Autor „Jan Wilkowski”

Prezentowana historia jest niezwykle ciepła i dowcipna. Bohaterowie są różnorodni, mają różne charaktery, ale wykazują wzajemny szacunek i akceptację, co sprawia, że słuchowisko będzie w mojej ocenie ważnym środkiem rozwijania zdolności empatii, rozumienia emocji bohaterów, przekazywania dzieciom podstawowych wartości. Monika Rudnicka - pedagog, psychoterapeutka

Mała Ula zostaje pod opieką Dziadka i zaczynają się kłopoty – zamiast przygotowywać się do wyjścia do szkoły, dziewczynka postanawia bawić się w szkołę. A sprawdzanie obuwia zmiennego u Dziadka i pozostałych – pluszowych – uczniów zajmuje bardzo dużo czasu. Zwłaszcza gdy okazuje się, że Ula nie może znaleźć nawet własnych kapci, a Dziadek zaczyna tracić cierpliwość… Ta przezabawna historia o perypetiach Dziadka i jego ukochanej niesfornej wnuczki napisana została przez Jana Wilkowskiego, jednego z najwybitniejszych twórców polskiego teatru lalkowego, autora sztuk, scenariuszy i książek dla dzieci. Autorem opracowania graficznego jest Janusz Stanny, mistrz polskiej szkoły ilustracji, poeta i pedagog, którego dynamiczna kreska i nowatorskie podejście do sztuki stały się inspiracją dla całego pokolenia polskich grafików. Pierwsze wydanie książki – 1968 rok.

Tymoteusz i Mikołajki - to kolejna część przygód sympatycznego misia. Zbliżają się święta. W domu niedźwiedzi trwa wielkie sprzątanie. Tymoteusz i tata przygotowują się do uroczystej kolacji - każdy na swój sposób. Miś czeka na przybycie swoich przyjaciół. Niespodziewanie do domu Tymcia przybywa pięciu Dziadków Mikołajów naraz! Coś takiego może zakłócić świąteczną atmosferę... Szczęśliwie jednak perypetie, które przeżyją nasi bohaterowie, doprowadzają ich do radosnego finału. Magia świat sprawi, że przyjaźń i dobroć pokonają wszelkie przeszkody.

Jan Wilkowski (1921-1997) ? aktor, reżyser, dramatopisarz, scenarzysta teatralny i telewizyjny, dyrektor teatru, plastyk (grafik), pedagog akademicki, współtwórca lalkarskiego szkolnictwa wyższego, legenda polskiego teatru lalek. Artysta wszechstronnie utalentowany, którego osobowość odcisnęła głębokie piętno na polskim teatrze animacji. Dramaturgia Wilkowskiego, adresowana zarówna do widzów dziecięcych, jak i dorosłych, nadal inspiruje ludzi teatru, nie tylko lalkarzy. Dramaty Jana Wilkowskiego powstawały na pograniczu literatury i sztuki scenicznej, zwłaszcza lalkarskiej. Artysta traktował słowo jako część składową wielotworzywowego dzieła teatralnego. Kształt plastyczny animatorów, scenografia, światło i muzyka, ruch sceniczny, współobecność lalki i żywego aktora stanowią jedność, wyobrażoną już na etapie tworzenia scenariusza. Świadczą o tym obszerne didaskalia, ułatwiające czytelnikowi orientację w autorskim zamyśle inscenizacyjnym. Zapisując słowa dramatu, Wilkowski ?pisze tatr?. Halina Waszkiel