„Agnieszka Panasiuk” – książki

Marysia, wracając po latach do rodzinnej Białej Podlaskiej, staje twarzą w twarz z przeszłością – śmiercią mamy, przykrym dzieciństwem pod okiem ciotki, dla której zawsze była bajstrukiem, i nieszczęśliwą młodzieńczą miłością. W leśniczówce, otrzymanej w spadku od babci, znajduje pamiętnik Iny, łączniczki AK.Lektura pamiętnika pochłania ją bezgranicznie, choć w tym samym czasie zmaga się z wieloma problemami… Kim była tajemnicza Ina, zakochana we włoskim jeńcu wojennym? Czy Marysia dla dobra chorego synka odważy się odbudować relację z jego ojcem? Czy ocali leśniczówkę przed zniszczeniem i w końcu pozna zagmatwane losy swoich rodziców? Leśniczówka to drugi z czterech osobnych tomów obyczajowo-historycznego cyklu Sekrety Białej Agnieszki Panasiuk. Opowiada o grupie przyjaciółek z Białej Podlaskiej, których relacje w obliczu życiowych przeciwności zostają wystawione na próbę.

Dorocie świat wali się na głowę. Wieloletnie przyjaźnie zawisły na włosku, a narzeczony pokazał swoją prawdziwą twarz. Młoda notariuszka staje przed trudnymi wyborami. Tymczasem dramatyczny list z Izraela burzy spokój jej rodziców. Czy ich życie było zbudowane na kłamstwie? By znaleźć odpowiedź, muszą wyruszyć w przeszłość swojej rodziny. Kim są Rebeka, Rachela i Estera? Co wydarzyło się w czasie drugiej wojny światowej w getcie w Białej? Kamienica to pierwszy z czterech osobnych tomów obyczajowo-historycznego cyklu Sekrety Białej Agnieszki Panasiuk opowiadającej o grupie przyjaciółek z Białej Podlaskiej, których relacje w obliczu życiowych przeciwności zostają wystawione na próbę.

Podlasie w 1874 roku. Mieszkający tu Polacy mierzą się z represjami carskiego zaborcy. Wierni Kościoła unickiego są prześladowani. W tych trudnych czasach, do panny Cecylii Turawskiej z Białej los się jednak uśmiecha. Cecylia, uważana za dziwaczkę, postanawia odmienić swoje życie. Dołącza do podziemnego seminarium nauczycielskiego i rusza z pomocą represjonowanym unitom. Odkrywa w sobie instynkt macierzyński. Otacza opieką półsierotę, syna carskiego urzędnika. Z odwagą podejmuje się też niebezpiecznych wyzwań. Czy na tej drodze spotka właściwego mężczyznę?

Pokrzepiająca, urzekająca subtelnym pięknem historia snująca się niespiesznie między dwiema epokami... Wejdź do świata Aleksandry – bohaterki „Na Podlasiu” Agnieszki Panasiuk – i poznaj inne oblicze podlaskiej wsi 1887 roku. Aleksandra wiedzie szczęśliwe i dostatnie życie w XIX-wiecznej Warszawie. Jako rozchwytywana aktorka teatralna nie narzeka na nudę – jej życie towarzyskie kwitnie, wokół niej nieustannie kręci się sporo adoratorów gotowych oddać jej serce i uczynić najszczęśliwszą kobietą na świecie. Na jej spektaklach zbiera się cała śmietanka towarzyska ówczesnej Warszawy. Niestety pewnego dnia życie diwy zmienia się nie do poznania. Wskutek nieszczęśliwego wypadku Aleksandra zmuszona jest do powrotu w rodzinne strony. Zrozpaczona udaje się na Podlasie, na którym się wychowała. Pierwsze chwile są dla niedawnej gwiazdy niezwykle trudne. Przyzwyczajona do wystawnego życia i miejskiego gwaru nie może przywyknąć do spokojnego, jednostajnego rytmu podlaskiej wsi. Po jakimś czasie jednak odnajduje wspólny język z lokalną społecznością i zaczyna żyć własnym, zagubionym dawno rytmem. Odzyskany na nowo spokój przerywają jednak demony przeszłości, które nie pozwalają Aleksandrze spokojnie zasnąć. Kobieta musi zmierzyć się z trudną rodzinną historią i ukrytymi głęboko w pamięci wspomnieniami nieszczęśliwej miłości. Artystkę czeka trudny wybór – czy wybierze karierę na warszawskiej scenie artystycznej, czy sielskie życie u boku ukochanego? Czy uda jej się odnaleźć zaginione niegdyś szczęście? Jak potoczą się jej losy wśród łąk i pól malowniczego Podlasia?

Jest rok 1869. Antonia Gillard traci posadę nauczycielki na pensji dla dziewcząt. Opuszcza Warszawę i zostaje guwernantką w domu rosyjskiego urzędnika w Białej na Podlasiu. Tu zawiązuje przyjaźnie, poznaje lokalne tradycje i śledzi poczynania Oswobodziciela – tajemniczego jeźdźca, który pomaga mieszkańcom regionu mierzyć się z carskimi represjami. W wyniku intrygi guwernantka musi pożegnać się z nauczaniem i podjąć się zupełnie nowego zajęcia. Antonia, jako dama do towarzystwa hrabiny Stefanii, wyjeżdża do Franopola. Bierze udział w życiu towarzyskim, podróżach i wizytacjach majątków, ale równocześnie angażuje się w pomoc ubogim i chorym. Los sprzyja kobiecie, która zakochuje się z wzajemnością. Jednak dla zakochanych nadchodzi czas próby. Czy zdołają zmylić tropy i odwrócić od siebie uwagę carskiej policji? Jak potoczą się dalsze losy Antonii? Antonia, Cecylia i Aleksandra – trzy kobiety. Trzy odmienne losy. Trzy tomy cyklu powieści Agnieszki Panasiuk rozgrywającego się na Południowym Podlasiu w drugiej połowie XIX stulecia.

