„Krzysztof Wons SDS” – książki

Mamy w sobie coś z Jakuba i Jana, „synów gromu”. Pozwólmy Jezusowi wyciszyć nasze serca i kształtować je ewangeliczną miłością. Potrzebujemy razem z Jakubem i Janem przeżyć nawrócenie, aby intronizować we własnym sercu Jezusa Króla, który na przemoc odpowiada miłością. Potrzebujemy spokojnego rozeznawania w świetle słowa Bożego, by nie dać się zwieść pozorom i nie budować królestwa Bożego na ziemi według kryteriów, które podpowiada świat. Jezus także dzisiaj, podobnie jak kiedyś w pretorium, zwraca się do Piłatów tego świata i do „synów gromu”: „Moje królestwo nie jest stąd”.

Józef z Nazaretu – znany nam wszystkim, a jednocześnie nieznany nikomu, za wyjątkiem garstki krewnych i sąsiadów. Jest jednak coś w jego człowieczeństwie, co fascynuje najbardziej i czyni go świętym: był człowiekiem krystalicznie sprawiedliwym. Sprawiedliwym wobec Boga, wobec małżonki Maryi, wobec Jezusa i wobec własnego powołania do ojcostwa. Józef cały pulsuje świętością, ponieważ cały jest sprawiedliwy. To fascynujące spotkanie z Józefem – zwykłym człowiekiem – w klimacie lectio divina. Krzysztof Wons SDS przybliża nam kolejną postać z Pisma Świętego, którą poznajemy poprzez duchową lekturę Bożego Słowa. Nie jest to święty, jakiego znamy z tekstów hagiograficznych – odcieleśniony i nadzwyczajny. Józef jest człowiekiem takim jak każdy z nas, ze skłonnością do słabości, z własnymi ograniczeniami. W tym, co zwyczajne, ujawnia się jednak to, co wyjątkowe i święte.

Od początku była i jest cała piękna. Co chcemy powiedzieć, kiedy mówimy o Maryi, że jest cała piękna? Skąd czerpiemy to przekonanie? Czy nie jest to jedynie nasza pobożna insynuacja, wymysł naszej maryjnej religijności, wytwór ckliwego sentymentalizmu? Tytuł Cała piękna nie jest dewocyjnym pomysłem. Nie wytworzyła go ludzka pobożność. Ma korzenie głęboko biblijne. Wyrósł z głębi stronic Pisma Świętego. Tylko Biblia może nam odpowiedzieć na pytanie: co to znaczy, że Maryja jest cała piękna? Gdy ją czytamy, odsłania nam stopniowo piękno Maryi, podobnie jak odsłania się ikona w trakcie pisania. W Słowie, jak w lustrze, możemy zobaczyć Jej piękne oblicze, które podnosi nas, gdy zmizerowani pochylamy twarz ku ziemi. Przywraca nadzieję, gdy już się sobie nie podobamy, nie wierzymy, że Bóg ukrył w nas cząstkę swego Boskiego piękna. Bóg podarował nam Maryję, aby Jej piękno wlewało w duszę nadzieję, że także w nas może się odsłonić „wieczny wzór piękna”. Pójdziemy drogą, która dla Maryi była umiłowana. Na niej odsłoniło się całe Jej piękno. Tradycja nazwała ją lectio divina.

Modlitwa Ewangelią na każdy dzień jest praktyczną pomocą do codziennej modlitwy Słowem Bożym przeznaczoną dla wszystkich niezależnie od ich przygotowania biblijnego. Autor skupia się na wydobywaniu sensu duchowego czytań. Często odwołuje się do wyobraźni czytelnika, aby zaangażował w modlitwie swoje zmysły i stał się nie tylko obserwatorem, ale także uczestnikiem ewangelicznych wydarzeń. Nowa uzupełniona dwutomowa edycja obok proponowanych wcześniej rozważań na wszystkie dni tygodnia, uroczystości i święta zawiera dodatkowe, tak by całość rozmyślań obejmowała wszystkie dni roku liturgicznego. Cytaty Ewangelii zostały uwspółcześnione zgodnie z piątym wydaniem Biblii Tysiąclecia, jednocześnie zachowaliśmy numerację wersów, by łatwiej można było się poruszać pomiędzy rozważaniem, a fragmentem Ewangelii. Obecne wydanie jest wyjątkowo poręczne z racji mniejszego formatu, przy zachowaniu czytelności tekstu. Jednocześnie odpowiedni papier sprawia, że książki nie są zbyt grube, a tasiemka pomaga w codziennym rozmyślaniu. Tom I: - Okres Adwentu, - Okres Narodzenia Pańskiego - Wielki Post - Okres Wielkanocy - Okres zwykły (tyg. I-VIII)

Modlitwa Ewangelią na każdy dzień jest praktyczną pomocą do codziennej modlitwy Słowem Bożym przeznaczoną dla wszystkich niezależnie od ich przygotowania biblijnego. Autor skupia się na wydobywaniu sensu duchowego czytań. Często odwołuje się do wyobraźni czytelnika, aby zaangażował w modlitwie swoje zmysły i stał się nie tylko obserwatorem, ale także uczestnikiem ewangelicznych wydarzeń. Nowa uzupełniona dwutomowa edycja obok proponowanych wcześniej rozważań na wszystkie dni tygodnia, uroczystości i święta zawiera dodatkowe, tak by całość rozmyślań obejmowała wszystkie dni roku liturgicznego. Cytaty Ewangelii zostały uwspółcześnione zgodnie z piątym wydaniem Biblii Tysiąclecia, jednocześnie zachowaliśmy numerację wersów, by łatwiej można było się poruszać pomiędzy rozważaniem a fragmentem Ewangelii. Obecne wydanie jest wyjątkowo poręczne z racji mniejszego formatu, przy zachowaniu czytelności tekstu. Jednocześnie odpowiedni papier sprawia, że książki nie są zbyt grube, a tasiemka pomaga w codziennym rozmyślaniu. Tom II • Okres zwykły (tyg. IX-XXXIV) • Uroczystości i Święta

