniejszym wyrazie to, co stanowi dominującą linię późniejszej literatury francuskiej, co odróżnia ją od wszystkich innych i stanowi tajemnicę jej uroczego na wszystkie inne oddziaływania. Wiecznie na nowo przeżywany problem miłości, wiekuista, tryumfalna apoteoza jej samej, wraz z całym bezmiarem jej nędz, kłamstw, jej wzniosłości i upodlenia, czci i bezhonoru, z całym pijaństwem szczęścia i tragizmem niedoli, to linia, która od Tristana i Izoldy, poprzez strofy Villona i Molierowskiego Alcesta, niezapomniane sylwety Manon Lescaut i kawalera de Grieux, poprzez Stendhala i Balzaca, Musseta i Verlaine'a, aż do całego teatru i powieści przedostatniej doby, aż do piosenki ulicznej Paryża, snuje się nieprzerwanie przez najświetniejsze karty literatury francuskiej i stanowi jej swoisty, nieprzeparty urok. Można powiedzieć, iż dusza nowo tworzącej się rasy w samym zaraniu młodości napiła się czarodziejskiego trunku z pucharu Tristana i Izoldy i że ów napój miłosny, mocny jak życie i mocniejszy nad śmierć, na wieki już krąży w jej żyłach.

Obłok niewiedzy jest jednym z najwspanialszych arcydzieł chrześcijańskiej literatury mistycznej. Ten przewodnik XIV-wiecznego mnicha, prowadzącego swojego ucznia ku pełni zjednoczenia mistycznego z Bogiem, zachwyca głębią osobistego doświadczenia duchowego oraz doskonałą znajomością ludzkiej psychiki. Autor zachowuje bliską czytelnikowi XXI wieku powściągliwość, a nawet ironiczny dystans w opisie „mistycznych doznań", które nie tylko nie prowadzą do Boga, ale stanowią przeszkodę na drodze prawdziwej kontemplacji. W skrócie: • książka mówiąca o tym, jak praktykować modlitwę kontemplacyjną, by budować przyjaźń z Bogiem, • najwspanialsze arcydzieło chrześcijańskiej literatury mistycznej, • przewodnik XIV-wiecznego mnicha, siedemdziesiąt pięć krótkich i treściwych rozdziałów, • odpowiedzi m.in. na pytania: Jak podczas modlitwy skupiać uwagę na Bogu i całkowicie się Mu oddać? Jak kochać Go ze wszystkich sił? Jak poświęcać Mu każdą sekundę naszej modlitwy i życia?, • język prosty, egzystencjalny, niekiedy dowcipny, nie męczący czytelnika słownictwem naukowym, choć dla dorobku ojców Kościoła i mistrzów scholastyki odnoszący się z szacunkiem, • dla wszystkich, którzy przeżywają kryzys modlitwy myślnej, a także dla tych, którzy uważają, że modlitwa im nie wychodzi.

Dwudziestokilkuletnia Beatrycze porzuca swoje nieudane małżeństwo i powraca do rodzinnego domu. Ojciec dziewczyny musi jednak wyjechać do Indii w interesach, opiekę nad nią i nad jej młodszą, siedemnastoletnią siostrą Karoliną przekazuje więc swojemu bratu i jego małżonce. Beatrycze z Karoliną trafiają pod dach wujostwa, do zamkniętego świata, prawdziwej kuźni osobowości i charakterów. Posiadłość wuja Tomasza i ciotki Matyldy jest swego rodzaju szkołą perwersji. W szeregu orgii dziewczęta są poddawane rytuałowi przejścia, który ma uczynić z nich istoty wolne i silne duchowo. Tak też się dzieje. Ku swojemu zdumieniu Beatrycze zaczyna przejmować kontrolę nad sytuacją i teraz to ona z chęcią wciela się w rolę treserki. Ta niezwykle śmiała powieść, z całą pewnością adresowana do dorosłych czytelników, prócz dużej dozy rozwiązłości zawiera też autoportret samoświadomej młodej kobiety. Powieść poprzedza wstęp Patricka Hendena, który nazwał Beatrycze „najbardziej radykalną członkinią ruchu wyzwolenia kobiet”. Beatrycze to jedna z najlepszych, a zarazem najbardziej zmysłowych powieści erotycznych schyłku epoki wiktoriańskiej.

Klasyczne legendy arturiańskie w uproszczonych adaptacjach dla dzieci. Szczęśliwe dzieciństwo Morgany kończy się, gdy Król Uther wypowiada wojnę jej ojcu. Dziewczynka zostaje wysłana z ukochanego domu w Tintagel do klasztoru, w którym spędza następnych osiem lat. Tam z pomocą tajemniczej Iony odkrywa swe mroczne moce, uczy się też je kontrolować. Do dnia, gdy otrzymuje niespodziewany list, a wraz z nim szansę na zemstę...

Klasyczne legendy arturiańskie w uproszczonych adaptacjach dla dzieci. Młody Merlin dotąd nie opuszczał swojej wioski – zajmował się sporządzaniem magicznych mikstur i śnił przedziwne sny, które czasem się spełniały. Pewnego dnia w wiosce pojawił się zakapturzony mężczyzna, który szukał niezwykłego chłopca, syna demona... Merlin zostaje pojmany i wyrusza w daleką podróż, do walącego się zamku bezwzględnego króla. Na miejscu okazuje się, że nie tylko on zna się na magii...

Rękopis anonimowego Completorium, przechowywany w Bibliotece Diecezjalnej w Sandomierzu (PL-SA) pod sygnaturą A III 11/ nr 111, który jest podstawą źródłową niniejszej edycji, należał w przeszłości do zbioru muzykaliów kapeli jezuickiej bursy muzycznej w Sandomierzu, o czym świadczy inskrypcja na stronie tytułowej: „Pro Choro Coll. Sandom.: S. J.” Jest to jeden z siedemnastu rękopisów Biblioteki Diecezjalnej w Sandomierzu, stanowiących spuściznę muzyczną zespołów działających pod egidą Towarzystwa Jezusowego, i jeden z ośmiu, dla których udało się ustalić proweniencję sandomierską.

Przewodnik po Warszawie z 1903 roku (oryginalny tytułWarszawa współczesna w dwunastu obrazkach) rozpoczyna serię „Warszawa w pamiętnikach”. Jest to przewodnik po mieście, ale dosyć nietypowy. Nie prowadzi nas bowiem śladami wybitnych postaci czy szlakiem zachwycających zabytków. Przedstawia natomiast życie i ruch miasta, zwraca uwagę na wygląd ulicy i kobiet. Przybliża szczególną rolę dozorców w Warszawie. Znalazło się w nim miejsce zarówno na życie towarzyskie, jak i polityczne. Wszystkie obrazki poparte są przykładami z ówczesnej prasy. Archiwalny materiał uzupełniony jest ikonografią z epoki zachowaną w zbiorach Archiwum Państwowego w Warszawie.