Dwujęzyczna (polsko-angielska) bogato ilustrowana publikacja stanowi próbę ukazania związków między dziejami Uniwersytetu Warszawskiego a rozwojem fotografii - wynalazku o fundamentalnym znaczeniu dla powstania nowej cywilizacji wizualnej. Przyjęty zakres chronologiczny obejmuje okres między rokiem 1839, kiedy w Paryżu ogłoszono wynalezienie dagerotypii i kiedy pierwsze dagerotypy wykonano również w Polsce, a rokiem 1921, gdy sytuacja Uniwersytetu, reaktywowanego podczas I wojny światowej, została ostatecznie ustabilizowana po zakończeniu wojny polsko-bolszewickiej. Publikacja z jednej strony prezentuje wygląd gmachów na terenie uniwersyteckim oraz najstarsze fotograficzne wizerunki osób tworzących historię uczelni w omawianym czasie, z drugiej ? zawiera refleksję nad genezą wprowadzenia fotografii w Warszawie i udziału w tym procesie środowiska uniwersyteckiego. Warto zaznaczyć, że już na początku lat pięćdziesiątych XIX stulecia naukowcy wywodzący się z Uniwersytetu Warszawskiego uznawali fotografię za przydatny instrument badawczy. Tom jest podzielony na dwie części. Obszerny esej, ilustrowany kilkudziesięcioma rycinami, poświęcono początkom fotografii oraz związkom nowego medium z Uniwersytetem Warszawskim. W części albumowej znalazło się ponad 100 fotografii (wraz z obszernymi opisami) ukazujących portrety profesorów i studentów, budynki służące Uniwersytetowi Warszawskiemu oraz ważne wydarzenia historyczne związane z uczelnią. *** The bilingual (Polish-English) and richly illustrated book is an attempt to show the references between the history of University of Warsaw and the development of photography ? a crucial invention for the new visual civilization. The book covers the period from 1839, when the invention of daguerreotype was announced in France and when the first daguerreotypes were made in Poland, to 1921, when the situation of the University, reactivated during the World War I, was finally stabilized after the Polish-Soviet War. On the one hand the book presents the buildings of the University and the oldest photos of the people who created the history of the institution, on the other hand ? it contains the reflection on the origins of photography in Warsaw and on the participation of the scientific milieu in its development. Which is worth noticing, at the beginning of the 1850s the scientists of the University of Warsaw already regarded photography as a useful research tool. The book is divided into two parts. The comprehensive essay illustrated with several dozens of figures is devoted to the origins of the photography and to its connection with the University of Warsaw. In the album more than 100 photographs (with the extensive commentaries) present the portraits of the professors and the students, the buildings and the important events related to the University.
Już w pierwszych latach działalności Konrad Brandel stał się jedną z najlepiej rozpoznawalnych osobowości polskiej zawodowej fotografii, gdyż potrafił w atrakcyjny sposób wykorzystać możliwości tej sztuki ? mówi Danuta Jackiewicz. Konrad Brandel to wyjątkowa, wszechstronnie utalentowana postać; był nie tylko jednym z najwybitniejszych fotografów dokumentalistów, ale również wizjonerem wyprzedzającym swój czas, wynalazcą oraz ojcem naszego fotoreportażu. Był twórcą i konstruktorem reporterskiego aparatu dla amatorów do robienia zdjęć z ręki. Mamy wszelkie podstawy, aby uważać Brandla nie tylko za naszego prekursora fotografii lotniczej, lecz także autora najstarszej na świecie fotografii wykonanej z frunącego balonu. Nasz fotograf okazał się również pionierem w zakresie rozwijania propagandy wizualnej w rodzinnym mieście, tworząc sieć kiosków handlowo-reklamowych. Wprowadził hasło reklamowe: ?Pierwsza dostępna dla wszystkich Fotografja? ? dodaje Autorka. Brandel był także prekursorem polskiej fotografii medycznej. Za zdjęcia prezentujące przypadki chorobowe oraz anomalie medyczne otrzymał liczne nagrody na świecie oraz tytuł Fotografa Cesarskiego Uniwersystetu Warszawskiego. Prezentowane w albumie fotografie przedstawiają Warszawę, w tym słynną panoramę, którą Brandel wykonał, stojąc na platformie rusztowania umieszczonej ponad Zamkiem Królewskim oraz pierwsze zdjęcia zrobione w czasie lotu balonem. Na tle Karola Beyera czy Maksymiliana Fajansa, Konrada Brandla wyróżnia między innymi to, że fotografował nie tylko reprezentacyjne i znane miejsca w Warszawie, ale także targowiska na Muranowie, Starym Miescie, Pradze czy zabawy ludowe na Woli. Zdjęcia ruchliwych ulic, zabaw dzieci w parkach, tętniących życiem targów pozwalają na drobiazgowe studiowanie życia codziennego w mieście. Fotografie pochodzą ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Warszawy, Biblioteki Publicznej m.st. Warszawy, Biblioteki Narodowej, Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza.
