„Grażyna Mączkowska” – książki

Na rzeszowiankę Różę spada niespodziewana wiadomość: ciotka zapisała jej dom leżący na drugim końcu Polski. Niezbyt przekonana Róża postanawia na próbę w nim zamieszkać, jednak szybko się okazuje, że coraz bardziej podoba jej się życie na prowincji. Staje się ona ulubienicą sąsiadów. Wnosi w ich życie powiew świeżości, zaraża wszystkich pozytywnym nastawieniem, a jednocześnie rozsmakowuje się w innym życiu – prostym, zwyczajnym, dającym jej ogrom radości. Gdy w miasteczku spotyka Jędrka – wakacyjną miłość sprzed lat – jej życie nabiera jeszcze więcej barw. W obojgu na nowo budzi się uczucie, tym razem dojrzałe. Lecz czy okaże się miłością spełnioną? Książka o pięknych relacjach międzyludzkich, o odnalezieniu zaniedbanej kiedyś miłości, poruszających do łez wspomnieniach z II wojny światowej i bezcennym krzemieniu pasiastym, zwanym kamieniem optymizmu. Polecam! Magdalena Witkiewicz, pisarka Urzekającą powieść, która otula duszę ciepłem. Udowadnia, że nigdy nie jest zbyt późno na nowe znajomości, przyjaźnie oraz miłość. Serdecznie polecam! Edyta Świętek, pisarka Redaktor: Joanna Podolska

Opowieść o Izie i Januszu rozpoczyna się w albumie ze starymi zdjęciami. Kobieta przegląda go i z sentymentem wspomina ich wspólne lata. Poznali się w liceum i oboje zakochali w sobie. Najstarsze zdjęcia przypominają jej ich pierwszy taniec na szkolnej potańcówce, wyjazd na wykopki do pobliskich pegeerów oraz szkolną wycieczkę do Malborka. Na niektóre tylko zerka, ale na wielu zatrzymuje wzrok na dłużej. Wspominając, prowadzi czytelnika od licealnych lat, poprzez wczesne macierzyństwo, które zniweczyło jej młodzieńcze plany. Aż po dzisiejsze czasy, ukazując życie, które wiele razy zaskoczyło ich, pukając do drzwi i przynosząc zupełnie inny wariant, niż mieli w planach.

Poruszająca opowieść, która uświadomi nam, że nie da się uciec od złej przeszłości. Akcja zabierze nas na Mazury. Tu poznamy trzy niezwykłe bohaterki. Teresę–bizneswoman prowadzącą własną knajpkę w mieście. Grażkę mieszkającą za miastem, na odludziu, w lesie, dawniej prowadzącą rekreację konną. Gabrysię, która swego czasu przyjeżdżała do niej z wnukami. Czytelnik stanie się świadkiem procesu godzenia się Gabrysi z bolesną przeszłością, która niczym tatuaż pozostawiła niezmywalne piętno w jej umyśle. Jego początki mają miejsce w gabinecie psychologa. To tam poznaje zawartość swojej głowy, rozkładając życie na elementy i od nowa składając je już w zupełnie inny sposób. Czy wreszcie poradzi sobie z traumą i będzie szczęśliwa?

Spisana pięknym prostym językiem prawdziwa historia życia ponadsześćdziesięcioletniej obecnie kobiety – życia pozornie bardzo zwyczajnego, ale zarazem fascynującego a równocześnie bliskiego czytelniczkom. Los nie rozpieszczał bohaterki: niezbyt dostatnie dzieciństwo, wczesne zamążpójście, ciężka praca; tym jednak, co najbardziej doskwierało jej przez całe życie, był brak akceptacji ze strony matki, brak ciepła i matczynych uczuć. Wiele działań bohaterki książki wynikało właśnie z rozpaczliwej chęci usłyszenia pochwały, dostrzeżenia jakichkolwiek oznak aprobaty. Tytułowa prośba przewijała się przez całe jej trudne życie; po wielu, wielu latach okazało się, że matka w gruncie rzeczy bardzo ją kochała, a przygnieciona codziennymi trudami i troskami nie potrafiła lub nie widziała potrzeby, żeby o tym mówić albo żeby to okazywać. Wzruszająca przez swoją prostotę i autentyzm książka o potrzebie miłości i o trudnościach, jakie mamy z jej okazywaniem.