„Dariusz Rodziewicz” – książki

Potrzeby wojska i prowadzonych przezeń działań legły u podstaw rozwoju wiedzy logistycznej. Planowanie i kontrola przepływu materiałów, osób, finansów etc. postrzegane są dziś jako elementy zarządzania stricte businessowego pozbawionego jakichkolwiek inklinacji militarnych. Związek między armią a gospodarowaniem środkami i potencjałem ulega coraz wyraźniej zatarciu. Z nieukrywanym entuzjazmem i radością chwyciłem do ręki maszynopis pracy, która już tytułem sięga do korzeni badań związanych z procesami logistycznymi. Cel, jaki postawił przed sobą Autor: przedstawienie w oparciu o wszystkie dostępne wskaźniki makro- i mikroekonomiczne, procesualnego charakteru działań organów konstytucyjnych państwa, w tym sposobu wykorzystania przez instytucje państwowe wyłaniających się szans i wyzwań, a także w ramach tworzenia podstaw strategii przeciwdziałania pojawiającym się w trakcie procesu zagrożeniom i ryzykom w budowie jednolitego i sprawnego systemu gotowości obronnej państwa należy uznać za niezwykle ambitny. (...) Ilość przytoczonych danych i charakteryzowanych czynników, którym Autor przypisuje wpływ na tworzenie rzeczywistego potencjału mobilizacyjnego, jest imponująca. Lektura z pewnością nie zawiedzie oczekiwań osób fascynujących się historią polskiej wojskowości okresu międzywojennego. Z dużą dozą prawdopodobieństwa graniczącą o pewność stanie się też pozycją obowiązkową da szerokiej grupy naukowców badających dzieje II RP. Książkę tę jako godne uwagi rzetelne kompendium wiedzy serdecznie polecam. Z recenzji dr. hab. inż. Piotra Kwiatkiewicza, prof. UAM

Najwyższe władze polityczne i wojskowe państwa polskiego od początku lat dwudziestych zostały zmuszone do podjęcia szybkich działań związanych z obroną świeżo odzyskanej suwerenności. W sytuacji dynamicznie zmieniającego się układu sił w tej części Europy, środowiska opiniotwórcze i decyzyjne zapoczątkowały w Polsce dyskusję, w której ścierały się poglądy dotyczące kształtu narodowej strategii obronnej i prawdopodobnego charakteru przyszłych wojen. (...) Strategicznym celem Polski w okresie dwudziestolecia międzywojennego miało być dążenie do utrzymania w możliwie jak najdłuższym czasie istniejącego status quo. Zakładano również, że celem politycznym i wojskowym w przyszłym konflikcie zbrojnym będzie obrona podstaw ustrojowych państwa przed zagrożeniem ze strony Niemiec i Związku Radzieckiego - fragment książki

Praca dotyczy problematyki pozamilitarnych przygotowań obronnych w Polsce w latach 1919-1939. Przedmiotem procesu badawczego uczyniono problematykę kształtowania się stosunków społeczno-gospodarczych stanowiących element systemu bezpieczeństwa państwa w ujęciu historycznym. W publikacji poruszone zostały kwestie odpowiedzialności podmiotów publiczno-prawnych i fizycznych za poziom bezpieczeństwa narodowego oraz ich wpływu na stan przygotowań obronnych państwa. Weryfikacji poddano przyjęte rozwiązania formalno-prawne, funkcjonujące w okresie międzywojnia w oparciu o udokumentowane wnioski płynące z okresu kampanii wrześniowej 1939 r. Obowiązek świadczenia obywateli na rzecz obrony państwa jest wyznacznikiem postaw patriotycznych i obywatelskich, w czym społeczeństwo II Rzeczpospolitej stanowi dzisiaj dla Polek i Polaków niedościgniony wzór. Dr inż. Dariusz Rodziewicz jest absolwentem Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Obrony Przeciwlotniczej w Koszalinie i Akademii Obrony Narodowej w Warszawie. Przez wiele lat służył w jednostkach obrony przeciwlotniczej i logistycznych. W pracy naukowej zajmuje się historią bezpieczeństwa państwa. W 2016 r. obronił dysertację doktorską na Wydziale Bezpieczeństwa Narodowego AON.