„Tadeusz Rybicki” – książki

Awanturnicza opowieść rodem z bliskowschodnich pałaców: piękna Greczynka Medora nie godzi się na turecką niewolę, nawet na dworze władcy. Kocha wolność i korsarza Konrada – z wzajemnością. Czy ich miłość pokona piętrzące się przeszkody – straże paszy, bunt piratów i sieć pałacowych intryg? O tym opowiada baśń Tadeusza Rybickiego. Informacje o balecie Korsarz oraz jego twórcach, którymi byli choreograf Joseph Mezilier i kompozytor Adolphe Adam, oraz o rangach i gwiazdach baletu znajdziecie w gawędzie Katarzyny Gardziny-Kubały.

Jezioro łabędzie to pierwsza książka w serii Bajki Baletowe. Seria ta w ciekawy i przystępny sposób wprowadza młodego czytelnika w świat baletu. Czytelnik znajdzie tu: bajkę napisaną na podstawie libretta baletu, lekki esej opowiadający historię powstania utworu i wprowadzający w tajniki sztuki baletowej, noty o twórcach Jeziora łabędziego, słowniczek pojęć baletowych oraz tablice edukacyjne. Wspólne czytanie Bajek Baletowych zachęca rodziców i dzieci do wybrania się razem do teatru i podziwiania na scenie niezwykłych przedstawień baletowych, o których opowiadają książeczki. Jezioro łabędzie, pięknie zilustrowane rysunkami oddającymi klimat opowieści zaklętej w taniec, może stać się dla całej rodziny początkiem przygody z baletem. Patron serii: Teatr Wielki - Opera Narodowa Polski Balet Narodowy

Baletowa bajka o Śpiącej Królewnie opowiedziana w tej książce przez Tadeusza Rybickiego, snuje się przez okres ponad stu lat. Dla Królewny Aurory i Księcia Désiré czas płynie tak, jak chcą tego wróżki i wybitni twórcy baletu: choreograf Marius Petipa i kompozytor Piotr Czajkowski. Pamięć o dawnych wydarzeniach i postaciach przeplata się z fantastycznymi epizodami. Ósmy tom serii książek Bajki Baletowe wydawnictwa Studio Blok przybliża ten balet-feerię dzieciom w wieku od 6 do 13 lat i ich opiekunom. Wątki bajecznej opowieści Mała Królewna Aurora w kołysce otrzymuje wiele darów od dobrych wróżek – wesołość, delikatność, prostotę, szczodrość i śmiałość. Nieproszona Zła Wróżka Carabosse rzuca na niemowlę zły czar. Na szczęście za sprawą Wróżki Bzu i jej magicznych mocy – królewna, gdy dorośnie, nie umrze, lecz zaśnie. Z długiego snu będzie mógł ją wybudzić zakochany książę. Na koniec bohaterowie tej i innych bajek Perraulta tańczą na weselnym balu. W fabule baletu na motywach XVII-wiecznej baśni Charles’a Perraulta, uczucia z nadnaturalną mocą zmieniają bieg wydarzeń. Nitka czasu przędzie się raz szybciej, raz wolniej. Dla twórców dzieła baletowego fantastyczne wydarzenia były pretekstem do pokazania wspaniałego widowiska z popisami tancerzy. Opowieść z książki wzrusza i skłania do namysłu, a że dobrze się kończy, można ją bez obawy czytać przed snem. Nie tylko bajka Baśń Tadeusza Rybickiego i rysunki piórkiem Klaudii Polak-Szewczyk przybliżają czytelnikom baletową wersję opowieści o Śpiącej Królewnie. Natomiast okoliczności powstania tego pięknego baletu oraz etapy pracy nad spektaklem – w formie gawędy – przedstawia Katarzyna Gardzina-Kubała. Znajdujące się na końcu książki tablice edukacyjne prezentują wybrane pozy tańca klasycznego – takie, jakie można zobaczyć podczas widowiska Śpiąca Królewna.

„Najpierw pojawił się jego cień, wyolbrzymiony przez chylące się ku zachodowi słońce. Dopiero potem oczom gapiów ukazała się postać w dużej białej czapie, długiej koszuli i spodniach z szerokimi, także białymi nogawkami. Mężczyzna kroczył wolno, całkowicie pochłonięty grą, z instrumentem przyciśniętym mocno do policzka. Na początku wydawało się, że nie ma twarzy – zasłaniała ją czarna maska z przesadnie wielkim nosem, przypominającym dziób egzotycznego ptaka. Człowiekowi, który ją nosił, dodawała drapieżności i komizmu zarazem. Na jego widok dziewczęta westchnęły i wyciągnęły w jego kierunku ramiona. – Pulcinella – wyszeptały z uwielbieniem. Zaraz potem wykrzyczały podekscytowane: – Pulcinella! – Rozpoznały w przybyszu bohatera wielu jarmarcznych przedstawień, niezwykle popularnego w tamtych czasach. Podczas spektakli, na które zabierali je rodzice, nieraz miały okazję podziwiać jego spryt i zaradność. Teatr bowiem w całych Włoszech cieszył się ogromnym uznaniem”. Fragment bajki

Książka przybliża dzieło baletowe pt. „Don Kichot – dziewiętnastowieczne baletowe divertissement” (wyjaśnienie tego i innych baletowych słów znajdziesz w słowniczku na końcu książki). Kitri i Basilio to zakochani z Barcelony, którzy dzięki błędnemu rycerzowi – Don Kichotowi – mogą być razem. A działo się to w Hiszpanii... Dzięki książce poznasz: – bajkę napisaną na podstawie libretta, – lekki esej opowiadający o dziele baletowym, epoce i jej zwyczajach, – Ludwig Minkus i Marius Petipa są przedstawieni w notach o twórcach baletu, – słowniczek pojęć baletowych, – tablice edukacyjne prezentują kostiumy tańców charakterystycznych.

„– Dzień dobry! – krzyknęła w kierunku okna. Czytająca ani drgnęła. – Dzień dobry! – krzyknęła jeszcze głośniej Swanilda. Znowu żadnej reakcji. Dziewczyna wzruszyła ramionami i już miała odejść, kiedy dobiegły ją dźwięki harmonii grającej walca. Pomyślała, że może to jest sposób na zwrócenie uwagi obojętnej pannicy i zatańczyła w takt muzyki. Wirując w walcu, obserwowała wciąż okno i postać z książką. I chociaż Swanilda tańczyła lekko i wdzięcznie (ktoś z przechodniów zaczął nawet bić brawo), dama w oknie nie zaszczyciła jej popisów nawet jednym spojrzeniem”.