Autor „Luis Bunuel”

``Mroczny przedmiot pożądania`` (Cet obscur objet du désir) Mathieu, bogaty, sześćdziesięcioletni Francuz, opuszcza Sewillę ogarnięty paniką z powodu zamachów terrorystycznych i wsiada do pociągu, by wrócić do Paryża. W pewnej chwili wylewa wiadro wody na głowę pozdrawiającej go młodej dziewczyny. Podczas jazdy wyjaśnia współpasażerom swoje zachowanie snując fascynującą opowieść o swojej wielkiej i niespełnionej miłości do 20-letniej Conchity, dziewczyny z dworca. ``Widmo wolności`` (Le Fantôme de la liberté) Film skład się z kilkunastu epizodów, otwiera go historia, w której rozstrzeliwani przez żołnierzy napoleońskich partyzanci hiszpańscy wołają ``Niech żyją kajdany!``. Przedkładają monarchę-tyrana nad wolność z rąk najeźdźcy. Motyw rezygnacji z wolności powraca również w dalszych epizodach nawet wtedy, gdy ich absurdalność kłuje w oczy. Jeden z najbardziej luźnych formalnie i czysto surrealistycznych filmów Luisa Buňuela, w których społeczne zasady zostają odwrócone. ``Dyskretny urok burżuazji`` (Le Charme discret de la bourgeoisie) Jeden z najwybitniejszych filmów w twórczości Luisa Buňuela, zaliczany do klasyki światowego kina. Film zdobył międzynarodowe uznanie i został uhonorowany Oscarem w kategorii Najlepszy Film Nieanglojęzyczny, a także nominacją do Oscara za Najlepszy Scenariusz i Złotego Globu w kategorii Najlepszy Film Zagraniczny. Reżyser w zabawny, a zarazem niepokojący i okrutny sposób piętnuje francuskie wyższe sfery i kościół. Kilku przyjaciół, wśród nich biskup, były oficer i ambasador bezskutecznie próbują spożyć wspólny posiłek. Uroczy i dobrze wychowani przedstawiciele establishmentu nie mogą sprostać serii przeszkód jakie stają na ich drodze. Do konsumpcji ciągle nie dochodzi z coraz to bardziej absurdalnych powodów. W końcu zasiadają do wspólnego stołu. ``Tristana`` (Tristana) Lata 20. ubiegłego wieku. Dystyngowany arystokrata Don Lope opiekuje się osieroconą, młodziutką siostrzenicą. Wkrótce ojcowskie uczucie przeradza się w pożądanie. Tristana poznaje jednak młodego malarza Horacio, opuszcza dom by powrócić do niego po dwóch latach. Za film reżyser otrzymał nominację do Oscara, po której powiedział: ``nie ma dla mnie nic bardziej moralnie obrzydliwego niż otrzymanie Oscara``. ``Mleczna droga`` (La Voie Lactee) Dwóch włóczęgów udaje się na pielgrzymkę do Santiago de Compostela w Hiszpanii. Na swojej drodze poznają wielu ludzi oraz biorą udział w nietypowych sytuacjach. Wszystkie epizody przedstawione w filmie to dyskusje na temat Boga - łączy je wędrówka bohaterów, którzy w czasie drogi poznają różne odłamy chrześcijaństwa. Ten film, to prowokacyjna wycieczka w metafizykę, obfitującą w symbole i obrazy o rzadkiej sile i piękności. ``Piękność dnia`` (Belle de jour) Jedeno z najbardziej znanych dzieł mistrza surrealizmu kinowego, Luisa Buňuela. Film powstał na podstawie powieści francuskiego pisarza Josepha Kessela, a doskonałą kreację aktorska stworzyła Catherine Deneuve (8 kobiet, Tańcząc w ciemnościach). Film został uhonorowany nagrodą Złotego Lwa na Festiwalu Filmowym w Wenecji. Severine jest młodą żoną szanowanego lekarza. Mimo wielkiego uczucia jakim darzy swego męża, nie czuje się zaspokojona w ich związku. Jej wysublimowane fantazje erotyczne przeplątają się z przerażającymi, sadomasochistycznymi snami jakie ją nawiedzają. Wkrótce zaczyna wieść podwójne życie, pracując przedpołudniami w domy publicznym jako prostytutka o pseudonimie Piękność dnia. ``Dziennik panny służącej`` (Le Journal d`une Femme de Chambre) Francja, lata 30. Bogaci właściciele ziemscy angażują do pracy pokojówkę Céléstine. Młoda dziewczyna z obrzydzeniem obserwuje swoich pracodawców, którzy stopniowo demaskują się jako frustraci, zboczeńcy, rasiści i zbrodniarze. Wiąże się z fascynującym ją seksualnie robotnikiem Josephem. Nie godzi się jednak na małżeństwo i donosi na niego, kiedy ten dopuszcza się zbrodni.