„Jarosław Czechowicz” – książki

Trzy kobiety. Dwanaście godzin. Któraś z nich musi odpowiedzieć za to, co zrobiła. Magda prowadzi zwyczajne życie. Mieszka w przytulnym domu w Krakowie, pracuje w komunikacji miejskiej, wolne chwile spędza, jeżdżąc na ukochanym motorze. Pozorny spokój zakłóca jedno spotkanie, po którym Magda nie może dojść do siebie. A potem jeszcze jedno. I kolejne… Gdy Magda spogląda w oczy kogoś, kogo miała nadzieję już nigdy nie zobaczyć, pozorny spokój znika. Zagłuszane koszmary i traumy uderzają ze zdwojoną siłą. Przerażona tym, co drzemie w głębi jej umysłu, Magda musi podjąć decyzję, od której zależeć będzie nie tylko jej życie. Jarosław Czechowicz, pisarz i recenzent, powraca z porywającym i niepokojącym thrillerem psychologicznym. Żeby wstrząsnąć czytelnikiem, bierze na warsztat doświadczenia bolesne i boleśnie powszechne. Bo to wszystko wciąż dzieje się na nowo.

Przedstawiona publikacja to mroczna i bezkompromisowa opowieść o kobietach, które niosą w sobie poczucie winy za coś, za co nie są odpowiedzialne. Ale także przewrotna historia tego, że możemy nie być świadomi swojego poczucia winy. Że za winą idą zawsze wstyd i rozczarowanie. I tego w życiu bohaterek jest aż nazbyt wiele. Winne to nakładające się na siebie dwie perspektywy czasowe, dwa siostrzane cierpienia odróżniające, ale i zbliżające kobiety w bezradności i smutku. To powieść o tym, że częścią naszej mrocznej spuścizny są fatalne zbiegi okoliczności, ale to, kim jesteśmy po nich, zależy już tylko od nas. „Duszna atmosfera. Traumy dzieciństwa. Kobiety, które muszą sobie z nimi radzić. Przeraźliwie smutne, przeraźliwie mocne” – Jarosław Kamiński, pisarz. „Ta pokusa jest wspólna wielu osobom: wyjechać tak daleko, żeby nic wokół nie przypominało przeszłości. Jedna z bohaterek tej powieści podejmuje taką podróż. Wokół jest sterylnie, a ona nawykła do rytuałów i porządku. Jednak rany rodzinne nie zostaną uleczone, a wszystko zmierza do punktu, który mógłby być początkiem fińskiego kryminału. Powieść powstała z fascynacji krajobrazem i trudnymi sprawami” – Inga Iwasiów. „To nie jest książka o rodzinnych więzach, to powieść o rodzinie jako więzieniu. Dożywotnim. Mroczna, poruszająca literatura”. – Piotr Bratkowski, „Newsweek” Jarosław Czechowicz – ur. 1978, absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie ukończył również podyplomowe studium dziennikarskie. Od13 lat recenzuje książki na blogu „Krytycznym okiem”. Wydał dwa zbiory rozmów z pisarzami: Rok w rozmowie (2014) i Poza napisanym (2017). Wielbiciel ognistej czerwieni i lodowatej Islandii. Na co dzień nauczyciel języka polskiego. ZadebiutowałToksycznością(Prószyński i S-ka, 2019), Winne to jego druga powieść.