Zuzanna – przebojowa architektka – mieszka samotnie w Warszawie i korzysta z uroków miejskiego życia. Praca w biurze projektowym to spełnienie jej marzeń. Do czasu. Na przymusowy urlop wyjeżdża do Białej Podlaskiej. W rodzinnym domu chce podjąć życiowe decyzje i rozliczyć się z dzieciństwem naznaczonym nieobecnością matki. Nieoczekiwanie Zuza musi zająć się rozbiórką kolejarskiej chaty swojej babki Walerki, pełnej duchów dawnych pokoleń i dramatycznego echa bieżeństwa. Jakie sekrety przodków Zuzanny skrywa chałupa? Czy architektka otworzy serce na romantyczną miłość, która niesie szczęście, ale może też ranić? Chata to trzeci tom cyklu obyczajowo-historycznego Sekrety Białej. Agnieszka Panasiuk porusza fascynujące, ale mało znane wydarzenia historyczne z okresu pierwszej wojny światowej, które dotknęły między innymi Podlasie. Odwołuje się do bieżeństwa, kiedy to kilka milionów ludzi uciekało przed frontem w głąb Rosji.

Fragment książki: „Kiedy w Polsce zgasła nadzieja po powstaniu listopadowym, w dalekim Ems umiera hrabina Stefania z Radziwiłłów, osierocając czteroletnią córkę Marię. Powierniczką dziecka zostaje Eliza, dla której przysięga okaże się ważniejsza niż własne życie. Kobieta, by chronić majątek podopiecznej, wyrusza z tajną misją na Podlasie. Eliza, przyzwyczajona do europejskich dworów i salonów, nigdy wcześniej nie odwiedziła ziemi swoich przodków. Nie przypuszczała, że wśród pól i lasów, szlacheckich dworów i uciekających przed carskimi prześladowaniami powstańców odnajdzie coś cennego… Czy będzie to miłość? A może coś jeszcze bardziej ważnego?”

Anna kocha swój zawód, jednak współpraca z przełożoną układa się fatalnie. Bibliotekarka jest zmęczona i czuje się bezsilna. Dodatkowo wiszą nad nią groźba utraty domu i kłopoty ze spłatą kredytu, a spotkanie z bliskim niegdyś mężczyzną wprowadza zamęt do jej uporządkowanego życia. Wielka pasja do historii i kultury Południowego Podlasia pozwala Ance uciec od codziennych problemów. Pewnego dnia przypadkiem wchodzi w posiadanie pożółkłych stronic z 1919 roku. Kim była tajemnicza redaktorka Nora? Czy fascynacja regionem pokona w bibliotekarce lęk przed przyszłością? I co najważniejsze – czy uda się jej pozamykać bolesne rozdziały, by w końcu przestać się bać miłości? Dworek to ostatni, czwarty tom cyklu obyczajowo-historycznego Sekrety Białej. Agnieszka Panasiuk przywołuje w nim pierwsze lata niepodległej Polski. Mieszkańcy po euforii wyzwolenia spod zaborów muszą zmierzyć się z nową sytuacją polityczno-społeczną i wojną z bolszewikami, kiedy to patriotyczna postawa społeczeństwa uchroni młode państwo przed upadkiem.

Zamożna ziemianka, Joanna Wierzbicka, jest niespełnioną uczuciowo kobietą. Ukochany wybrał inną. Joanna, rzucając się w wir pracy, wybiera samotną drogę życia do momentu, gdy niespodziewanie w jej majątku pojawia się sześcioletnia Anielka. Dziewczynka jednego dnia tragicznie straciła rodziców. Zapis testamentu wskazuje Wierzbicką – matkę chrzestną Anielki – jako prawnego opiekuna sieroty. Od tej chwili życie samotnej kobiety i osieroconej dziewczynki zmienia się. Obie uczą się siebie nawzajem. Anielka to prawdziwy skarb: żywe i ciekawe świata dziecko, które kocha bezinteresownie. To rezolutna, wygadana i śmiała dziewczynka, zdolna zauroczyć każdego. Z nową opiekunką poznaje podlaskie włości; okoliczne dwory i wsie; zwyczaje szlacheckie i ludowe. Pewnego dnia w ich ustabilizowanym życiu pojawia się ojciec chrzestny dziewczynki – Marcin Czarnocki – drugi opiekun prawny sierotki, który dotychczas bywał za granicą. Jego przyjazd zwiastuje nieuchronne zmiany... Pełna przejmującego ciepła, wzruszająca historia osieroconego dziecka, marzącego o nowej rodzinie i miłości; dziecka, które swoim zachowaniem skrada ludzkie serca. To także obraz podlaskich i łowickich ziemian w XIX wieku, zmuszonych do mieszkania i pracy pod rosyjskim zaborcą i starających się zachować narodową tożsamość.