Basiu... Twoja filozofia, Twoja psychologia, Ty, Twoje życie i twórczość to pełnia. Spełniło się - Twoje życie, Ty w nim. Podarowałaś mi unikatowe wydanie "Kokainy" z 1992 roku (Wydawnictwo Anagram) z dedykacją, że darujesz mi swój największy ból egzystencjalny (ja się rodziłam, kiedy to pisałaś - Ty odchodzisz, kiedy ja to piszę - mój największy ból egzystencji, który daruję również Tobie), i podziękowałaś mi w tej dedykacji, że jestem... Jestem, Basiu, w czasie, kiedy umierałaś, w momencie Twojego pochówku, w wielkich i smutnych chwilach życia; obawiam się, że nabawiłaś się chronicznego przyjaciela... Oprócz wielu innych chorób - zdarzyła Ci się ta miłość najwierniejsza i najczystsza, jak kocha się przyjaciół. Taka miłość była Ci przeznaczona, Twojej subtelnej duszy owianej niezwykłą aurą, która otacza po Twojej śmierci Twoją osobę i nas. Garstkę wybranych, nie boję się tego powiedzieć. - fragment książki.
Tematem książki jest metaforyczność dyskursu genderowego (krytyki genderowej, gejowskiej, lesbijskiej, queerowej i studiów (o) męskości) w polskim literaturoznawstwie po 1989 roku. Wychodząc z założenia, iż nurty te stanowią odrębne pola w krajowych studiach literackich, autorka stawia tezę, że przenośnie w istotny sposób współtworzą specyfikę omawianych perspektyw badawczych. Rozważania Katarzyny Lisowskiej zmierzają w dwóch kierunkach – charakteryzują specyfikę dyskursu genderowego w literaturoznawstwie (z naciskiem na krajowe studia) i przedstawiają wybrane, przydatne w pracy, wątki z wielowiekowej tradycji badań nad metaforą i metaforycznością (drugi termin, użyty także w tytule książki, znacznie lepiej ujmuje heterogeniczność omawianych zjawisk). Te dwie ścieżki refleksji łączą się w trzecim rozdziale książki, w którym znalazła się analiza zabiegów stosowanych w polskiej krytyce genderowej, lesbijskiej, gejowskiej, queerowej oraz w studiach (o) męskości. Lisowska kreśli prowizoryczną mapę złożoną z jedenastu grup wyrażeń skupionych wokół takich pól metaforycznych jak teatralność, cisza, ruch, metafora szafy/toalety. Autorka analizuje teksty (literaturoznawcze) o tekstach (literackich), starając się uchwycić specyfikę badanego dyskursu. Nawiązując do rozważań Katarzyny Majbrody dotyczących krytyki feministycznej, stara się zwrócić uwagę na wspólnotowy – budowany między innymi przez metaforyczność – charakter przedstawianych ujęć. Z kolei wbrew buntowniczej naturze omawianych perspektyw, ale w duchu (staroświeckiego?) strukturalizmu Lisowska dąży do uporządkowania analizowanej materii (oczywiście – tym razem w zgodzie z badaną problematyką – jedynie tymczasowego i roboczego), mając nadzieję, że jej propozycje mogą się stać punktem wyjścia szerszej dyskusji na temat właściwości dyskursu genderowego w polskim literaturoznawstwie. Katarzyna Lisowska – pracuje w Zakładzie Teorii Literatury w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Zajmuje się szeroko rozumianym dyskursem genderowym w literaturoznawstwie, któremu poświęciła zarówno pracę magisterską, jak i doktorską, a także liczne artykuły i wystąpienia konferencyjne. Interesuje się ponadto kulturowymi reprezentacjami głodu i starości.
Sztuka – spleciona z pajęczyny kłamstw, z pustych obietnic i chorych pragnień – właśnie się rozpoczyna. Aktorzy, pod czujnym okiem Czarnego Dżina, zajmują swoje miejsca na scenie. Zwiastun z nieba, Złe Oko, stanowi już bardzo realne zagrożenie. Żaden z Lordów nie wątpi, że uderzenie komety zapoczątkuje kolejny niespokojny okres w dziejach świata. Lalkarze, pod przewodnictwem Sagi, stają w obronie swego dominium. Czy dzięki przymierzu z jaszczurami zdobędą również przychylność boga-krokodyla, Wielkiego Nashersourdyliana? Reza – nieświadomy władzy, jaką mają nad nim lalkarskie sznurki – dąży do pojednania z reptilianami. Jednak pierwsze spotkanie całkowicie rujnuje jego wyobrażenia o dzikich pobratymcach. Bezpieczeństwo Behaara na Latającej Wyspie jest coraz bardziej zagrożone. Czas na podjęcie ostatecznej decyzji. Czy dla ratowania własnej skóry ifryt poświęci życie człowieka, z którym łączy go coś więcej niż zawarta umowa? Jego wybór może okazać się niezwykle istotny w planach Zjednoczenia Czarnego Dżina.
Nigdy nie ufaj Lalkarzom? W którym miejscu znajduje się granica człowieczeństwa? Kto ma prawo, aby o niej decydować? Reza starał się żyć w zgodzie z przyjętymi przez ludzi zasadami. Dla wielu był wypaczoną, niebezpieczną kreaturą. Obiektem drwin, szyderstw i jawnej wrogości. Gorzki smak zawodu, samotność oraz lęk przyczyniły się do poznania drogi, przed którą chciała ochronić go stara znachorka. Słysząc słodki głos pradawnej siły, krocząc ścieżką znaną tylko dzikiemu ludowi reptilianów, Reza wpada w sidła, które zastawiła na niego jego prawdziwa natura. Znacznie dalej, wysoko w chmurach, ponure nastroje nie opuszczają mieszkańców Wyspy w Przestworzach. Lordowie Ognia są sfrustrowani wzrastającą liczbą uprowadzanych kobiet. Wiedzą, że przyczyna zrodziła się gdzieś na powierzchni. Nie otrzymawszy wsparcia, decydują się na desperacki czyn – zwrócenie się z prośbą do ich patrona, Złego Oka. Czy jednak lekkomyślność ifrytów zaprowadzi na świecie nowy porządek, czy ich decyzja stanie się pretekstem do rozpoczęcia potwornej wojny? Chaos zdaje się nie dotyczyć Rezy pochłoniętego wewnętrzną przemianą. Kim tak naprawdę jest? Jaki ma powód, aby istnieć? Jakie będą konsekwencje zlekceważenia ważnego ostrzeżenia? Oto teatr marionetek? a w nim ? Czarny Dżin.
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro