Opowieść o tym, co zostało w polskiej pamięci zakłamane, albo z niej wyparte. To historia 90 proc. Polaków — ubogich i niewykształconych, tych, którzy mieli ciężko pracować i słuchać narodowych elit — od początku Polski aż do czasów współczesnych. Głównym przedmiotem książki jest władza — władza tych, którzy w społeczeństwie są na górze, nad tymi, którzy są na dole — oraz instytucje społeczne, które służyły elitom do przejmowania tego, co wyprodukował lud. To nie tylko więc historia poddaństwa i pańszczyzny, ale także relacji w fabryce i w biurze w XIX w. To historia ludowa, a nie narodowa: autora mniej interesują wojny i powstania, a bardziej to, jak ich sukcesy i klęski zmieniały relacje pomiędzy mieszkańcami naszego kraju, Polakami, Żydami, Ukraińcami i innymi mniejszościami.
Kim byli i o czym myśleli ludzie walczący ze zniesieniem pańszczyzny? Czego się obawiali? Jakich wartości bronili? Jak postrzegali chłopstwo? I, co najważniejsze: dlaczego nie uważali pańszczyzny za formę niewolnictwa? Dużo pisano w Polsce o demokratach i reformatorach, którzy chcieli zmniejszyć wymiar pańszczyzny lub ją znieść. Znacznie mniej jednak się mówi o konserwatystach broniących pańszczyzny. Ich argumenty, ani popularność nie stanowią powodu do narodowej chwały. Tymczasem to oni dominowali w publicznym dyskursie. Adam Leszczyński zagląda za kulisy jednej z najważniejszych historycznych debat. Ze swadą rekonstruuje oraz obnaża argumentację i poglądy obrońców pańszczyzny. Argumenty używane wówczas wracają bowiem współcześnie — choćby w odniesieniu do progresywnych polityk społecznych, rynku pracy, czy kwestii mniejszości. Zrozumienie, jakie są źródła lęków i uprzedzeń prawicy, stanowi doskonałe uzupełnienie debaty dotyczącej „ludowej historii Polski”.
Opowieść o tym, co zostało w polskiej pamięci zakłamane, albo z niej wyparte. To historia 90 procent Polaków – ubogich i niewykształconych, tych, którzy mieli ciężko pracować i słuchać narodowych elit – od początku Polski aż do czasów współczesnych. Głównym przedmiotem książki jest władza – władza tych, którzy w społeczeństwie są na górze nad tymi, którzy są na dole – oraz instytucje społeczne, które służyły elitom do przejmowania tego, co wyprodukował lud. To nie tylko więc historia poddaństwa i pańszczyzny, ale także relacji w fabryce i w biurze w XIX w. To historia ludowa, a nie narodowa: autora mniej interesują wojny i powstania, a bardziej to, jak ich sukcesy i klęski zmieniały relacje pomiędzy mieszkańcami naszego kraju, Polakami, Żydami, Ukraińcami i innymi mniejszościami.
Adam Leszczyński rozmawia z Januszem Lewandowskim, który nie jest jednym z wielu polityków polskich, jest liderem zmian, zmian często trudnych, wymagających odwagi i poświęcenia. Zmian nie zawsze popularnych, ale koniecznych. Janusz Lewandowski nigdy nie był populistą. Doktor nauk ekonomicznych, nauczyciel akademicki, publicysta ekonomiczny nie poprzestał na zgłębianiu tajników współczesnej ekonomii. Cała jego działalność polityczna związana była z walką o lepszą Polskę. Polskę, która jest częścią Europy i to częścią kluczową. Pierwsze lata swojej działalności poświęcił na sprawowanie funkcji doradcy ekonomicznego „Solidarności”. W czasie tworzenia się systemu partyjnego wraz ze środowiskiem tzw. gdańskich liberałów współtworzył Kongres Liberalno-Demokratycznego. Pełnił funkcję ministra przekształceń własnościowych w trudnych latach reform ekonomicznych, w rządach Jana Krzysztofa Bieleckiego (1991) i Hanny Suchockiej (1992–1993). Doprowadził do uruchomienia giełdy i opracowania Programu Powszechnej Prywatyzacji. Zasiadał również w Sejmie I, III i IV kadencji. Od początku zabiegał o przyjęcie Polski do Unii Europejskiej, w okresie od kwietnia 2003 do kwietnia 2004 był obserwatorem przy Parlamencie Europejskim, zaś w pierwszych wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 roku uzyskał rekordowy wynik (20,17% głosujących oddało głos na Janusza Lewandowskiego, co stanowiło najlepszy wynik w regionie). Przez 4 lata pełnił funkcje komisarza europejskiego ds. programowania finansowego i budżetu w II Komisji José Barroso, do Parlamentu Europejskiego ponownie wybrany w 2014. W tym bardzo ciekawym wywiadzie-rzeka znajdujemy obraz Polski na przełomie ostatnich 30 lat, lat reform i sukcesów gospodarczych, ale także rozczarowań i porażek, gdy ich skutki bardzo często spadały na najsłabsze grupy społeczne.
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro