Autor „Iwona Kordzińska-Nawrocka”

Przysłowie mówi, że japońska kultura kulinarna jest „smakiem kształtów” (katachi no aji), gdzie kolor, forma i sposób podania potraw są równie ważne jak odbiór smakowy. Kompozycje dań japońskich (moritsuke) to niemal artystyczne impresje, przywodzące na myśl minimalizm ekspresji w malarstwie tuszowym sumie, w którym rolę równorzędną do obrazów odgrywa pusta przestrzeń. Na naszym rynku wydawniczym nareszcie pojawiała się książka o kulturze kulinarnej Japonii, wnikliwie przedstawionej na szerokim tle kulturowym. Autorka, japonistka, z pasją opowiada nie tylko o mniej lub bardziej znanych w Polsce potrawach współczesnej kuchni Japończyka (np. sushi), lecz także o historii zwyczajów żywieniowych, a więc o kuchni arystokracji dworskiej, o kuchni samurajów, o kuchni mieszczan z Edo. Dowiadujemy się, jakie miejsce w dziejach Japonii zajmowały ryż i soja, ryby i mięso, sake, piwo oraz zielona herbata. Dowiemy się, na czym polega kuchnia odświętna, tak trwale wpisana w tradycyjne obrzędy japońskie.

Pierwsze na polskim rynku opracowanie na poziomie akademickim najważniejszych zagadnień gramatyki klasycznego języka japońskiego. Materiał gramatyczny bazuje na programie gramatyki starojapońskiej w szkołach japońskich, a materiał językowy omówiony w formie przykładów ilustrujących konkretne konstrukcje gramatyczne oraz materiał ćwiczeniowy do opisywanych części mowy i zagadnień został zaczerpnięty z oryginalnych utworów literackich. Podręcznik składa się z sześciu rozdziałów, prezentujących poszczególne zagadnienia gramatyczne i leksykalne uporządkowane według części mowy. Całość dopełnia słownik najważniejszych terminów gramatycznych oraz tabele odmian koniugacyjnych. Podręcznik adresowany m.in. do studentów japonistyki, którzy posiadają podstawową wiedzę leksykalno-gramatyczną w zakresie współczesnego języka japońskiego.

Książka jest monografią zbiorową poświęconą wybranym zagadnieniom związanym z tożsamością kulturową Japończyków. Wszystkie zamieszczone w niej teksty ukazują różne aspekty, które potwierdzają tezę o niejednorodności dyskursu na temat tożsamości kulturowej w Japonii. Niektóre z nich wskazują na ogromną rolę instytucji państwowych, zwłaszcza edukacyjnych, lokalnych organizacji, ogólnokrajowych stowarzyszeń oraz instytucji religijnych nie tylko jako strażników rodzimej tradycji, ale także jako głównych twórców konstruktu, jakim jest narodowa tożsamość kulturowa.