„Michael Fleischer” – książki

Religie monoteistyczne mimo odmiennej doktryny i historii od zawsze pozostawały we wzajemnych relacjach. Wielokrotnie losy ich wyznawców splatały się nierozłącznie na dziesiątki, a nawet setki lat. I chodzi nie tylko o zależność ideową np. chrześcijaństwa czy islamu od religii mojżeszowej. W wielu krajach, regionach świata przedstawiciele tych religii tworzyli symboliczną przestrzeń wspólnych wartości, wspólnych celów, dzielili te same problemy, zawierali związki. Wielokrotnie też zakładali instytucje kulturalne, polityczne, społeczne, w których przynależność religijna nie miała wpływu na wzajemną ocenę czy przyznawane prawa. Szczególnym przykładem takich relacji był a w pewnym sensie nadal jest Bliski Wschód. Chrześcijanie, żydzi, muzułmanie stanowili integralną część wielobarwnej wspólnoty, która przez wieki wypracowała zasady koegzystencji na praktycznie każdej płaszczyźnie życia codziennego, od polityki poczynając, poprzez prawo czy szkolnictwo, a na instytucji małżeństwa kończąc. Jest to niewątpliwie fenomen, który może być źródłem inspiracji także dzisiaj, dostarczając licznych przykładów nie tylko praktycznej tolerancji, ale też wzajemnego szacunku i dialogu. Fragment wprowadzenia

Michael Fleischer. Profesor na Uniwersytecie SWPS. Naukowo zajmuje się teorią systemów, konstruktywizmem i komunikacją społeczną. W pracy badawczej skupia się na analizie problemów komunikacji społecznej, aktualnych trendów w designie, społecznych funkcji reklamy i designu, a także komunikacji międzykulturowej i funkcjonowania nauki w kontekście społecznym. Wieloletni stypendysta Deutsche Forschungsgemeinschaft. Profesor w Instytucie Slawistyki na Uniwersytecie we Frankfurcie nad Menem i Oldenburgu oraz na Uniwersytecie w Bochum. Autor takich publikacji jak: Typologia komunikacji (2012), Communication design czyli projektowanie komunikacji (2010), Trzy prawa komunikacji i jedna definicja design (2009). Współautor Słownika polszczyzny rzeczywistej (2011), publikacji wieńczącej badania nad przekleństwami w języku polskim.

Zjawiskiem desemantyzacji języka zajmowałem się już kilkakrotnie w kontekście opisu i rekonstrukcji samego zagadnienia. Konieczne wydaje mi się jednak również zastanowienie się nad funkcjami i sposobami generowania owej desemantyzacji oraz (a to ważniejsze) przyjrzenie się w tym wymiarze relacji języka do komunikacji, czyli różnicy między mówieniem a komunikowaniem. Powstaje bowiem pytanie, na ile desemantyzacja dotyczy (tylko) mówienia, a na ile (już) komunikowania. () Nie będą nas tu interesować same przykłady desemantyzacji tych jest bez liku; co celniejsze przytoczę niżej w roli egzemplifikacji lecz przede wszystkim samo zjawisko oraz jego funkcje. A już teraz mogę zaryzykować tezę, że desemantyzacja nie jest nigdy jedno- lecz wielofunkcyjna.

Książka ta jest zbiorem notatek poczynionych przez autora; stąd zresztą jej tytuł. Publikacja została wydana w ramach serii wydawniczej Zakładu Projektowania Komunikacji, Instytutu Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego. „Kto myśli? Kto to jest, kto myśli? To wbrew pozorom ciekawe pytanie. Na pierwszy rzut oka odpowiedź jest prosta (proste odpowiedzi są dobre, ale pierwszy rzut oka nie) – myśli człowiek lub jeszcze gorzej – myślą ludzie. Ale zarówno „człowiek”, jak i „ludzie” to nic innego jak generalizujący i konstruktywny koncept komunikacyjny. Nic więcej”. – Michael Fleischer

Książka ta jest zbiorem notatek poczynionych przez autora; stąd zresztą jej tytuł. To nie jest wina świata, że państwo mieli o nim wygórowane wyobrażenie. „Po wydaniu pierwszych Notatek uznałem, że w zasadzie wyczerpałem temat i stosunkowo dobrze zaprezentowałem poetykę, w jakiej chciałem opisać poruszone tam i poruszające mnie zagadnienia, po czym już w trakcie redakcji tekstu moje środowisko naturalne dostarczyło mi nowych fragmentów, wycinków, odezwań, hasełek i wykrzykników rzeczywistości domagających się omówienia lub choćby prezentacji tylko, i tak powstały Notatki 2, po napisaniu i wydaniu których uznałem, że w zasadzie... Jak się okazuje niesłusznie. Stąd przedkładam państwu kolejne notatki. Również tym razem przekonany jestem, że ostatnie” – Wstęp.

W trzecim, czyli przedłożonym tu państwu, tomie konstrukcji rzeczywistości zebrałem teksty z jednej strony dotyczące kilku problemów teoretycznych z obszaru komunikacji, a z drugiej prezentujące wyniki badań empirycznych na temat zarówno aktualnych zjawisk społecznych, jak też sposobów naszego postrzegania i generowania z tych postrzegań wizerunków oraz konstruktów komunikacyjnych. Tematycznie tom ten ma dwa punkty ciężkości – fragment wstępu.

Spis treści: – rozmowy codzienne z moją żoną tejże dedykowane, – rozmowy codzienne z moim mężem temuż dedykowane. Wydanie polsko-niemieckie.