„Aleksander Ławski” – książki

Czterdziestoośmioletni zamożny lekarz żyje tak, jak wielu mężczyzn chciałoby żyć. Ma dobrze prosperującą firmę, pieniądze, podróżuje, a kobiety same rzucają mu się w ramiona. A jednak czegoś mu brakuje do pełnego spełnienia. Walcząc z konkurencją i rozwiązując rozliczne problemy szuka wytchnienia od intensywnej codzienności. Uświadamia sobie, że tęskni za miłością - za tym, by ktoś zaakceptował go takim, jaki jest, bezwarunkowo. Czy uda się znaleźć tę jedną jedyną człowiekowi, który zaplątany jest w wiele różnych relacji z kobietami? Czy możliwe jest znalezienie takiej, która jednocześnie jest mądra, zaradna, potulna, tolerancyjna, doskonale radzi sobie w doradzaniu menadżerowi i potrafi przygotować tradycyjny obiad?

`Kręte ścieżki` to współczesna powieść osadzona w latach `późnego PRL-u` i lat 90. nowej Polski. Opisuje losy Anny, która szuka własnej drogi życiowej i napotyka zło wynikające z systemu. Nie mając żadnego oparcia ani w szkole, ani w rodzinie zaczyna się gubić. Wywodzi się ze środowiska wiejskiego, gdzie po jednej stronie jest Kościół, a po drugiej fałsz i zakłamanie w rodzinie. Najwyższą wartością staje się posiadanie dóbr. To ono stanowi kryterium oceny człowieka. Przykładem takiej postawy jest matka Anny: `jeśli masz, to jesteś coś wart, a jak nie masz, to jesteś głupi`. Każdy z bohaterów szuka miłości, lecz czasem, aby ją odnaleźć, trzeba przejść przez zawikłane meandry życia.`Jest to żywy, z krwi, kości i miłości wyrazisty obraz splatających się przeżyć i emocji dorastającej dziewczyny, a wkrótce po tym kobiety kontestującej swoje przeszłe i przyszłe życiowe zachowania.`prof.dr hab. Eugeniusz Szwonek

Ada, czy to wypada? Gdzieś w Polsce, w pewnym urzędzie wojewódzkim, pracuje Ada, Zuza i Zbyszek. Ale to nie obowiązki służbowe zajmują ich najbardziej. Każdy dzień przynosi nowe plotki, nowe romanse, nowe wydarzenia… Życie zawodowe miesza się z prywatnym, a sympatie z antypatiami. Wreszcie nadchodzi dzień wyjazdu na długo wyczekiwane weekendowe szkolenie w hotelu Orle Gniazdo, podczas którego życie bohaterów ulegnie nieoczekiwanym zmianom… Irek czekał w umówionym miejscu. Powitali się jak starzy znajomi. – Co będziemy robić? – zapytała Ada. – Proponuję spacer po leśnym dukcie, a potem może gdzieś na kawę. Ten zwrot „na kawę” zawsze jej się kojarzył z pokojem hotelowym. Może na to za wcześnie, pomyślała. – Może być spacer. Po przejechaniu kilku kilometrów wjechali do puszczy i zatrzymali się w zagajniku. Byli prawie niewidoczni. Wyszli z samochodu. Wziął ją za rękę i lekko przyciągnął do siebie. Nie stawiała żadnego oporu.

Losy zwykłego człowieka w niezwykłych czasach Wojna, komunistyczny reżim, PRL… We wspomnieniach Aleksandra Ławskiego historia przestaje być zbiorem suchych faktów i ożywa, stając się rzeczywistością i codziennością bohatera. Wojna przerywa jego dzieciństwo, w zamian dając moc doświadczeń, które kształtują jego charakter. Po zmianie systemu młody człowiek dostaje się w tryby machiny, która decyduje o tym, czego ma się uczyć, gdzie pracować, z kim rozmawiać, a co ukrywać. Razem z twórcą tych wspomnień oglądamy jego życie: studia, pierwszą pracę, wyprawy zagraniczne, i poznajemy krąg postaci, czasem komicznych, a czasem tragicznych, których losy wplecione zostały w jego życie. „Ojciec się wystraszył, że może to Niemcy, jednak to nie byli Niemcy, tylko Żydzi, których młynarz ukrywał w kryjówce we młynie. Bardzo się bali, ale ojciec ich zapewniał, że nikt się o nich nie dowie. Były to dwie kobiety, dwoje dzieci i mężczyzna. Pomimo że było ciemno, widać było, że byli wychudzeni i skromnie odziani. Jedna z kobiet odezwała się do ojca, aby darował im życie, bo jeżeli powie Niemcom, to ci na pewno ich zabiją. Ojciec odezwał się słowami: Ja nie dawałem wam życia, nie mam prawa i zamiaru wam go odbierać, bądźcie spokojni. Słowa te pamiętam do dziś”.

Czym jest szczęście? – zastanawia się autor, opowiadając nam kawałek historii swojego życia. Kanwą refleksji jest rzeczywistość wojny w Wietnamie, na którą narrator zostaje wysłany jako lekarz, by pomagać poszkodowanym. Czytelnik od środka poznaje rzeczywistość tajnej misji, o której przez wiele lat nikt nie mógł opowiedzieć nawet najbliższej rodzinie. Złowrogo krążące helikoptery, wioski spalane napalmem, umierające niewinnie dzieci, wyrywające ze snu nocne wybuchy bomb… W takim otoczeniu pojawia się zaskakujący wątek miłosny z wietnamską tajną agentką. Na ile wojna zmienia człowieka? Czy po takich doświadczeniach można odbudować właściwe relacje z żoną? I wreszcie: na ile to właśnie szczęście decyduje o przeżyciu w okropnej rzeczywistości wojny?

Czy pamięć o dokonanym dawno temu ludobójstwie pozwoli dziś ułożyć relacje z ukraińskimi sąsiadami? Czy nie stanie się przeszkodą w pomocy tym, których przodkowie pomagali Polakom? Czy wystarczy wspomnienie tych, którzy zapłacili za to własnym życiem? II wojna światowa. Józef, syn polskiego legionisty, kończy gimnazjum, przeżywa pierwszą miłość i pierwsze nadzieje. Jednak wojna i narastające nastroje nacjonalistyczne nie sprzyjają realizacji młodzieńczych planów. Romantyczna sceneria zmysłowej inicjacji dwojga młodych kochanków myli – w tle rozgrywa się bowiem rzeź wołyńska. Mordy na mieszkańcach polskich wiosek dokonywane przez bandy UPA, odwetowe akcje Armii Krajowej, tragiczny pochód przez Ziemię Wołyńską – wszystko to na zawsze naznaczy losy głównego bohatera, który dziś, prowokowany do zwierzeń, snuje swą przynoszącą ulgę opowieść.