Autor „Jacek Rzepka”

Bitwa pod Cheroneją jest jedną z najgłośniejszych batalii starożytności. Latem 338 roku p.n.e. na polach pod Cheroneją władca Macedonii Filip II pokonał siły koalicji państw greckich, głównie Aten i Teb. Przez wiele lat cheronejska wiktoria uchodziła za symboliczny kres niepodległości Grecji. Cheroneja to także narodziny potęgi Macedonii, której władca stał się niekwestionowanym panem całej Hellady. Nakreśliwszy po zwycięstwie cheronejskim główne zasady porządku w Grecji i zapewniwszy sobie wsparcie zdecydowanej większości Hellenów Filip II mógł rozpocząć największą wojnę swego życia – wyprawę przeciwko Persji. Los sprawił, że poprowadził ją jego syn, Aleksander, który w kilka lat po macedońskim triumfie pod Cheroneją stał się władcą połowy cywilizowanego świata.

Pierwsze w polskiej literaturze przedmiotu studium monarchii macedońskiej u schyłku epoki klasycznej i w okresie hellenistycznym. Autor, adiunkt w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, omawia m.in. ewolucję państwowości macedońskiej i jej form ustrojowych, związki między monarchią macedońską a federalizmem greckim, a także w ustroju państwa. Książka jest zarazem próbą odpowiedzi na pytanie o charakter monarchii macedońskiej i rolę w nij ludu macedońskiego. Osobne miejsce poświęcono w pracy analizie armii macedońskiej za czasów Aleksandra Wielkiego, w tym zwłaszcza jej organizacji terytorialnej i związkom między przynależnością do grona towarzyszy lub pieszych towarzyszy króla a obywatelstwem macedońskim. Mimo zrozumiałych ograniczeń spowodowanych skąpą bazą źródłową książka stanowi udaną próbę ukazania instytucji macedońskich w objętym badaniami Autora okresie.