„Jacek Czaputowicz” – książki

Przekrojowy podręcznik akademicki z zakresu najważniejszych zagadnień teoretycznych w stosunkach międzynarodowych. Praca ma charakter interdyscyplinarny, z licznymi odniesieniami do filozofii, socjologii i innych nauk społecznych. Wyczerpująco omawia i poddaje krytycznej analizie współczesne teorie oraz najważniejsze nurty myślenia, takie jak: Realizm klasyczny Realizm strukturalny Realizm neoklasyczny Liberalizm Liberalny instytucjonalizm Nowy liberalizm Strukturalizm (neomarksizm) Teoria systemu-świata Socjologa historyczna Teoria krytyczna Szkoła angielska Teorie normatywne Konstruktywizm Poststrukturalizm Feminizm Teoria postkolonialna Autor analizuje założenia ontologiczne, epistemologiczne i metodologiczne omawianych stanowisk oraz debaty między poszczególnymi teoriami i nurtami, które ukształtowały naukę o stosunkach międzynarodowych. Książka jest przygotowana przede wszystkim z myślą o dydaktyce, odpowiadając na dynamiczny rozwój dyscypliny w Polsce w ostatnich latach. Podręcznik przeznaczony jest m.in. dla studentów politologii, stosunków międzynarodowych, dziennikarstwa oraz pokrewnych kierunków.

Suwerenność i jej rola we współczesnych stosunkach międzynarodowych ciągle pozostaje przedmiotem sporu. Każdego miesiąca powstaje wiele prac jej poświęconych. Badaczy interesuje, czy państwa tracą suwerenność w czasach globalizacji, jakie są relacje między suwerennością a demokracją i na ile państwa zachowują suwerenność w Unii Europejskiej. Wznawiana przez Polski Instytut Spraw Międzynarodowych książka pokazuje, że treść suwerenności zmieniała się na przestrzeni wieków, przyjmując formę cechy państw lub instytucji społeczności międzynarodowej. Książka wypełni swoje zadanie, jeżeli przyczyni się do lepszego zrozumienia znaczenia suwerenności we współczesnym świecie, a co za tym idzie – do skuteczniejszego prowadzenia polityki zagranicznej państwa.

Studenci często zadają pytanie, dlaczego powinniśmy się zajmować teoriami. Odpowiedź jest następująca: teorie pozwalają zrozumieć rzeczywistość społeczną i rządzące nią prawa. Teorie integracji europejskiej wyjaśniają procesy polityczne, gospodarcze i społeczne zachodzące w Europie. Analizują przyczyny, naturę i dynamikę integracji europejskiej. Rozwój teorii jest wynikiem wydarzeń w świecie rzeczywistym, ale także stanu debaty akademickiej, polemik między poszczególnymi badaczami i nurtami oraz sposobu finansowania badań.[Z tekstu] Profesor Jacek Czaputowicz w swojej najnowszej książce przedstawia aktualny stan wiedzy na temat teorii integracji europejskiej. Czytelnik znajdzie w niej odpowiedź na pytanie, na czym polegają różnice między poszczególnymi teoriami i nurtami w ich ramach. Będzie mógł sobie wyrobić zdanie na temat mocnych i słabych stron poszczególnych teorii oraz dowiedzieć się, co wnoszą do rozumienia integracji europejskiej. Autor szczególną uwagę poświęca znaczeniu relacji władzy i zależności oraz teoriom, które rozwinęły się w ostatnich latach, takim jak: konstruktywizm, zmodyfikowany neofunkcjonalizm, nowa międzynarodowość i teorie socjologiczne. Teorie zostały omówione w porządku chronologicznym od kwestii podstawowych, jak zakres i modele studiów europejskich oraz ich rozwój przez funkcjonalizm, transakcjonizm czy federalizm. Autor prezentuje również międzyrządowe podejścia do integracji europejskiej i jej instytucjonalne wyjaśnienia. Objaśnia integrację europejską z perspektywy teorii zarządzania wywodzących się z polityki publicznej oraz omawia zastosowanie konstruktywizmu w studiach europejskich. Całość zwieńczona została wnioskami na temat rozwoju teorii integracji europejskiej i ich współczesnego znaczenia. Teorie integracji europejskiej to wyróżniający się aktualnym podejściem do tematyki podręcznik akademicki uwzględniający najnowsze prace teoretyczne. Studenci oraz badacze, którzy zajmują się integracją europejską, znajdą w nim systematycznie i kompleksowo przedstawioną wiedzę niezbędną do rozwijania własnych badań i kompetencji w zakresie nauk politycznych.

Co oznacza bezpieczeństwo państwa we współczesnym świecie? Czy ogranicza się ono jedynie do przetrwania kraju i narodu? Czy współczesne państwa mogą skutecznie zapewnić sobie bezpieczeństwo? Jak koniec zimnej wojny i ataki terrorystyczne z 11 września zmieniły postrzeganie bezpieczeństwa państwa? Według tradycyjnej definicji bezpieczeństwo to wolność od zagrożeń stwarzających niebezpieczeństwo dla przetrwania państwa. (...) Odkąd prawdopodobieństwo wybuchu globalnego konfliktu zbrojnego w Europie jest znikome, coraz powszechniej uznaje się, że definiowanie bezpieczeństwa jedynie w kategoriach militarnych jest niewłaściwe. Po zakończeniu zimnej wojny ujawniły się zagrożenia natury niemilitarnej. Wiele z nich ma charakter transnarodowy, przeciwstawienie się im wymaga zatem podejścia wielostronnego, przez instytucje utworzone w czasie zimnej wojny. Użycie środków militarnych do ich rozwiązania jest nieskuteczne i niejednokrotnie rodzi dalsze problemy (fragment Wprowadzenia).