Autor „Catherine Merridale”

Zwycięstwo albo śmierć. Wielka wojna ojczyźniana z perspektywy zwykłego żołnierza Armii Czerwonej Dla własnych dowódców są tylko mięsem armatnim. Dla wrogów - podludźmi. W pierwszych tygodniach wojny niemiecki walec miażdży ich, wywołuje panikę, chaos. Wielu rzuca broń i ucieka. Lasy są pełne oszołomionych dezerterów. Niemcy nie znają litości. Głodzą swych jeńców, traktują ich jak zwierzęta. Stalin także nie wie, co to współczucie. Wydaje rozkaz nr 227: „Ani kroku w tył”. Na jego mocy 158 tysięcy sowieckich żołnierzy za tchórzostwo zostaje rozstrzelanych przez własnych kamratów. Komu szczęście dopisze, ten przeżyje na tyle długo, by uwierzyć stalinowskiej propagandzie. Zabijanie faszystów to przecież „źródło uciechy”. A potem jest Stalingrad - zwycięstwo kosztujące Armię Czerwoną pół miliona zabitych. Ale tego zwykły sowiecki żołnierz ma się nie dowiedzieć. Teraz jednak wie, że Hitlera można pokonać. Będzie bezlitosny. Będzie mścił krzywdy. Będzie zabijał, gwałcił, grabił. Bez różnicy - żołnierzy czy cywilów. Będzie pił, bo wtedy łatwiej o odwagę, a trudniej o poczucie winy. Taka właśnie będzie wojna Iwana - szarego sowieckiego żołnierza, który często niewiele rozumie. Ale może właśnie o to chodzi wielkim tego świata. Przełomowa książka Catherine Merridale została oparta na wywiadach z ponad dwiema setkami weteranów, pamiętnikach i listach żołnierzy, a także na odtajnionych materiałach z archiwów wojskowych i NKWD. To wstrząsający obraz wojny, odarty z sowieckiej propagandy. „Książka Merridale jest lekturą obowiązkową, nie tylko dla osób zainteresowanych frontem wschodnim, ale dla każdego, kto chce zrozumieć Rosję”. – Antony Beevor „Być może najlepszy do tej pory historyczny obraz życia w Armii Czerwonej”. – Anne Applebaum

Dla własnych dowódców są tylko mięsem armatnim. Dla wrogów - podludźmi. W pierwszych tygodniach wojny niemiecki walec miażdży ich, wywołuje panikę, chaos. Wielu rzuca broń i ucieka. Lasy są pełne oszołomionych dezerterów. Niemcy nie znają litości. Głodzą swych jeńców, traktują ich jak zwierzęta. Stalin także nie wie, co to współczucie. Wydaje rozkaz nr 227: "Ani kroku w tył". Na jego mocy 158 tysięcy sowieckich żołnierzy za tchórzostwo zostaje rozstrzelanych przez własnych kamratów. Komu szczęście dopisze, ten przeżyje na tyle długo, by uwierzyć stalinowskiej propagandzie. Zabijanie faszystów to przecież "źródło uciechy". A potem jest Stalingrad - zwycięstwo kosztujące Armię Czerwoną pół miliona zabitych. Ale tego zwykły sowiecki żołnierz ma się nie dowiedzieć. Teraz jednak wie, że Hitlera można pokonać. Będzie bezlitosny. Będzie mścił krzywdy. Będzie zabijał, gwałcił, grabił. Bez różnicy - żołnierzy czy cywilów. Będzie pił, bo wtedy łatwiej o odwagę, a trudniej o poczucie winy. Taka właśnie będzie wojna Iwana - szarego sowieckiego żołnierza, który często niewiele rozumie. Ale może właśnie o to chodzi wielkim tego świata. Przełomowa książka Catherine Merridale została oparta na wywiadach z ponad dwoma setkami weteranów, pamiętnikach i listach żołnierzy, a także na odtajnionych materiałach z archiwów wojskowych i NKWD. To unikalne spojrzenie na wielką wojnę ojczyźnianą oczami zwykłego żołnierza Armii Czerwonej. Wstrząsający obraz wojny, odarty z sowieckiej propagandy.

Czy podróż pociągiem może zmienić oblicze świata?Czy jadący nim człowiek będzie w stanie odwrócić bieg historii?I wywołać konsekwencje gorsze niż apokalipsa wojny światowej? Rok 1917. Pierwsza wojna światowa zdaje się nie mieć końca. W okopach giną miliony żołnierzy. Nowe rodzaje broni mają przełamać impas. Samoloty zrzucają bomby. Pierwsze czołgi sieją postrach wśród piechoty. Nieludzko cierpią ofiary gazów bojowych. Lecz zwrot na arenie wojennych zmagań dokona się dzięki jednemu człowiekowi. W niemieckim rządzie dojrzewa genialny pomysł. Oto w neutralnej Szwajcarii przebywa bezpiecznie najsłynniejszy światowy rewolucjonista – Włodzimierz Iljicz Lenin. Może on całkowicie zmienić ogarniętą zamieszkami Rosję i pomóc Niemcom wygrać wojnę. Zurych, 9 kwietnia 1917 roku. Lenin stawia stopę na schodkach wagonu, którym pojedzie do rosyjskiej stolicy – Piotrogrodu. Ma do pokonania 3500 km owładniętego wojną kontynentu. Gdy osiem dni później wysiądzie na stacji końcowej, świat za jego sprawą zmieni swe oblicze. Na zawsze. Sto lat później Catherine Merridale rusza śladem Lenina. Odtwarza trasę jego przejazdu. Dociera do miejsc, które pamiętają przywódcę rewolucji październikowej. I do ludzi, którzy za nim tęsknią. Ale to tylko pretekst, by opowiedzieć historię niezwykłej podróży o przełomowym znaczeniu i odmalować panoramę ówczesnej Europy. To także obraz dzisiejszej Rosji Putina, człowieka, który przegrał tylko z jedną osobą, z Leninem właśnie. Catherine Merridale – pisarka, historyczka, członkini Akademii Brytyjskiej, specjalizuje się w historii Rosji. Jej książki, przetłumaczone na 20 języków, były wielokrotnie nagradzane. W Polsce ukazała się jej bestsellerowa Wojna Iwana. Armia Czerwona 1939–1945.

By 1917 the European war seemed to be endless. Both sides in the fighting looked to new weapons, tactics and ideas to break a stalemate that was itself destroying Europe. In the German government a small group of men had a brilliant idea: why not sow further confusion in an increasingly chaotic Russia by arranging for Vladimir Ilyich Lenin, the most notorious of revolutionary extremists, currently safely bottled up in neutral Switzerland, to go home. Catherine Merridale's Lenin on the Train recreates Lenin's extraordinary journey from harmless exile in Zurich, across a Germany falling to pieces from the war's deprivations, and northwards to the edge of Lapland to his eventual ecstatic reception by the revolutionary crowds at Petrograd's Finland Station. With great skill and insight Merridale weaves the story of the train and its uniquely strange group of passengers with a gripping account of the now half-forgotten liberal Russian revolution and shows how these events intersected. She brilliantly uses a huge range of contemporary eyewitnesses, observing Lenin as he travelled back to a country he had not seen for many years. Many thought he was a mere "useful idiot", others thought he would rapidly be imprisoned or killed, others that Lenin had in practice few followers and even less influence. They would all prove to be quite wrong.