Z bogatego nauczania karmelitańskich Doktorów Kościoła oraz kilku innych przedstawicieli Karmelu wybrano przemyślenia i sentencje mogące stanowić pomoc w codziennym formowaniu chrześcijańskich postaw. Wypowiedzi Świętych ubogacone zostały krótkimi komentarzami, a całość stanowi propozycję przejścia 365 dni w roku w karmelitańskim duchu.
Jezus przyszedł na ziemię nie tylko po to, aby nas zbawić, lecz także w tym celu, aby rozbudzić w naszych sercach tęsknotę za niebem. Z całą mocą podkreślił, że ludzkość nie posiada rzeczy, którą mogłaby położyć na szali obok królestwa niebieskiego jako jego równowartość. Skoro rzeczy tak się mają, to w niejednym umyśle mogą się zrodzić ważne pytania: Czy człowiek żyjący w doczesności zdolny jest na tyle poznać ten przyszły świat, aby za nim zatęsknić i uczynić go swoim skarbem? Czy jest możliwe, by przylgnąć sercem do tajemnic nieba i dać za nie wszystko inne? Autor Księgi Mądrości zapewnia nas, że dla nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka, uczynił go obrazem swej własnej wieczności (Mdr 2, 23). Warto więc już teraz, zanim wejdziemy w progi przyszłego życia, zachwycić się tajemnicami wieczności w Bogu, bo On będzie naszym domem na zawsze.
Naśladowcę Chrystusa można porównać do rzeki toczącej wody ewangelicznej nadziei, czyli oczekiwań zakotwiczonych w niebieskim Ojcu. Od Niego spodziewa się tego wszystkiego, co w swym Synu obiecał odnośnie życia doczesnego i wiecznego. Jest przecież Bogiem wiernym, a Jego słowo nigdy nie zwodzi, nie wprowadza w błąd. Rzeka nadziei złożonych w ojcowskim Sercu jest bardzo konkretna. Ma własne źródła i długi, bogaty w różnorodność, bieg. Płynąc ku swemu przeznaczeniu, ku boskiemu oceanowi wieczności, napotyka rozliczne trudności. I chociaż w znacznej mierze decydują one o jej linii, to nigdy nie są w stanie zatrzymać jej wód. Warto więc zapytać o źródła nadziei: Gdzie wytryskują i jakie noszą nazwy? Trzeba też uświadomić sobie, jakie przeszkody stają na drodze jej nurtu i co wnoszą w finalny jej kształt.
Każdy, kto przyjmie Posłańca Ducha Świętego, przyjmie również do swego serca osobę Ojca i Jego Syna. Kto odrzuci przyniesioną przez Niego prawdę, odrzuci prawdomównego Ojca i Syna. Kto nie chce być w jedności z Posłańcem, pozbawi się jedności z Ojcem i Synem. Kto skutecznie zamknie swe serce przed miłością, jaką kocha Posłaniec, nigdy nie dojdzie do zbawienia ofiarowanego przez Ojca i Syna.
Ojcze nasz pojawia się na ustach wierzącego człowieka wielokrotnie w ciągu dnia: w modlitwie osobistej, we Mszy świętej, podczas odmawiania różańca czy brewiarza. Przy tej częstotliwości umknąć może uwadze modlącego się, z jakimi treściami ma tak naprawdę do czynienia. Niniejsza książka stara się przypomnieć przesłanie skryte w słowach tej najpiękniejszej modlitwy chrześcijaństwa.
Karol Wojtyła, późniejszy Jan Paweł II, należy do duchowych olbrzymów w społeczności świętych. W jego portrecie naszkicowanym przez rzeszę biografów dostrzegamy człowieka uczącego się rozpoznawać miłość Stwórcy i wyznaczone przezeń życiowe zadania. Dostrzegamy geograficzne miejsca, ponadnarodowe wydarzenia, kapłaństwo, biskupią i papieską posługę. Dostrzegamy rzesze współczesnych mu ludzi, a także świętych minionych pokoleń, z dorobku których czerpał. Dostrzegamy krzyż Chrystusa, bez którego nie pojawi się na świecie żaden święty. Dostrzegamy teatr, poezję, głębię teologicznej myśli i nabożeństwo maryjne, wiodące Wojtyłę od karmelitańskiego szkaplerza do całkowitego zawierzenia się Matce Chrystusa, czego wyrazem była papieska dewiza Totus Tuus - Cały Twój.
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro