Autor „Józef Rostafiński”

Autor w swoich badaniach nad roślinami korzystał z dawnej, najwybitniejszej, literatury dotyczącej tego tematu. Jak sam to jednak pisze: „Wypisy o przesądach (czyli działaniu nadzwyczajnym – przyp. Wyd.) robiłem nie dosłownie, ale w streszczeniu, żeby bezcelowo druku wielokrotnie nie powiększać. Zwłaszcza tam, gdzie jakiś autor rozwodzi się nad magią, np. nad sposobem rwania rośliny, zadawania jej, przyrządzania z niej leku lub amuletu w osobliwy sposób, zaznaczyłem to zaledwie w kilku słowach. Kto rzeczy ciekawy może, mając dokładne cytaty, rozczytywać się w szczegółach u samego źródła”. Autor książkę podzielił na kilka działów, w których omawia rozmaite zagadnienia, jak np. przyrządzanie leków, sposoby ich używania, używanie zewnętrzne, używanie przez wszczepianie, używanie wewnętrzne, częstość używania, skutki działania środków roślinnych czarodziejskich, przesądy odnoszące się do świata zwierzęcego, wpływ na płciowość, zdrowie i choroby w ogólności, wpływy dodatnie i ujemne, lekarstwa specjalne, jady i trucizny, wpływy na apetyt, pragnienie, głos, sen, umysł – i jako dodatek informacje o duchach, czarach i wróżbach w zestawieniu z roślinami.

Reprint wydania z 1893 roku. Naukowe badanie dawnych przesądów, czarów i roślin czarodziejskich, w których Rostafiński wykazał, że owe wierzenia wśród ludu nie są wyobrażeniami, zachowanymi jeszcze z prastarych czasów pogańskich. Wierzenia te zostały zatarte przez chrześcijaństwo i idącą w ślad za nim kulturę. Nastąpiło to w znacznej części w wieku XVI za pomocą popularnej polskiej literatury ludowej, z których Rostafiński wybrał, zebrał i usystematyzował te najciekawsze i zaprezentował w swoim Zielniku. Józef Rostafiński (1850-1928) – botanik, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, członek PAU, pionier polskiej florystyki. Jedna z jego książek, Przewodnik do oznaczania roślin w Polsce dziko rosnących, doczekała się 21 wydań między 1886 i 1979 rokiem.

Przedstawiamy reprint oryginału z 1914 roku, na który składa się 5 różnych ksiąg o tematyce myśliwskiej: • „Myślistwo Ptasze” – M. Cygańskiego – 1584 r., • „Myśliwiec” – T. Bielawskiego – 1595 r., • „Hippika” – K. Pieniążka – 1607 r., • „Myślistwo z ogary” – J. hr. Ostroroga – 1618 r., • „Gospodarstwo jeździeckie, strzelcze i myśliwcze” – 1690 r. Przedruk ten jest kompendium wiedzy myśliwskiej z opisami, z licznymi rycinami różnych gatunków zwierząt wykorzystywanych do polowania oraz tych, na które polowano. Zawarte w książce informacje objaśniają czytelnikowi różne sposoby polowania, hodowli koni, tresury psów i innych związanych z tym tematem.

Reprint oryginału z 1906 roku. Wydanie trzecie obejmujące koło 900 dziko rosnących roślin z 376 rycinami.