„Yves Congar” – książki

To drugi już tom imponującej publikacji Yves'a Congara OP, jednego z najsłynniejszych teologów XX wieku, na temat Tradycji. Pierwszy przedstawiał szeroką panoramę historyczną związaną z tym pojęciem, ten natomiast ujmuje Tradycję z perspektywy teologicznej. Autor bierze pod uwagę zarówno głosy teologów w obrębie Kościoła katolickiego, jak i kontekst ekumeniczny, ze szczególnym uwzględnieniem myśli protestanckiej. Praca ta powstała nieomalże w przeddzień Soboru Watykańskiego II, na którym Congar był jednym z ekspertów. Omawia ona szereg zagadnień, do których Kościół stale powraca w momentach wielkich przesileń, m.in.: Co w naszej wierze i praktyce musi pozostawać niezmienne, co zaś może być modyfikowane?, Co z przekazywanej przez nas nauki rzeczywiście pochodzi od Boga, a co ma źródła czysto ludzkie? Czy wiarę można budować w oparciu o samo Pismo Święte? Kto w Kościele ma właściwie prawo decydować o kształcie Tradycji?

Yves Congar po raz kolejny występuje w roli odkrywcy źródeł. Po wydaniu doniosłej trylogii Wierzę w Ducha Świętego opublikował swoją ostatnią, podsumowującą książkę – Słowo i Tchnienie – dając wyraz głębokiej wrażliwości na życie Kościoła. Ta książka jest owocem pogłębionej myśli Congara i jego odpowiedzią na aktualne potrzeby świata chrześcijańskiego. To również próba przemyślenia rzeczywistości współczesnego charyzmatu prorockiego w Kościele oraz reakcja na zarzuty niekatolickich obserwatorów wskazujących na brak pneumatologii w dokumentach posoborowych. W swoich rozważaniach autor diagnozuje liczne problemy, z którymi zmaga się wspólnota wierzących, oraz podnosi m.in. temat natury Boga w perspektywie relacji między Osobami Boskimi. Autor podejmuje próbę przedstawienia możliwie najszerszej panoramy tematów, w których pytanie o wzajemną zależność pomiędzy Słowem a Duchem prowadzi do wniosku, że „nie do pomyślenia jest zarówno Słowo bez Ducha, jak i Duch bez Słowa”. Yves Congar OP (1904–1995) – francuski teolog, kardynał, jeden z ekspertów Soboru Watykańskiego II, członek Międzynarodowej Komisji Teologicznej. Zajmował się m.in. ekumenizmem, reformą w Kościele oraz rolą laikatu. W swoich badaniach szukał równowagi między pneumatologią a chrystologią, co doprowadziło go do chrystologii pneumatologicznej.