„Dorit Rabinyan” – książki

Debiut literacki autorki bestsellera Żywopłot Akcja powieści Perskie narzeczone rozgrywa się na przełomie wieków w fikcyjnej perskiej wiosce Omridżan, zamieszkanej przez perskich Żydów. To magiczna historia dwóch młodych dziewcząt – Flory i Nazi Ratorian. Piętnastoletnia ciężarna Flora desperacko wyczekuje powrotu męża, handlarza tkanin, ojca swego nienarodzonego dziecka. Nazi współczuje porzuconej kuzynce i ją pociesza. Chociaż jest zaledwie jedenastoletnią dziewczynką, marzy o własnym zamążpójściu. Akcja powieści obejmuje tylko dwa dni, lecz rozwija się w różnych kierunkach, opisując historie wielu mieszkańców Zaułka Migdałowców. Przedstawiony przez Rabinyan barwny obraz wioski jest ucztą dla zmysłów – odtwarza zapachy i smaki, kolory, dźwięki i strukturę codziennego życia w zaułku. Autorka po mistrzowsku miesza fantazję z rzeczywistością. Pokazuje szokujące nieraz dramaty i okrucieństwo bohaterów jednocześnie tkając współczesną arabską legendę, w której wąż oferuje klejnoty w zamian za mleko, a śmierć zostaje udaremniona przez uspokojenie demonów wsi. Napisana z pasją i pełna elegancji powieść Perskie narzeczone opowiada o codziennych zmaganiach sefardyjskich Żydów w Persji, nie tracąc przy tym niezwykłej magii i cudowności, które są nieodłączną częścią ich życia. To książka magiczna, która łączy ludzi, miejsca, wydarzenia, a także przeszłość i teraźniejszość, fantazję i rzeczywistość, legendy i marzenia. - „L’Hebdo” Bujna, liryczna i niepokojąca proza. Cudowny, dygresyjny styl i bogaty język przekazują opowieść o uczuciach buzujących podczas pewnej nocnej uczty weselnej. - „New York Times Book Review” Komiczni, żałośni i bystrzy bohaterowie wysypują się z tej małej książki jak klauni w objazdowym cyrku. – „The New Yorker” Moc tej prozy jest ogromna. W „Perskich narzeczonych” sen i jawa łączą się w jedno. Jakbyśmy nagle znaleźli się w dziwnych światach z obrazów Chagalla. – „Literary Review”

To, co zaczyna się w chłodzie wczesnej zimy w Nowym Jorku, kończy się w szczycie oślepiającego słońcem lata na plaży w Jaffie. Przypadkowe spotkanie łączy ze sobą losy dwojga obcych ludzi: Liaty, młodej Izraelki z Tel Awiwu i Hilmiego, Palestyńczyka urodzonego w Hebronie. Podczas pewnej mroźnej zimy z dala od domu, na zaśnieżonych ulicach Nowego Jorku, stęsknieni za bliskowschodnim słońcem, Liat i Hilmi znajdują sobie miejsce zarezerwowane tylko dla nich, ich własny, intymny świat, przeznaczony tylko dla nich dwojga. W mrocznych zakątkach oraz w szczelinach życia rzeczywistość jednak dopada ich pod postacią ich izraelskich rówieśników i warczy na nich groźnie. Ich skomplikowana historia, pełna zwrotów i namiętności, podąża za nimi nawet wtedy, gdy każdy z nich próbuje pójść własną drogą – Liat wraca do Tel Awiwu, a Hilmi do wsi Jifna, na północ od Ramallah. To historia, która nigdy się nie kończy. Nagroda Bernsteina 2015 – jedna z najważniejszych nagród literackich w Izraelu. Jestem pod wrażeniem... Nawet (asymetryczna) tragedia dwóch narodów nie przesłania eleganckiej historii miłosnej, nakreślonej precyzyjnie delikatną kreską. Ta książka pod wieloma względami jest nadzwyczajna. – Amos Oz