„Maksymilian Fajans” (1825–1890) to drugi z serii „Fotografowie Warszawy” album monograficzny poświęcony wybitnemu twórcy warszawskiemu i prezentujący najcenniejsze fotografie stolicy. Zawiera kilkadziesiąt fotografii, w tym widoki Warszawy i reportaże z życia miasta (m.in. otwarcie mostu Kierbedzia, budowę dworca kolei Warszawsko-Terespolskiej, wnętrze słynnej cukierni Lourse’a w Hotelu Europejskim), portrety wybitnych mieszkańców i osobistości przyjeżdżających do Warszawy, wówczas stolicy Królestwa Polskiego, wykonane w pracowni artysty. W publikacji znalazł się też esej Danuty Jackiewicz (kurator fotografii z Muzeum Narodowego w Warszawie) i kalendarium zdarzeń z dziedziny fotografii (na świecie i w Królestwie Polskim). Maksymilian Fajans fotografią zajmował się przez blisko 20 lat. Dokumentował miejsca i wydarzenia, których nikt nie utrwalił na szklanych negatywach, realizował m.in. aktualne tematy związane z budową infrastruktury ważnych linii kolejowych: warszawsko-terespolskiej i nadwiślańskiej. Wypracował własną technologię wykonywania odbitek fotograficznych, uzyskując koloryt obrazu o głębokim fioletowo-brązowym odcieniu, odmienny od standardowej sepiowej gamy. Książka ukazuje się w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. Patroni medialni: Gazeta Wyborcza, POLITYKA, PAP, Stolica, fotopolis.pl, dzieje.pl.
Karol Beyer 1818-1877, album rozpoczynający serię Fotografowie Warszawy, poświęcony jest pierwszemu zawodowemu fotografowi warszawskiemu i twórcy polskiej profesjonalnej fotografii. Karol Beyer otworzył w 1845 w Warszawie pierwsze stałe atelier i uprawiał nowy zawód, który traktował jako kulturową i społeczną misję. Stworzył fotograficzny panteon współczesnych sobie Polaków, popularyzował wiedzę o narodowej przeszłości, rozpowszechniał informacje o aktualnych wydarzeniach kulturalnych oraz bieżących wypadkach politycznych, utrwalał najnowsze budowle i ówczesną kulturę materialną Warszawy. Nie poprzestawał na dokumentowaniu rzeczywistości na światłoczułych płytach, ale publikował zdjęcia w ilustrowanej prasie polskiej i zagranicznej. Wprowadził fotografię oraz reprodukcyjną technikę fotodruku w orbitę zainteresowania polskiej nauki. Publikacja rozpoczyna serię popularnonaukowych albumów monograficznych poświęconych wybitnym XIX- i XX-wiecznym twórcom warszawskim i jest próbą prezentacji najcenniejszych i najbardziej znanych fotografii stolicy. Zdjęcia prezentowane w albumie pochodzą z kolekcji Muzeum Narodowego w Warszawie. Autorką albumu jest Danuta Jackiewicz, varsavianistka, kurator działu Zbiorów Ikonograficznych i Fotograficznych Muzeum Narodowego w Warszawie. Projekt graficzny wykonał prof. Maciej Buszewicz - profesor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, laureat konkursów na Najpiękniejszą Książkę Roku, twórca prac dla Ryszarda Kapuścińskiego, Andrzeja Wajdy, Christiana Boltanskiego i Franka O. Gehry'ego. Album dostępny również w angielskiej wersji językowej. Patronat medialny: Gazeta Wyborcza, Polityka, PAP, Stolica, Foto, fotopolis.pl
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro