Autor „Michał Witkowski”

Ile jeszcze kobiet przypłaci życiem tango z pięknym żigolo? Najmroczniejszy kryminał Michała Witkowskiego. Koniec lat dwudziestych. Krajobraz po uczcie. Nadchodzi wielki kryzys. Nadchodzi kac. Późna jesień, listopad. Starszy aspirant Adolf Piątek rozpoczyna śledztwo w sprawie okrutnego zabójstwa tenora z miejscowej operetki. Sprawa jest głośna w radio i gazetach bo tenor właśnie miał zaśpiewać jedną z głównych ról w hucznie reklamowanej premierze „Księżniczki czardasza”. Do mediów nie wycieka jednak fakt, że w marynarce ofiary znaleziono tytuł tanga: „Gdzie twoje serce?”, a w jego ciele brakowało tego organu. Pierwszym podejrzanym jest kochanek śpiewaka, pracujący jako żigolo na miejscowym dancingu, gdzie co noc uwodzi w tangu bogate kobiety. Każda, z którą zatańczy, ginie bez śladu. Na dodatek, w mieszkaniu denata, Piątek odnajduje ślady mogące powiązać tenora z serią okrutnych morderstw sprzed lat, tzw. „sprawą Kucharza”. Michał Witkowski - laureat Paszportu Polityki i Nagrody Literackiej Gdynia, nominowany do Nagrody „Nike”, autor głośnego Lubiewa, tłumaczony na 30 języków - wraca z brawurową literacką jazdą bez trzymanki po najmroczniejszych zaułkach prowincjonalnego miasteczka i ludzkiej natury. W tych zaklętych rewirach, w żółtym jak mocz świetle latarni, zupełnie inny Eberhard Mock spotyka Quentina Tarantino i braci Coenów, by razem szukać mordercy i poznać motyw zbrodni. Witkowski pokazuje świat u progu katastrofy, gdzie zapach krwi miesza się z wonią wódki, cebuli, perfum Guerlain Shalimar, zakazanego seksu i rozkładających się ciał. W ten mrok możesz wkroczyć tylko raz.

Najgłośniejsza polska powieść po 1989 roku. Nominacja do Nagrody Literackiej Nike w 2006 roku, Nagroda Literacka Gdynia w kategorii "Proza" za rok 2006, miejsce na shortliście Independent Foreign Fiction Prize 2011. Książka ukazała się w ponad 30 krajach, m.in. we Francji, w Niemczech, Izraelu, Rosji, Hiszpanii, Szwecji, Holandii, Wielkiej Brytanii. Szalony, anarchiczny, samozwańczy queerowy Dekameron. - "The Observer" Pulsujący życiem, genialny językowo, wywrotowy portret środowiska homoseksualistów schyłku PRL. - "Polityka" Przezabawna, pikantna, błyskotliwa, cierpka opowieść. - "The Guardian" Wkrótce film w reżyserii Pawła Maślony!

Zmęczony warszawskim światkiem literat Michał wyjeżdża do leśniczówki w wyludnionych poza sezonem Międzyzdrojach. Z walizką na kółkach, ciężkim laptopem i strojami nieprzydatnymi w lesie jedzie odwiedzić Roberta, którego właściwie nie zna. Ma nadzieję, że przy okazji w spokoju zacznie pracę nad kryminałem. Niestety, mroczna przeszłość leśniczówki i jej właściciela, tytułowego Drwala, sprawia, że kryminałem staje się samo życie pisarza, a dawne, skrywane tajemnice domagają się ujawnienia. Michał Witkowski, jeden z najciekawszych współczesnych polskich pisarzy, stworzył kryminał przekorny, autoironiczny, pełen groteski i czarnego humoru. Drwal to powieść-fenomen, jeden z tych nielicznych przypadków literatury z wyższej półki, który nie tylko zyskał aprobatę krytyki, ale i zachwycił setki tysięcy czytelników. Przetłumaczony na wiele języków, został nominowany do Literackiej Nagrody Nike oraz Nagrody Literackiej Europy Środkowej Angelus. Gdyby Federico Fellini nakręcił „Dom zły”, dostalibyśmy właśnie „Drwala”. „Drwal to jedna z najlepszych obok Lubiewa książek Witkowskiego. Lekko poprowadzona, z dopracowaną (choć zawikłaną) intrygą kryminalną, rozmaitymi literackimi odniesieniami, pełna humoru i – co najważniejsze – autoironiczna” – Justyna Sobolewska, „Polityka”. „Witkowski z jednej strony serwuje nam kryminał z trupem pięknej kobiety w tle, z drugiej autoironicznie nawiązuje do swojej najgłośniejszej powieści Lubiewo. Sięga też po Gombrowicza (język, klimat), Prousta (wspomnienia). (…) Napisał powieść o dojrzałości, jej braku, smutku i poszukiwaniu miłości” – Piotr Kępiński, „Newsweek”. Wydanie uzupełnione