20 rozważań o codziennych wyborach „Jako osoby wolne żyjemy w napięciu między stanem łaski a stanami pokusy i grzechu. Dzisiejszy świat próbuje przemilczeć to napięcie. Lansuje modele życia bez napięć i bez walki. (…) W Przewodniku po stanach pokusy skorzystamy z mądrości słowa Bożego, ponieważ to ono najpełniej udziela światła w rozeznawaniu działania szatana oraz w oddzielaniu fałszu od prawdy. Słowo Boże pozwala nam z wnikliwością dostrzegać stany pokus, którym podlegamy, a także proces kuszenia, w który nieustannie jesteśmy wciągani”. – fragment wprowadzenia Krzysztof Wons SDS (ur. 1959) – dyrektor Centrum Formacji Duchowej w Krakowie, redaktor zeszytów Formacji Duchowej, autor książek poświęconych formacji do modlitwy Słowem Bożym.

Tyle jest jeszcze dookoła nas poszukujących Zacheuszów, którzy „oblepieni” osądzającymi spojrzeniami, obciążeni szemraniami, mają ochotę wdrapać na drzewo i czekać, aż spotka ich to samo szczęście, co celnika z Jerycha. Biblia jest jak sykomora – drzewo Bożej łaski. Czeka, aż się na nie wdrapiemy i spotkamy ze spojrzeniem Boga, który codziennie przechodzi przez nasze miasto, aby przemówić do naszego serca. Ocalony Zacheusz to nasz bliźniak. Warto się z nim zapoznać z bliska. Otwórzmy Biblię na dziewiętnastym rozdziale Ewangelii Łukasza, aby raz jeszcze przeżyć spotkanie Zacheusza z Jezusem i rozpoznać siebie w ocalonym celniku. Warto otwierać Biblię, bo w niej uczymy się patrzeć na siebie oczami Boga. ze Wstępu

Miłość trojga rodzeństwa z Betanii przypominała Mu o rodzinnej miłości, którą widział w gestach i słyszał w słowach Józefa i Miriam. W naszych rozważaniach zatrzymamy się z Jezusem w Betanii, u Jego przyjaciół. To cudowne przeżycie: pobyć w domu, który pachnie przyjaźnią. Marta, Maria i Łazarz razem tworzą dom przyjaciół, a jednocześnie każde z osobna kryje w sobie jedyne, niepowtarzalne historie przyjaźni z Jezusem. Każda z tych relacji jest inna i każda uczy dojrzewania w miłości. Możesz się w tych relacjach zadomowić i w nich pobyć. Od trojga rodzeństwa nauczysz się tego, co najważniejsze w przyjaźni z Jezusem: od nich razem zażyłego przebywania ze sobą, od Marii przyjmowania, od Marty dawania, od dwóch sióstr przyjaźni w cierpieniu, od Łazarza przyjaźni, która przekracza śmierć. Idź z Jezusem do Betanii…

Historia Abrahama, koczownika Boga, to konkretny ludzki żywot, w którym wypełnia się głębokie doświadczenie Boga, żywot domagający się kontynuacji. Zbliżmy się do serca i duszy Abrahama – koczownika Boga, by poznać z bliska naszego ojca w wierze. Mamy w sobie coś z jego natury. Należymy do tego samego szczepu wierzących, co nasz duchowy protoplasta. Będziemy uczyli się od niego „koczowania” w wierze. Abraham to konkretny ludzki żywot domagający się kontynuacji. Zdecydujmy się na wspólne „koczowanie” z Abrahamem po wersetach Biblii – śladach Boga. Czytając te rozważania, szybko się przekonamy, że przeżywamy walki i kryzysy, i choć nie w takiej samej mierze, co on, to jednak są one bliźniaczo podobne do jego zmagań. Przez swoje doświadczenie Abram pomaga nam rodzić się na nowo do wiary w Boga obietnicy.

Tomasz – Didymos – „Bliźniak” uczy mnie wiary, która rodzi się z tęsknoty za Jezusem Biblia od pierwszej do ostatniej strony pełna jest naszych duchowych bliźniaków. Ich historie zapisane na stronicach Pism opowiadają o nas. Kryją w sobie naszą historię życia. Łączy ich coś najważniejszego: wszyscy prowadzą do spotkania z Jezusem. Razem z Tomaszem możemy zobaczyć swoją historię wyraźniej. Możemy głębiej przeżyć swoją wiarę i relację ze zranionym Jezusem, poranionym Kościołem – Mistycznym Ciałem Chrystusa, relację z poranionym światem. Wraz z Tomaszem wyznamy najkrótsze „Credo”: „Pan mój i Bóg mój!”. W swojej relacji z Jezusem Tomasz przekonuje nas, że w wierze jest miejsce na niedowierzanie, na spieranie się z Bogiem, na żal i gniew, w których możemy opowiedzieć o cierpieniu swojej duszy, tęsknocie za Bogiem miłości, by wreszcie powiedzieć do Niego: „mój... mój!”.