„Agnieszka Tyszka” – książki

Ponuraki, drżyjcie! Zosia nie pozwoli Wam się nudzić! Witajcie! To znowu ja, Zosia z ulicy Kociej. Siedzę sobie jak zwykle na moim ulubionym drzewie, w naszym ogrodzie, w którym powoli czuć już nadchodzącą jesień. Nawet nieźle to wygląda – te żółknące liście i trawy… No i kilka rumianych jabłek, dyndających mi nad głową. Nadejście jesieni zapowiadałoby się całkiem miło, gdyby nie nowy rok szkolny, który właśnie o tej porze spada na ludzi jak grom z jasnego nieba. Niby wiadomo, że rozpoczęcie (lub też zapadnięcie) zmroku szkolnego musi nadejść nieuchronnie, ale mimo wszystko jest to jednak szok. Przynajmniej dla mnie. Szkoda długich wieczorów i poranków, picia kakao i gapienia się w okno, i słuchania świerszczy na tarasie, i liczenia gwiazd. Teraz życie ogranicza się do szkoły i domu. No, dobra? Wiem, że trochę przesadzam, ale mam prawo? „Zosia z ulicy Kociej” to przezabawna seria o perypetiach rezolutnej Zosi i jej zwariowanej rodzinki. W drugiej części kolejne niespodzianki: spotkanie z Mroczną Pampirą, Ha-kuna matata na dachu, a nawet integracja na naturalnym gruncie!

Pośród leśnych ziół i kwiatów czeka na dzieci niezwykłe miejsce – Lawendowe Przedszkole. Dobra wróżka Idalia z radością wita wszystkie małe biedronki, świetliki, żuczki i gąsienice. W zaczarowanym przedszkolu, pachnącym lawendą i poziomkami, każdy dzień wypełniony jest przygodą i dobrą zabawą. Zewsząd dobiegają radosny gwar i śmiech, choć czasami zakradają się też małe smuteczki i złe humorki. Ale dobra wróżka zna magiczne sposoby na to, jak przegonić nawet największe naburmuszenie. Posłuchajcie… Radzenie sobie ze złością, tęsknotą czy wstydem bywa trudne, zwłaszcza gdy się ma kilka lat. Książka „Lawendowe przedszkole. Czułe bajeczki na radości i smuteczki” pomoże najmłodszym oswoić różne emocje. Dorośli znajdą w niej także podpowiedzi, jak rozmawiać o nich z dziećmi oraz komentarz psychologa. Ilustrator: Maja Graczyk

Cześć! To znowu ja, Zosia! Czy wiecie, że mój imieninowy front polarno-morski, zwany w tradycji ludowej zimną Zośką, nie zawiódł także w tym roku? Niebo zasnuwają ciemne chmury, a tulipany na grządkach nawet nie otworzyły oczu. Stoją na baczność, jeden przy drugim, z ciasno stulonymi płatkami. Szkoda, bo ja uważam, że tulipany są najładniejsze właśnie wtedy, gdy calutkie się rozchylają, uśmiechając się szeroko do słońca. Pachną wtedy tak niezwykle – gorzko, cierpko i wiosennie. To bardzo tajemniczy zapach – dokładnie taki jak pora roku za moim oknem... Tym razem Zosia opuszcza ulicę Kocią i przeżywa niezwykłe przygody w plenerze. W części szóstej między innymi: kupowanie kaloszy dla motyla, wesele w Zgniłkach oraz lokalne atrakcje: kojot nocny i kondor mazurski. Jednego możecie być pewni: na wycieczce z Zosią nikt się nigdy nie nudzi!

Cześć! To znowu ja, Zosia z ulicy Kociej! Chciałabym zawołać radośnie – tak jak dawniej, ale jakoś mi nie wychodzi. Za mało we mnie entuzjazmu i z optymizmem też ostatnio słabo bywa. Jak zapewne pamiętacie, okazało się, że przybędzie nam po jednym Wierzbowskim i Sosnowskim. Ta elektryzująca informacja o dzidziusiach, mimo upływu kilku miesięcy, wcale nie traci swojej mocy. Wręcz przeciwnie! Wszystko kręci się wokół badań, ubranek, łóżeczek, wózków i tematyki porodowej... Ciotka Malina chodzi na zajęcia z jogi dla kobiet w ciąży, a jej siostra – czyli moja mama na specjalne kursy oddychania w rytm muzyki klasycznej. Z tego, co wiem, bywa ona także dosyć szybka. Ciekawe, jak się wtedy oddycha? Może tak jak Rufus, pies Maliny, po dłuższym biegu? Na wszelki wypadek nie pytam... „Zosia z ulicy Kociej” to przezabawna seria o perypetiach rezolutnej Zosi i jej zwariowanej rodzinki. W siódmej części między innymi: wykluwanie szopa pracza; koloseum, czyli obora za płotem; syndrom kuwety; ekoplastyka dla dzieci i młodzieży, a także chwała na wysokościach. Jednego możecie być pewni – na Kociej 5 nikt się nigdy nie nudzi!