Wiedeń ma być spełnieniem marzeń Dianki o raju. Poszukiwania szczęścia rozpoczyna od męskiego szaletu, w którym najłatwiej zarobić. Spotyka pewnego Polaka o tajemniczym pseudonimie „Fynfundcfancyś” Jeden z najlepszych polskich pisarzy współczesnych powraca do literackich korzeni i swoich ulubionych postaci z osławionego Lubiewa. Najnowsza powieść Michała Witkowskiego z cierpkim humorem przedstawia grozę codzienności i niedyskretny urok lat dziewięćdziesiątych. „Opowieść gdzieś pomiędzy Palahniukiem, Dziećmi z dworca Zoo, Jelinek a tradycją prozy obyczajowej dwudziestolecia” – Michał Witkowski. „Historia, która skrzy się i mieni blichtrem upadającej kultury, ale też ściąga w dół w klejące się stacje metra, szemrane bary, czy puste smutne ulice, których martwotę podkreślają tylko sklepowe witryny jaśniejące ścianą rolexów czy cygar. I tak do końca nie wiadomo czy ten cały świat to kraina z Księgi tysiąca i jednej nocy czy raczej Mordor. To współczesna opera buffa, gdzie komizm recytatywów i arii płynnie przechodzi w jęk rozczarowania i skowyt krzywdy” – Szymon Kloska. „Książka, która ma wszelkie walory potoczystej gawędy, pełnej najróżniejszych awantur, wiedzionej z właściwym Witkowskiemu wielkim językowym szwungiem, z miejsca wciągającym w obręb przedstawianego świata” – Marcin Sendecki. „To książka nie tylko o pryszczatych chłopakach oddających się za kasę bogatym, starym dziadom. To książkach o nas. O nas wszystkich” – Piotr Kofta.

Zmęczony warszawskim światkiem literat Michał wyjeżdża do leśniczówki w wyludnionych poza sezonem Międzyzdrojach. Z walizką na kółkach, ciężkim laptopem i strojami nieprzydatnymi w lesie jedzie odwiedzić Roberta, którego właściwie nie zna. Ma nadzieję, że przy okazji w spokoju zacznie pracę nad kryminałem. Niestety, mroczna przeszłość leśniczówki i jej właściciela, tytułowego Drwala, sprawia, że kryminałem staje się samo życie pisarza, a dawne, skrywane tajemnice domagają się ujawnienia. Michał Witkowski, jeden z najciekawszych współczesnych polskich pisarzy, stworzył kryminał przekorny, autoironiczny, pełen groteski i czarnego humoru. Drwal to powieść-fenomen, jeden z tych nielicznych przypadków literatury z wyższej półki, który nie tylko zyskał aprobatę krytyki, ale i zachwycił setki tysięcy czytelników. Przetłumaczony na wiele języków, został nominowany do LITERACKIEJ NAGRODY NIKE oraz Nagrody Literackiej Europy Środkowej Angelus.

„Enfant terrible” polskiej literatury. Laureat Paszportu „Polityki”, Nagrody Literackiej Gdynia, trzykrotnie nominowany do Nagrody Nike, finalista Angelusa. Tłumaczony na 30 języków. Wymazane to miasteczko na Dzikim Wschodzie, położone między Lasem, w Którym Rosną Same Trujaki a parkingiem dla TIR-ów „Tijuana”. Kilka bloków postawionych na bagnach, w próżni. W tej scenerii, zapełnionej całą galerią oryginałów, rozgrywa się przewrotny romans, harlequin à rebours. Wszystko odbywa się tu na odwrót niż w klasycznej historii miłosnej. Pięknego Damiana fascynują jedynie ciała stare, grube i porozciągane, a królowa pieczarek Alexis ma wobec niego podstępny plan. Historia pęcznieje od żądz i emocji. Michał Witkowski, kronikarz Polski z pozłotka, dykty i blachy falistej, stworzył nową baśń o tej dziwnej krainie. Nie przestał być sobą, ale już na pierwszy rzut oka widać, że w Wymazanem obok absurdalnego poczucia humoru i groteski pojawia się nowy ton – poważny, miejscami gorzki. Akcja tej napisanej z niewiarygodnym epickim rozmachem powieści rozgrywa się m.in. we współczesnej Polsce, w średniowieczu, przedwojennym i wojennym Grudziądzu, a nawet na Malediwach. Zapomnijcie o Lubiewie, witajcie w Wymazanem!

Al final del otono, el protagonista y narrador, Michal Witkowski, se retira a un resort turístico de playa, totalmente solitario fuera de temporada, para escribir la novela que le proporcionará dinero, fama y todos los premios literarios. Una novela negra con humor negro. Una divertida parodia de sí misma donde el autor se ríe de todo lo que representa: escritor, gay, urbanita y moderno, y del mundo en que vive mientras juega a ser detective.

Barbara Radziwiłłówna z Jaworzna-Szczakowej  to groteskowa opowieść o losach drobnego cinkciarza i pasera, w której zjadliwa ironia splata się z absurdalnym liryzmem to barwny obraz świata szemranych interesów i pełnej specyficznego uroku jarmarcznej tandety. Witkowski łączy surrealistyczne wizje z sugestywnym opisem rzeczywistości, tworząc malowniczy portret półświatka, zaludnionego przez cwaniaków, złodziei, cinkciarzy, wytatuowanych Ukraińców i dewizowe prostytutki.

Growing up queer in a Communist state, queens Patricia and Lucretia spent the '70s and '80s underground, finding glamour in the squalor, strutting their stuff in parks and public toilets, seducing hard Soviet soldiers, preying on drunks and seeing their friends die of Aids. Today they're about to hit Lovetown, a homo-haven, populated by a younger generation of emancipated gays, who are out and proud in their post-Communist paradise: suntanned, sculpted and vigorously spending the pink euro.This is the story of the clash between old and new gays - the clapped out queens and the flashy fags - as they meet in a place where anything goes, but some things have also been lost.

Dianka szuka szczęścia w Wiedniu, który zdaje się być spełnieniem marzenia o zachodnioeuropejskim raju. Wstępem do niego jest jednak męski szalet, w którym zarobić najłatwiej. Na jej drodze staje pewien Polak o wiele obiecującej ksywie „Fynfundcfancyś”. Cierpki humor, groza codzienności i niedyskretny urok lat 90. Najnowsza powieść enfant terrible polskiej literatury to powrót autora do jego literackich korzeni.