Autor „Papież Franciszek”

Najnowsza adhortacja Ojca Świętego Franciszka – „Gaudete et exsultate” (Cieszcie się i radujcie) przypomina o powszechnym powołaniu do świętości. Papież pisze: „Pan chce od nas wszystkiego, a to, co oferuje, to życie prawdziwe, szczęście, dla którego zostaliśmy stworzeni. Chce, abyśmy byli świętymi i nie oczekuje, że zadowolimy się życiem przeciętnym, rozwodnionym, pustym”. I mocno podkreśla: „Wszyscy jesteśmy powołani, by być świętymi, żyjąc z miłością i dając swe świadectwo w codziennych zajęciach, tam, gdzie każdy się znajduje”. Franciszek nie utożsamia więc świętości z życiem poświęconym Bogu, wręcz przeciwnie widzi ją w każdym stanie życia, rodzicach z miłością wychowujących dzieci, cierpliwie uczących ich naśladowania Chrystusa, małżonkach troszczących się o siebie wzajemnie, pracownikach, uczciwie i kompetentnie wypełniających swoją pracę w służbie drugiemu człowiekowi etc.Adhortację tę papież podpisał w Watykanie 19 marca, a drukiem opublikowano ją 9 kwietnia 2018 r. Wydanie proponowane przez Edycję Świętego Pawła jest szczególne, ponieważ opatrzono je wprowadzeniem autorstwa Maurizia Gronchiego, profesora zwyczajnego chrystologii na Papieskim Uniwersytecie Urbaniana. Wyróżnia je także to, że zawiera indeksy: tekstów biblijnych, dokumentów Magisterium Kościoła oraz innych tekstów cytowanych, autorów i autorów zbiorowych.

„Niczego się nie boję…” Papież Franciszek podsumowuje pięć lat swojego pontyfikatu Zwolennicy nazywają go prorokiem, zagorzali krytycy – heretykiem. Od momentu objęcia urzędu wprowadza rewolucyjne zmiany w Kurii Rzymskiej. Zadziwia świat, rezygnując z mieszkania w papieskich apartamentach, obmywając nogi muzułmance i transseksualiście, dokonując gestów pojednania z tradycjonalistami i świętując pięćsetlecie reformacji. Do czego prowadzą jego reformy? Czemu służą jego pozornie niespójne gesty? Dlaczego nie został zrozumiany w Polsce? W tej niecodziennej rozmowie z francuskim intelektualistą Franciszek odważnie opowiada o życiowych doświadczeniach, które go ukształtowały. Pierwszy raz tak szeroko kreśli wizję naprawy świata i Kościoła. Ta książka to intelektualne wydarzenie 2018 roku! „Po raz pierwszy wywiad z najwyższym zwierzchnikiem Kościoła i twórcą polityki Watykanu nie jest zbiorem uładzonych pytań i odpowiedzi, lecz prawdziwym dialogiem – nie wolnym od potknięć i trudności”. – „Le Monde” Dominique Wolton jest dyrektorem badań naukowych w CNRS, francuskim odpowiedniku PAN. W autorskiej teorii komunikacji podkreśla pierwszeństwo człowieka i polityki przed techniką i gospodarką. Jest autorem ponad trzydziestu prac, przetłumaczonych na dwadzieścia języków. Dominique Wolton o spotkaniu z Franciszkiem: „Franciszek nie operuje w tych samych co my ramach czasowych. My odnosimy się do minionych 30 lat, maksymalnie półwiecza, a dziś świat jeszcze bardziej przyśpiesza. Papież natomiast patrzy z perspektywy 3 tys. lat, co może prowadzić do pewnych nieporozumień. Po drugie, nieustannie odwołuje się do Ewangelii, a konkretnie, że należy zwracać się do ubogich i wykluczonych, bo to jest podstawa nauczania Kościoła. Po trzecie, Franciszek to Papież polityk, który zajmuje stanowisko polityczne, choćby w kwestiach migracji”. (Materiał Radia Watykańskiego, źródło cytatu: Dominique Wolton o Papieżu: uderzyła mnie jego wolność)

Papież Franciszek o najważniejszej modlitwie chrześcijan. Czy dobrze rozumiemy sens słów, które codziennie wypowiadamy wraz z ponad miliardem ludzi na ziemi? Ludzi, którzy mieszkają w różnych krajach, mają różny kolor skóry, pracę, których wiara różni się od siebie, ale jednak zgodnie powtarzają: „bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi”? Papież Franciszek sięgnął do jedynej modlitwy, której nauczył nas sam Jezus. Osobiście wytłumaczył znaczenie jej poszczególnych wezwań, zabierając tym samym głos w dyskusji o możliwych zmianach w tłumaczeniu „Ojcze nasz”. Dzięki temu mamy szansę lepiej zrozumieć, czym jest chrześcijaństwo, a przede wszystkim – na czym polega nasza relacja z Ojcem.

Wiele lat przed tym, nim został papieżem, biskup Buenos Aires, Jorge Mario Bergoglio, napisał bardzo prostą modlitwę, która stała się szybko znana w Argentynie.Obecnie, dzięki działalności Ojca Świętego Franciszka, staje się popularna w całym świecie. Jej niezwykła prostota pozwala objąć modlitwą wszystkie osoby i sfery życia, o których powinien pamiętać dobry chrześcijanin.

