Bułgarscy historycy rekonstruują dawne migracje Bułgarów, serbscy zaś mobilność ludności serbskiej, nie starając się rozszerzyć ich o szerszy kontekst całego regionu i nie dostrzegając, że procesy te nie ograniczały się wyłącznie do przedstawicieli ich narodów. Wielu autorów przedstawia czarno-białą narrację o narodzie, który prowadzi bohaterską walkę z przeciwnikiem (Turkiem, Grekiem, Austriakiem), a ziemie przez niego zamieszkane są prezentowane jako narodowo homogeniczne. Perspektywy te mają ważny wpływ na badania migracji: milczy się na temat wygnania muzułmanów czy Greków bądź wartościuje się je pozytywnie, zawyża się skale uchodźstwa i cierpienia przedstawicieli własnych grup etnicznych oraz lekceważy ofiary po stronie innych wspólnot. Niniejsza książka chce iść na przekór tym tendencjom.
Autor miał trudne zadanie zbadania wielu problemów z życia muzułmanów w Bułgarii po klęse 1878 roku i nie ulegania presji oficjalnej narracji którejkolwiek ze stron. Starał się być w tym konsekwentny. Wiem jak trudno jest analizować wielowarstwowy przekaz strony bułgarskiej, tureckiej, greckiej czy serbskiej. Poglądy te są często tak rozbieżne, że autorzy mają ogromny kłopot z zachowaniem minimum obiektywizmu i dystansu.Krzysztofowi Popkowi to się udalo, za co naleza sie słowa uznania. Stopień trudność z jakim mierza się bałkaniści jest porównywalny jedynie z tym, z jakim specjaliści od Kaukazu czy Bliskiego Wschodu. z recenzji prof. dr. hab. Miroslawa Dymarskiego
Niniejsza monografia podejmuje próbę rekonstrukcji obrazu państwa bułgarskiego w twórczości czołowych bułgarskich twórców satyrycznych przełomu XIX oraz XX wieku: Aleko Konstantinowa, Stojana Michajłowskiego, Georgiego Kirkowa oraz grupy karykaturzystów związanych z czasopismem Byłgaran. Przy wykorzystaniu kategorii nowego historyzmu oraz postkolonializmu zostały przedstawione obrazy najważniejszych obszarów funkcjonowania państwa: główne ośrodki władzy (monarcha, premier oraz rząd, parlament), wybory, partie polityczne, armia, policja, prasa oraz polityka zagraniczna. Analiza wyobrażenia realiów polityczno-społecznych poodrodzeniowej Bułgarii zawartego w bułgarskich tekstach satyrycznych pozwala rozszerzyć wiedzę historyczną na temat stosunku inteligencji bułgarskiej do najważniejszych instytucji państwowych, kluczowych dla tych czasów zjawisk oraz wydarzeń, a także głównych problemów, z jakimi mierzył się ten młody kraj bałkański. Porównanie tych ujęć satyrycznych z perspektywą historiograficzną rodzi także szereg pytań badawczych dotyczących relacji między wyobrażeniem a rzeczywistością, czynników determinujących kształtowanie się wizji rzeczywistości polityczno-społecznej, cech specyficznych bułgarskiej i bałkańskiej satyry tego okresu, roli literatury pięknej w kształtowaniu wyobrażeń przeszłości, wykorzystania tego typu tekstów jako źródeł w warsztacie historyka, kultury politycznej na Bałkanach przełomu stuleci czy wpływu dzieł sztuki na utrwalanie stereotypów.
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro