„Wiatrowska Leokadia” – książki

Niniejsza książka to szeroka perspektywa postrzegania dziecka 6-letniego jako potencjalnego ucznia szkoły podstawowej, któremu rzeczywistość kreuje los bardziej lub mniej odpowiadający osobistym preferencjom. W wyniku kontrowersji zogniskowanych wokół reformy oświaty, a w niej wcześniejszego rozpoczynania edukacji już przez dzieci 6-letnie, akcentuje się w niej holistyczny ogląd dziecka. Przedstawione możliwości i ograniczenia w rozwoju poszczególnych sfer dają możliwość antycypacji obrazu funkcjonowania tego dziecka w szkolnej rzeczywistości, co wyznacza się jego gotowością edukacyjną. Jednak gotowość szkolna dziecka to nie tylko jego dojrzałość biologiczna, ale też gotowość szkoły przejawiająca się w wielu aspektach jej instytucjonalnej i zadaniowej działalności. To współbrzmienie obu podmiotów edukacyjnych zmagań gwarantujących małemu dziecku osiąganie szkolnych efektów. Warunkiem poznania dziecka i jego całościowego oglądu są działania diagnostyczne, których szeroki wachlarz prezentowany jest kandydatom na nauczycieli, jak i nauczycielom czynnie pracującym. Bogata oferta narzędzi badawczych pozwala na koncentrowanie się na tych obszarach rozwoju sześciolatka, które stanowią istotę jego gotowości do podejmowania zadań szkolnych. W kompetencjach diagnostycznych nauczyciela mieści się też możliwość jego działań pomocowych aktywizujących gorzej funkcjonujące sfery, wyróżnione podczas diagnozy. Tak więc studenci, nauczyciele, jak też i rodzice, którym zależy na dobru dziecka, mając bogate źródło wiedzy dotyczącej gotowości szkolnej dziecka, przekraczającego próg szkoły, mogą wzbogacić swój zasób wiedzy o te elementy, które jako aktualne, wydają się ważne i niezbędne w ich wyposażeniu.

Zastosowana przez Autorkę metoda to propozycja indywidualnego przebiegu działań edukacyjnych, który z powodzeniem może być modyfikowany i dostosowywany do potrzeb i możliwości [?] danej klasy. Na podkreślenie ze wszech miar zasługuje zwrócenie [?] uwagi na postawę nauczyciela jako kreatora indywidualnych podejść i preferencji dla każdego dziecka z osobna. Nauka pisania i czytania to niezwykła powinność i odpowiedzialność ze strony nauczyciela, wyzwalająca działania twórcze i kreatywne, jakie drzemią w świadomości ucznia. Rola i zadania, jakie stoją przed nauczycielem w przypadku dzieci o specyficznych trudnościach w nauce pisania i czytania, powodują zwiększenie skali kompetencji i odpowiedzialności nauczyciela profesjonalisty w tym zawodzie. Z recenzji dr hab. Urszuli Ordon, prof. AJD Skala występowania zjawiska dysleksji (ryzyka dysleksji) ujawniona przez naukę, jak również praktykę pedagogiczną skłania wielu badaczy do poszukiwania nowszych, innych i skuteczniejszych sposobów pracy z dzieckiem, aby pomóc mu w wysiłkach edukacyjnych związanych z nauką czytania i pisania. Także ta książka jest wskazaniem nowej metody pracy z uczniem rozpoczynającym swoją szkolną karierę. Aby owa nauka okazała się jak najmniej bolesna, można zastosować tę metodę w przypadku dzieci z zaburzeniami rozwojowymi i uczynić z nauki przyjemną zabawę połączoną z twórczą działalnością. Dzięki teoretycznym rozważaniom dotyczącym dysleksji i jej metodycznego aspektu metoda ta może być również stosowanym przez rodziców sposobem pracy z dzieckiem. To przecież oni, jako największy autorytet, stanowią często silny oręż w pokonywaniu trudności swoich potomków. Stąd wykorzystanie przez rodziców opisanej metody może się przyczynić do zmniejszania kryzysów i porażek tych, których bardzo kochają. Wspólna praca z dzieckiem to nie tylko wyraz troski o nie, lecz także strukturyzowanie inteligencji emocjonalnej, tak bardzo niezbędnej człowiekowi w dobie nanocywilizacji. Każdy rodzic jest zatem zobowiązany do wspomagania rozwoju swojego dziecka, co może czynić, zapoznając się z przedstawianą metodą pracy. Nie ma w niej zwycięzców i pokonanych, nie ma mądrzejszych i mniej zdolnych. Są tylko wytrwali i ambitni, którzy pragną rozwijać swoje horyzonty poznawcze przez nieustawanie w wysiłkach.