„Francis Grier” – książki

Każdy z nas wie jakim wyzwaniem dla pary mogą być narodziny dziecka, czujemy jak wiele konfliktów rodzi się, gdy następuje ruch od bycia we dwoje do bycia we troje. W tej książce dziesięciu wybitnych brytyjskich psychoanalityków i terapeutów par pokazuje rozwojowe i patologiczne sytuacje par, które stają się rodzinami. Pokazują także dlaczego wczesne przepracowanie sytuacji edypalnej stanowi fundament udanego związku. Każdy z dziesięciu artykułów jest bogato ilustrowany przykładami z praktyki klinicznej autora. Autorzy opisują rozwój cech takich jak: tolerancja na wykluczenie, możliwość pomieszczania lęków, pragnień, konfliktów w parze, zdolność obserwacji nie tylko siebie ale i pary, cech które prowadzą do stworzenia stabilnego a zarazem żywego i pełnego miłości małżeństwa. Autorzy pokazują również jak pracować terapeutycznie ze specyficznymi problemami jak np. brak seksu w parze. Książka jest podzielona na trzy części. W pierwszej z nich Stanley Ruszczynski, Mary Morgan i Andrew Balfour wprowadzają do terapii pary nowe pojęcia teoretyczne (np. pojęcie kreatywnej pary, pary jako "trzeciej" osoby w związku) i omawiają ich wykorzystanie na przykładach klinicznych. Druga część zawiera rozdziały, których autorkami są Margot Waddell, Viveka Nyberg, Sasha Brookes i Monica Lanman, zgłębiają edypalną problematykę pary przy użyciu wątków artystycznych i kulturowych zaczerpniętych zarówno z literatury, jak i z filmu. Dramat edypalny obserwujemy w „Fanny i Aleksander” Ingmara Bergmana, „Miasteczku Middlemarch” Georga Elliota, „O czym wiedziała Maisie” Henry’ego Jamesa, „Zorzy polarnej” Philipa Pullmana, „Braciach Karamazow” Dostojewskiego czy wreszcie w „Hamlecie” Szekspira. Ostatnia część obejmuje rozdziały napisane przez Lisę Miller, Joanne Rosenthall i Francisa Griera ma przede wszystkim charakter kliniczny i opisuje specyficzne problemy par: brak seksu, zaburzenia seksualne, sztywne wspólne strategie obronne i antyrozwojowe pary, uwikłanie dziecka w konflikt między rodzicami oraz równoległą pracę terapeutyczną z dzieckiem i z parą. „Idea pary łączącej się po to, by począć dziecko, jest kluczowa dla naszego życia psychicznego – niezależnie od tego, czy do niej dążymy, sprzeciwiamy się jej, zdajemy sobie sprawę, że z niej się wywodzimy, zaprzeczamy jej, rozkoszujemy się nią czy jej nienawidzimy” 0 ta myśl współczesnego psychoanalityka brytyjskiego Ronalda Brittona łączy rozważania wszystkich autorów tej fascynującej książki.