„Mania z ulicy OKciej” to nowa seria autorki bestsellerowej „Zosi z ulicy Kociej”! Zosia oddała swój zeszyt siostrze, więc teraz Mania zabiera nas w podróż pełną przygód! Pasiasty obiecał Mani tajną wyprawę, ale wciąż jej na nią nie zabrał. Zniecierpliwiona dziewczynka podejmuje poszukiwania na własną rękę. Szybko jednak je porzuca, bo okazuje się, że dwie kury i jeden kogut są w niebezpieczeństwie! Mania bez wahania rusza na ratunek. Poza tym trzeba jeszcze pomóc sześciu psom… Tak, tym niewidzialnym! Mania ma pełne ręce roboty. Dobrze, że obok są Posiorbina i Żaneta (czyli reszta ekopatrolu), na które zawsze można liczyć. Czy poradzą sobie jednak także z lisem złodziejem butów? Z Manią nikt się nigdy nie nudzi!

Nela ma trzynaście lat i jej życie przypomina bieg z przeszkodami... Prześladują ją wstrętne koleżanki, boleśnie odczuwa nieobecność taty i musi stawić czoła groźnej babci, której nigdy wcześniej nie widziała na oczy. Jakby tego było mało, dowiaduje się, że będzie miała rodzeństwo. Na szczęście los zsyła jej całe grono osobliwych, ale życzliwych osób, dzięki którym życie staje się piękniejsze. Jest wśród nich pani Lila ze swoją zaczarowaną spiżarką, rudowłosa ciotka Letycja, nieco szalona nauczycielka Idalia, a nawet jedna senna zjawa... To dzięki nim oraz niezawodnym dżemom, Neli udaje się pokonać piętrzące się przed nią problemy. Agnieszka Tyszka – urodzona w 1968 r. w Toruniu, absolwentka Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Z zamiłowania pisarka i ogrodniczka. Pisze dla dzieci i młodzieży, choć i dorośli świetnie się bawią, czytając jej książki. Jest autorką powieści, bajek, opowiadań, słuchowisk radiowych i scenariuszy teatralnych. W 2005 roku otrzymała Nagrodę im. Kornela Makuszyńskiego za książkę Róże w garażu. Jej utwory dla młodszych czytelników to m.in.: Świat się roi od Marianów, Bajkowe hulanki, Bajkowy rok, O czym marzy czarownica, Koronkowe historie, Zosia z ulicy Kociej. Jej utwory dla młodzieży to m. in.: M jak dżeM, Kawa dla kota, Miłość bez konserwantów, Wyciskacz do łez, Kredens pod Grunwaldem, Siostry Pancerne i pies.

Ponuraki, drżyjcie! Zosia nie pozwoli Wam się nudzić! „Cześć! Mam na imię Zosia. Okropnie, prawda? Jeśli chodzi o nazwisko, to też mogłoby być lepiej. Wierzbowska brzmi nieźle, ale jest na W. Każdy uczeń na świecie wam to powie, że nie ma gorszej rzeczy, niż wylądować na początku albo na końcu listy. Ale dosyć tego! Nie jestem przecież jakąś okropną pesymistką. Specjalnie zaczęłam od najgorszych rzeczy, żeby jak najszybciej mieć je za sobą. No, może jeszcze powinnam wspomnieć o mojej młodszej siostrze Mani. Całkowita porażka! Choć muszę przyznać, że to dzięki Mani ruszyła lawina niecodziennych wypadków w naszej rodzinie. A może to przez psią kupę…? W każdym razie właśnie dlatego, pisząc te słowa, siedzę na jabłoni rosnącej w ogrodzie naszego nowego domu przy ulicy Kociej 5”. Zosia z ulicy Kociej to przezabawna seria o perypetiach rezolutnej Zosi i jej zwariowanej rodzinki. W pierwszej części sporo niespodzianek: konkurs na Pajęczą Twarz Roku, trup na schodach, taniec z pralkami, a nawet spotkanie z pewnym Bezskorupciastym!