Chciałoby się, żeby wszystko w tej książce było zmyśleniem. W dramatycznych okolicznościach traci matkę, nie może pozbyć się nienawiści do ojca, musi sprostać roli samotnej rodzicielki – i nie wytrzymuje. W rzeczywistości niedużego miasta alkohol najprościej osładza codzienność. Toksyna w małych dawkach pomaga, w większych – truje. Truje życie jej i dzieci, które z całej siły starają się uwolnić od zaciskającej się na szyi pętli. Dynamiczny, obsesyjny i chwilami trudny do zaakceptowania monolog matki alkoholiczki o popadaniu w nałóg i bezkompromisowej z nim walce. I konfrontacja dzieci z traumą, której toksyczność pozostaje na zawsze. Mocna, inspirowana faktami z życia autora powieść, której lektura przywodzi bohaterów do rozliczenia, a czytelników do rachunku sumienia. „Budziłam się, było mi niedobrze, rzygałam i brałam kolejne piwo. Kiedy się kończyły, zakładałam czarną spódnicę, taką z pękniętym zamkiem, tylko jedną miałam w miarę przyzwoitą, brałam trochę tuszu, robiłam delikatny makijaż, nawet usta szminką, raz czy dwa, nie zawsze trafiałam, no i w miarę prostym krokiem do sklepu. Wiadomo po co. W P. niewiele było monopolowych, wszędzie już mnie znali, wszędzie spuszczali wzrok, gdy wchodziłam ciężkim krokiem, tak bardzo starając się iść prosto. Nie tylko ekspedientka patrzyła, wszyscy w sklepie i od razu sz-sz-sz między sobą, już ja wiedziałam, co tam ich języki mielą, dumnie głowę podnosiłam, brałam alkohol, płaciłam, wychodziłam. Gdy się budziłam, wołałam Filipa, przychodził wściekły i zapalał mi papierosa, sama nie dawałam rady, chciałam zapalić i się oddalić, wypisać z odpowiedzialnego za cokolwiek życia, gdzieś tam słyszałam płacz Agnieszki, ale Filip był na posterunku, Filip mnie wyręczał, nie mogłam na to pozwolić, a jednak pozwalałam. I znowu mnie nie było, znowu sny, pijany ojciec, pijana ja”. Jarosław Czechowicz – ur. 1978, absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie ukończył również podyplomowe studium dziennikarskie. Od dwunastu lat recenzuje książki na blogu „Krytycznym okiem”. Wydał dwa zbiory rozmów z pisarzami: Rok w rozmowie (2014) i Poza napisanym (2017). Wielbiciel ognistej czerwieni i lodowatej Islandii. Na co dzień nauczyciel języka polskiego. Toksyczność jest jego debiutancką powieścią.

Wśród rozmówców: Sylwia Chutnik, Mateusz Marcin Lemberg, Andrzej Muszyński, Wit Szostak, Greg Baxter, Katarzyna Tubylewicz, Hanna Samson, Magdalena Parys, Jacek Melchior, Małgorzata Warda i Jakub Małecki. W książce znajdzie się także niepublikowany dotąd wywiad – rozmowa z Zośką Papużanką. „Jarosław Czechowicz chce zrozumieć książki, które czyta. Niby oczywiste, ale jednak nie w czasach, w których opisy i oceny literatury w przestrzeni publicznej ograniczają się do prostego „lubię – nie lubię”, przyznawania gwiazdek albo sporządzania rankingów popularności. Jarosław Czechowicz do sporządzenia pogłębionej analizy i oceny tekstu potrzebuje wiedzy na temat autora. Interesują Czechowicza nie tylko książki same w sobie, ale również pisarze, którzy za nimi stoją – ich doświadczenia, wizje życia i literatury. Dlatego spotyka się z pisarzami w rozmowach. W bardzo szerokim znaczeniu słowa „spotkanie”. Jarosław Czechowicz jest człowiekiem ciekawym, co znowu – w naszych czasach stawiających na wąską specjalizację – jest coraz rzadsze. Stąd taki, a nie inny wybór pisarzy w tej książce, bardzo różnych, czasami nieoczywistych. Choćby z tych trzech powodów nie tyle nawet można, ile wręcz trzeba sięgnąć po książkę Poza napisanym”. Robert Ostaszewski „To zbiór uważnych rozmów o życiu z książkami na co dzień – dla każdego, komu nieobce jest myślenie. To dowód pasji i przekonania, że pisanie i czytanie mówią nam coś ważnego i czynią z nas innych ludzi. To efekt wiary w to, że z pisarzami trzeba rozmawiać, a wywiady stanowić mogą znakomite uzupełnienie literatury i dowód pisarskiego zaangażowania w rzeczywistość. Jarosław Czechowicz pisze, czyta, rozmawia, myśli. Ma pasję. Czegóż chcieć więcej?” dr hab. Bernadetta Darska