„Józefina Korpyś” – książki

Poznawanie historii już samo w sobie jest mądrym i pięknym przeżyciem. Jeśli zaś historia ta została zarówno spisana, jak i przedstawiona na wybitnych dziełach sztuki, jakimi są obrazy niepodważalnych autorytetów malarskich, wtedy mamy doczynienia nie tylko z lekcja historii, ale wręcz z jej kontemplacją. Dzieła polskiego malarstwa historycznego i symbolicznego posłużyły Józefinie Korpyś oraz Ireneuszowi Korpysiowi do ukazania kluczowych momentów z życia naszej Ojczyzny.

Proces przejmowania przez polskich komunistów i ich radzieckich mocodawców władzy w Polsce nacechowany był bezwgzlędną brutalnością. Krzewiciele nowego systemu dążyli do fizycznej eksterminacji polskich elit i zastapienia ich swoimi ludźmi. Ostrze terroru w pierwszej kolejności wymierzono w żołnierzy Armii Krajowej i innych patriotycznych formacji. Dla nich nie przewidywano miejsca w nowym, budowanym na sowiecką modłę społeczeństwie. Dla nich oprawcy wiadomego pochodzenia zbudowali więzienia i wykopali doły. Nazwano ich bandytami, wykleto ich z życia społecznego, torturowano i mordowano, a ciała potajemnie grzebano, aby zatrzeć po nich wszelkie slady. Ale póki tli się w nas pamięć o bohaterskich żołnierzach wyklętych, będą oni ciągle żywi. Ich pamięci poświęcamy niniejszą ksiażkę. Gloria victis!

Proces przejmowania przez polskich komunistów i ich radzieckich mocodawców władzy w Polsce nacechowany był bezwgzlędną brutalnością. Krzewiciele nowego systemu dążyli do fizycznej eksterminacji polskich elit i zastapienia ich swoimi ludźmi. Ostrze terroru w pierwszej kolejności wymierzono w żołnierzy Armii Krajowej i innych patriotycznych formacji. Dla nich nie przewidywano miejsca w nowym, budowanym na sowiecką modłę społeczeństwie. Dla nich oprawcy wiadomego pochodzenia zbudowali więzienia i wykopali doły. Nazwano ich bandytami, wykleto ich z życia społecznego, torturowano i mordowano, a ciała potajemnie grzebano, aby zatrzeć po nich wszelkie slady. Ale póki tli się w nas pamięć o bohaterskich żołnierzach wyklętych, będą oni ciągle żywi. Ich pamięci poświęcamy niniejszą ksiażkę. Gloria victis!