Słowa Ojca Świętego Franciszka wyznaczają drogę, jaką będzie chciał prowadzić wspólnotę Kościoła. Od samego początku Franciszek urzekł swoją nas prostotą i spontanicznością. Rzadko korzystał z przygotowanych dla niego tekstów. Starał się mówić od serca i nawiązać bliską relację ze słuchającymi go ludźmi. Ten zbiór jego myśli, zaczerpnięty z pierwszych przemówień, będzie dla wszystkich okazją do poznania nowego papieża i odkrycia jego głębokiej troski o Kościół i o każdego z nas.

Posynodalna adhortacja apostolska Christus vivit skierowana jest do młodych i całego Ludu Bożego. Papież Franciszek podsumowuje prace synodu, który odbył się jesienią 2018 r. pod hasłem „Młodzi, wiara i rozeznawanie powołania”. Porusza kwestie sytuacji, w której znajdują się młodzi ludzie na całym świecie, i zadań duszpasterskich, ale przede wszystkim przypomina o roli młodych w społeczeństwie, pisze do nich o dobrym przeżywaniu młodości oraz powołaniu i przypomina, że „młodość jest niepowtarzalnym i pobudzającym okresem życia, który przeżył sam Jezus, uświęcając go”.

„Dla mnie jest on Wielki” – Franciszek o św. Janie Pawle II. Wszystko zaczęło się od krótkiej rozmowy z papieżem ks. Luigiego Marii Epicoco, w trakcie której Franciszek podzielił się osobistymi wspomnieniami o św. Janie Pawle II. Właśnie wtedy zrodził się pomysł tej książki. Franciszek zapragnął opowiedzieć światu, kim tak naprawdę jest dla niego święty Jan Paweł II. W tej niezwykłej rozmowie odkrywamy papieża jako prawdziwego spadkobiercę i kontynuatora nauki papieża Polaka. Franciszek odnosi się do wielu kwestii często dyskutowanych we współczesnym Kościele, takich jak rola kapłanów w świecie, celibat czy znaczenie tajemnic fatimskich. Przypomina także, że dla Karola Wojtyły chrześcijaństwo zamieszkuje w normalności człowieka, żyjącego w komunii z Chrystusem. W 100. Rocznicę urodzin papieża Polaka Franciszek zaprasza nas, byśmy wraz z nim na nowo sięgnęli do głębi proroczego nauczania Jana Pawła II. Ks. Luigi Maria Epicoco – wykładowca filozofii na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim oraz dziekan Wyższego Instytutu Nauk Religijnych (ISSR). Współautor zbioru wspomnień abp. Piero Mariniego o św. Janie Pawle II.

Pochwalony bądź – tytuł najnowszej encykliki papieża Franciszka został zaczerpnięty z kantyku św. Franciszka z Asyżu, głoszącego chwałę cudu stworzenia. Encyklika jest apelem papieża, aby ludzie zaczęli szanować naturę stworzoną przez Boga, jednocząc się w dążeniu do zrównoważonego i zintegrowanego rozwoju.

Niniejsza książka zawiera wybrane wypowiedzi papieża Franciszka, stanowiące refleksję nad zagadnieniem, w jaki sposób współczesny Kościół spełnia swoją misję bycia świadkiem miłosierdzia i na ile wzoruje się w tym na Maryi. To nauczanie papieskie - homilie, orędzia, przemówienia czy modlitwy - wpisuje się w przekonanie, że szczególnie dziś człowiek potrzebuje pomocy drugiego człowieka, potrzebuje przebaczenia i miłości Ojca Niebieskiego, potrzebuje wstawiennictwa Matki Najświętszej, chrześcijanie zaś są wezwani, by nieść każdemu Ewangelię miłosierdzia.

Tekst adhortacji Amoris laetitia (radość miłości) - owoc synodu o rodzinie - choć obszerny jest napisany zrozumiałym językiem. Jak sam papież Franciszek radzi, nie należy czytać jej jednym "haustem", tylko wybierać sobie najbardziej interesujący spośród ośmiu rozdziałów. Rozpoczyna dokument biblijna refleksja-wykład ewangelicznych przypowieści oraz nauki o miłości św. Pawła. Mamy opowieść o dzisiejszej rodzinie żyjącej w trudnych czasach, ale będącej zalążkiem dobra i miłości. Następnie przypomniane zostały podstawowe kwestie nauczania Kościoła o małżeństwie i rodzinie. Mamy piękne przesłanie dla narzeczonych, którzy niebawem staną się rodziną, o wychowaniu dzieci. Słowa, które zostały zapisane to nie tylko opis, ale ciepło, pociecha, życzliwość spojrzenia na problemy, podsuwanie rad, obrazów dobra. Inspirujący jest też rozdział kierowany do kapłanów. Ale rozdział ostatni o związkach nieformalnych - jak stwierdza Papież - będzie dla wielu ciekawy. Tych ludzi Papież nie odrzuca, a wręcz daje im pocieszenie, praktyczne, codzienne rady odnoszące się do ciepła rodzinnego i ludzkiego, które w każdej sytuacji należy podtrzymywać, nawet wtedy, kiedy jest się daleko od ideału, gdy nie żyje się łaską sakramentalną. W Roku Miłosierdzia dokument ten powinien pobudzić rodziny chrześcijańskie do docenienia darów małżeństwa i rodziny.