„Marcin Mleczak” – książki

Marcin Mleczak – doktor nauk historycznych, zajmuje się procesami modernizacji politycznej w XIX i XX wieku. Publikował w „Arcanach”, „Pressjach” i „Nowej Fantastyce”. Współautor wystaw „Chronos wyzwolony: jak zmienia się czas”, „Tej drogi nigdy nie było: epos o Gilgameszu”, „Upiorny cesarz: H. P. Lovecraft”. Mieszka w Krakowie i w Bieczu. Apostołowie i technokraci przybliżają ten skomplikowany okres hiszpańskiej historii, skupiając się na otaczających Caudillo ludziach: skąd się wzięli, jak zareagowali na wybuch wojny domowej, jakie państwo zamierzali współtworzyć – i wreszcie, jak wyobrażali sobie przyszłość po śmierci Franco. Praca nie unika kontrowersyjnych zagadnień, takich jak przemoc po obu stronach konfliktu z lat 1936-1939, relacje Hiszpanii z III Rzeszą czy wreszcie rola Juana Carlosa w transformacji ustrojowej. Jednocześnie oferuje szerokie tło porównawcze, zestawiając Nowe Państwo z Portugalią Salazara i Włochami Mussoliniego.

Marcin Mleczak – doktor nauk historycznych, zajmuje się procesami modernizacji politycznej w XIX i XX wieku. Publikował w „Arcanach”, „Pressjach” i „Nowej Fantastyce”. Współautor wystaw „Chronos wyzwolony: jak zmienia się czas”, „Tej drogi nigdy nie było: epos o Gilgameszu”, „Upiorny cesarz: H.P. Lovecraft”. Mieszka w Krakowie i w Bieczu. Apostołowie i technokraci przybliżają ten skomplikowany okres hiszpańskiej historii, skupiając się na otaczających Caudillo ludziach: skąd się wzięli, jak zareagowali na wybuch wojny domowej, jakie państwo zamierzali współtworzyć – i wreszcie, jak wyobrażali sobie przyszłość po śmierci Franco. Praca nie unika kontrowersyjnych zagadnień, takich jak przemoc po obu stronach konfliktu z lat 1936-1939, relacje Hiszpanii z III Rzeszą czy wreszcie rola Juana Carlosa w transformacji ustrojowej. Jednocześnie oferuje szerokie tło porównawcze, zestawiając Nowe Państwo z Portugalią Salazara i Włochami Mussoliniego. „Ogromną zaletą rozprawy jest jej spokojny i wyważony język, tym bardziej godny pochwały, iż traktuje ona o kwestiach wywołujących do dziś (także w Polsce) spore emocje. Mimo krytycznego stosunku do Franco i negatywnej weryfikacji pewnych mitów (na przykład, iż dyktator od początku konsekwentnie wykluczał udział Hiszpanii w II wojnie światowej) Autor nie odmawia mu pewnych zasług, bezstronnie też i nieraz bardzo krytycznie ocenia jego przeciwników”. – Prof. Jakub Polit