„Duncan B. Campbell” – książki

Unieśmiertelnieni za sprawą swoich czynów w bitwie pod Termopilami pod wodzą legendarnego króla Leonidasa, a także licznych zwycięstw w okresie klasycznym, Spartanie byli jednymi z najlepiej wyszkolonych, zorganizowanych i wzbudzających największy postrach wojowników, jakich widział świat starożytny. Małe miasto Sparta, znane antycznym Grekom jako Lacedemon, wykształciło unikalne społeczeństwo wojowników, wykorzystujące niewolników i nieobywateli do wszelkich prac fizycznych, co umożliwiało wolno urodzonym spartańskim mężczyznom skoncentrowanie całej energii na rzemiośle wojennym. Mając zakaz podejmowania się wszelkich prac ręcznych, owi spartańscy wojownicy byli od wczesnej młodości trenowani w brutalnej szkole, która dawała im niezbędną dyscyplinę oraz wytrzymałość, aby poradzili sobie ze wszystkim, czego wymagało od nich zdominowane przez falangę pole walki, jak również wytrwali we wszelkich trudach kampanii. Niniejsza książka omawia wszystkie aspekty życia Spartan, od najwcześniejszego okresu ich szkolenia, przez życie w czasie pokoju i wojny, po doświadczenia na polu walki tych straszliwych wojowników.

Oblężenia często były kluczowymi działaniami w wojnach prowadzonych przez Rzymian, zarówno podczas konfliktów z Macedonią i Kartaginą w II wieku przed Chrystusem, jak i wojen domowych okresu schyłku Republiki, czy rywalizacji późnego Cesarstwa z sasanidzką Persją, której mieszkańcy, jako jedyni spośród przeciwników Rzymian, mogli się z nimi równać jeśli chodzi o sztukę oblężniczą. Niniejsza książka omawia techniki prowadzenia tego rodzaju działań stosowane przez Imperium Rzymskie i jego oponentów, zarówno w czasach Republiki, jak i Cesarstwa. Pokazuje, że choć I wiek po narodzinach Chrystusa uznaje się za złotą erę sztuki prowadzenia oblężeń, po której nastąpił regres, to tak naprawdę w późniejszych stuleciach wykorzystywano na tym polu nowe i skuteczne techniki.

Oblężenia odgrywały kluczową rolę w wielu konfliktach świata antycznego, a wodzowie tacy jak Dariusz, Aleksander Wielki, Hannibal czy Scypion Afrykański często uciekali się do nich dla realizacji swych politycznych ambicji. Zatrudniano inżynierów i uczonych celem wynalezienia nowych taktyk oblężniczych, w tym manewrów związanych z przełamywaniem wrogich umocnień, blokady miasta bądź też zastosowania różnego typu podstępów. Na stronach niniejszego fascynującego opracowania śledzimy osiągnięcia w sztuce oblężniczej, począwszy od starożytnej Persji aż po Rzym w II w. przed Chrystusem, omawiając przy tym ewolucję wyposażenia oraz techniki walki w tym okresie.