Cześć! To ja, Zosia z ulicy Kociej. Mam nadzieję, że trochę się za mną stęskniliście! Ja jestem nieco stęskniona – za wami oczywiście i jeszcze za pisaniem, i siedzeniem na jabłoni; Tak to bywa, gdy człowiek zbyt długo choruje i każą mu leżeć w łóżku. Właśnie rozpoczęły się wakacje... Wysoka gorączka i wysoka „nieżywość” (to słówko wymyślone przez moją siostrę) zatrzymały nas w domu. Nawet ogród wydawał się zamorską krainą, gdy leżałyśmy w naszych łóżkach. I wiało nudą tak, że aż robiły się od tego przeciągi. Przenudne przeciągi. Żadnego towarzystwa, bo nikt nie przyjdzie w odwiedziny do zadżumionych. No, przesadzam… Ospa to nie dżuma, ale też jest zakaźna. I to jeszcze jak! „Zosia z ulicy Kociej” to przezabawna seria o perypetiach rezolutnej Zosi i jej zwariowanej rodzinki. W trzeciej części kolejna niespodzianka: wieczna choroba, przez którą upragnione wakacje staną pod znakiem zapytania. Na szczęście uratuje je Nciś Malinowy i dzięki temu możliwe będą: nocleg przy Gęsiej Street, spotkanie z Arusiem i Karolem Czwartym, a nawet wyjazd do Uroczyska Rusałek! Ponuraki, drżyjcie! Zosia nie pozwoli Wam się nudzić! Agnieszka Tyszka – jest z wykształcenia polonistką. Przez kilka lat pracowała jako dziennikarka prasowa. Wydała wiele książek dla dzieci. Jej bajki ukazywały się w telewizyjnej Jedyneczce. W 2005 roku otrzymała Nagrodę Literacką im. Kornela Makuszyńskiego za Róże w garażu. Autorka jest mamą Asi, Julii i Meli.

Nowa rola starszej siostry i opiekunki do dzieci, samodzielny pobyt nad morzem, podczas którego Nela poznaje szalenie miłego Kota pijącego kawę, a także trudne spotkania z tatą to nowe wyzwania, z którymi dziewczyna będzie musiała się zmierzyć. Czy poradzi sobie ze stanem zakochania i będzie odpowiedzialną opiekunką? Jak poukłada sobie skomplikowane relacje z tatą? Na szczęście z pomocą przychodzi pani Lila i jej nieoceniona „Księga kwiatów”, a także Artysta – ojczym dziewczynki. To dzięki nim wszystko stanie się o wiele łatwiejsze... Kawa dla kota to kontynuacja książki M jak dżeM. Agnieszka Tyszka – urodzona w 1968 r. w Toruniu, absolwentka Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Z zamiłowania pisarka i ogrodniczka. Pisze dla dzieci i młodzieży, choć i dorośli świetnie się bawią, czytając jej książki. Jest autorką powieści, bajek, opowiadań, słuchowisk radiowych i scenariuszy teatralnych. W 2005 roku otrzymała Nagrodę im. Kornela Makuszyńskiego za książkę Róże w garażu. Jej utwory dla młodszych czytelników to m.in.: Świat się roi od Marianów, Bajkowe hulanki, Bajkowy rok, O czym marzy czarownica, Koronkowe historie, Zosia z ulicy Kociej. Jej utwory dla młodzieży to m.in.: M jak dżeM, Kawa dla kota, Miłość bez konserwantów, Wyciskacz do łez, Kredens pod Grunwaldem, Siostry Pancerne i pies.

W malowniczym Szuminie rodzice Klary prowadzą małą stajnię. Ulubieńcem dziewczynki jest kucyk August, który rozumie ją bez słów. Miłośniczką koni okazuje się też Paulina, dziewczynka, która dołącza do jej klasy. Paulina tęskni za Rokim, swoim ukochanym kucykiem walijskim. Klara postanawia zrobić wszystko, aby pomóc koleżance. Obie mogą liczyć na wsparcie Augusta. W końcu wszyscy wiedzą, że konie to bardzo mądre zwierzęta!