Księga V „Periphyseonu” podejmuje kluczową kwestię powrotu całej rzeczywistości stworzonej do jej źródła, który to powrót ma się dokonać w człowieku i przez niego, i to zarówno na planie ontologicznym, jak i świadomościowym. W tym powrocie Jan Szkot Eriugena wyróżnia dwa zasadnicze typy: powrót powszechny i wybranych, a prezentacja tych dwóch typów powrotu przeprowadzana jest w kontekście alegorycznej egzegezy biblijnej, której mistrzowskie przykłady znajdują się wprawdzie w całym dziele, ale osiągają szczyt wyrafinowania w ostatniej księdze.
Periphyseon Eriugeny ma formę dialogu, który się rozgrywa pomiędzy Wychowawcą (Nutritor) a Uczniem (Alumnus) i został zamknięty w pięciu księgach, choć początkowo Autor zamierzał przygotować cztery księgi. Forma dialogu, mająca swoje antyczne korzenie w filozofii Platona, w tradycji chrześcijańskiej znalazła znakomitego kontynuatora w osobie św. Augustyna, a w czasach karolińskich praktykował ją w tekstach o charakterze dydaktycznym Alkuin. Zdaniem Gangolfa Schrimpfa, to właśnie Alkuin swoimi podręcznikami pisanymi w formie dialogu dostarczył Eriugenie bezpośredniej inspiracji. Wzorując się na nim, Jan Szkot zamierzał przygotować podręcznik mądrości chrześcijańskiej, która jako jedyna prawdziwa mądrość może doprowadzić każdego człowieka do osobistego zbawienia. Zgodnie z zaleceniem św. Augustyna, Eriugena starał się odkryć całość prawdy o Bogu, świecie i człowieku, którą zawiera w sobie Biblia i przedstawić ją za pomocą narzędzi naukowych, dostarczanych w tamtym czasie przez sztuki wyzwolone. Dzięki temu zabiegowi prawda ukryta w Piśmie Świętym powinna stać się dostępna ludzkiemu rozumowi, bo została wsparta racjonalną argumentacją, a obrazowy język Biblii miał zostać przetransponowany na język pojęć. (fragment Wstępu tłumaczki)
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro