„Brunon Hołyst” – książki

Psychologia kryminalistyczna stanowi nową dziedzinę psychologii stosowanej, mającą własny obszar badań i charakteryzującą się ścisłymi powiązaniami z tradycyjnie rozróżnianymi działami psychologii. Zakres psychologii kryminalistycznej obejmuje psychologiczne aspekty kryminalistyki, czyli nauki o metodach ustalania faktu przestępstwa, sposobu jego popełniania, wykrywania sprawców i zapobiegania przestępstwom oraz innym ujemnym zjawiskom społecznym. Specyfika psychologii kryminalistycznej wynika w znacznej mierze ze specyfiki samej kryminalistyki. Wiadomo, że kryminalistyka jest nauką w znaczącym stopniu praktyczną. Niemniej jednak nie jest jedynie uogólnieniem praktyki śledczej, co niewątpliwie ograniczałoby lub wręcz uniemożliwiałoby jej rozwój. Wydanie 5 rozszerzone zostało o nowe zagadnienia i bibliografię. Tom 1 jest poświęcony sprawcom i ofiarom przestępstw. W zagadnieniach wstępnych dodano nowy rozdział „zagrożenia mikrobiologiczne”. Wiele uwagi poświęcono procesom motywacyjnym sprawców przestępstw. W części trzeciej na szczególną uwagę zasługują następujące zagadnienia: podatność na wiktymizację w świetle psychologii kryzysów emocjonalnych i rozwojowych, osobowościowe predyspozycje stania się ofiarą przestępstwa, związki ofiary ze sprawcą przestępstwa.

Psychologia kryminalistyczna stanowi nową dziedzinę psychologii stosowanej, mającą własny obszar badań i charakteryzującą się ścisłymi powiązaniami z tradycyjnie rozróżnianymi działami psychologii. Zakres psychologii kryminalistycznej obejmuje psychologiczne aspekty kryminalistyki, czyli nauki o metodach ustalania faktu przestępstwa, sposobu jego popełniania, wykrywania sprawców i zapobiegania przestępstwom oraz innym ujemnym zjawiskom społecznym. Specyfika psychologii kryminalistycznej wynika w znacznej mierze ze specyfiki samej kryminalistyki. Wiadomo, że kryminalistyka jest nauką w znaczącym stopniu praktyczną. Niemniej jednak nie jest jedynie uogólnieniem praktyki śledczej, co niewątpliwie ograniczałoby lub wręcz uniemożliwiałoby jej rozwój. Wydanie 5 rozszerzone zostało o nowe zagadnienia i bibliografię. Tom 2 obejmuje problematykę postępowania karnego i profilaktykę. Należy zwrócić uwagę na potrzebę uzyskiwania osobowego materiału dowodowego przez stosowanie racjonalnych metod przesłuchania świadków i podejrzanych. W książce poświęcono wiele miejsca psychologicznym podstawom zapobiegania przestępczości i systemom profilaktyki. Uwzględniono także działalność prywatnych służb ochrony w niektórych państwach europejskich.

Kryminologia jako nauka multidyscyplinarna skupia się na człowieku i jego środowisku. Jej przedmiotem są problemy w wymiarze jednostkowym i społecznym - w mikroskali rozpatruje indywidualne zachowania przestępne, w makroskali zaś - przestępczość jako zjawisko społeczne. Holistyczne podejście do skomplikowanej problematyki patologii społecznej wyznacza kryminologii rangę nauki dominującej w rozpoznawaniu obszarów zagrożeń. Światowe powiązania przestępcze istnieją w każdej dziedzinie aktywności kryminalnej - od przestępczości zorganizowanej, terroryzmu, prania pieniędzy po cyberprzestępczość, nielegalny handel narkotykami i materiałami nuklearnymi. W tym kontekście niezmiernie ważne jest prowadzenie interdyscyplinarnych badań w celu ustalenia stanu faktycznego i zakresu wpływów politycznych, ekonomicznych i społecznych na kształtowanie się nowej przestępczości. Nie można się już ograniczać do rejestrowania zagadnień z dziedziny symptomatologii kryminalnej. Najwyższy czas po temu, aby zająć się etiologią przestępczości.

Tom 2 serii wydawniczej Biblioteka Suicydologiczna ma na celu wypełnienie luki w istniejącej literaturze dotyczącej zapobiegania samobójstwom osób starszych. Jej zadaniem jest analiza procesów motywacyjnych oraz promocja nowych metod zapobiegania przypadkom dobrowolnej śmierci seniorów. Dzięki tej publikacji czytelnicy będą mogli dowiedzieć się o samobójstwie jako zjawisku indywidualnym i społecznym. Polskie Towarzystwo Suicydologiczne jest przekonane, że ta seria może odegrać znaczącą rolę informacyjną i naukową. Zachęcamy czytelników do dzielenia się komentarzami, które pozwolą redaktorom rozwinąć temat aktualnych problemów suicydologicznych. Patronat: Polskie Towarzystwo Suicydologiczne.

W dotychczasowej literaturze nie poświęcono żadnych prac problematyce bezpieczeństwa kuratorów sądowych. Wypełniając tę lukę, pragniemy zwrócić uwagę, że jest to zagadnienie o dużej doniosłości społecznej. Naukowe badania tej problematyki mogą w istotny sposób wpłynąć nie tylko na poznanie uwarunkowań zagrożeń, lecz również na opracowanie programu profilaktycznego. Refleksja naukowa oparta na znajomości realiów pracy kuratorów sądowych skłania do przyjęcia określonych procedur postępowania, które w sposób istotny mogą wpłynąć na zmniejszenie zakresu wiktymizacji kuratorów sądowych.

Nowa seria wydawnicza - „Biblioteka Suicydologiczna”” - ma wypełnić lukę w dotychczasowym piśmiennictwie dotyczącym profilaktyki zamiarów samobójczych. Jej celem jest m.in. analiza procesów motywacyjnych i promocja nowych metod zapobiegających przypadkom dobrowolnej śmieci. Dzięki tej publikacji Czytelnicy będą mogli poznać samobójstwo jako zjawisko indywidualne i społeczne. Autorzy tomu I są specjalistami z różnych dziedzin nauki, którzy pracują na rzecz rozwiązywania problemów suicydalnych. Reprezentują filozofię, prawo, kryminologię, socjologię, psychologię, pedagogikę i medycynę. Książka jest skierowana do studentów kierunków psychologii, medycyny, socjologii i pedagogiki, do pracowników naukowych zainteresowanych zagadnieniami suicydologicznymi oraz do pracowników oświaty, służby zdrowia, którzy spotykają się w swojej pracy z takimi problemami.

Dopiero w XX wieku zaczęto się zajmować systematycznie problematyką ofiary przestępstwa. Pojawiły się poglądy o konieczności systemowego spojrzenia na osobę sprawcy, ofiarę i czyn. Dużą rolę w tym całościowym ujęciu teorii zachowań przestępczych odegrała koncepcja symbolicznego interakcjonizmu Georga H. Meada (1863?1931), w której szeroko uwzględniono zagadnienia wpływu postrzegania partnera oraz przypisywanego mu znaczenia na własne zachowanie. W 1979 r. w Münster założono Światowe Towarzystwo Wiktymologii (The World Society of Victimology), które uzyskało status organu konsultacyjnego Organizacji Narodów Zjednoczonych i Rady Europy. W następnych latach powstały krajowe towarzystwa wiktymologii w Australii, Brazylii, Grecji, Indiach, Japonii i Południowej Korei. Od 1973 r. co trzy lata są organizowane międzynarodowe sympozja. Pierwsze odbyło się w Jerozolimie, a kolejne między innymi w: Bostonie (1976), Münster (1979), Tokio/Kioto (1982), Zagrzebiu (1985), Jerozolimie (1988), Rio de Janeiro (1991), Adelaide (1994) oraz Amsterdamie (1997). Wiktymologia ewoluuje nie tylko w Stanach Zjednoczonych, lecz także w Europie. Wiele prac na jej temat ukazało się w Izraelu, jak również w Ameryce Środkowej i Południowej, Indiach, Australii i Japonii, publikowane są też czasopisma, np. ?International Review of Victimology? USA, ?Japanese Journal of Victimology?, ?Victimology? Cordoba/Argentyna, ?Journal of Australasian Society of Victimology?. Na rozwój wiktymologii kryminalnej wpływa europejskie prawo karne. W Polsce znaczącymi wydarzeniami były ogłoszenie Polskiej Karty Praw Ofiary z 2000 r. oraz przyjęcie Krajowego Programu na Rzecz Ofiar Przestępstw, opracowanego w Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich w 2004 r.

Wiktymologię interesują wszelkie zjawiska powodujące nierówności społeczne, pokrzywdzenie społeczeństw czy jednostki ludzkiej, w tym przedmiotem jej badań jest zarówno globalizacja, powodująca zmniejszenie nierówności społeczno-gospodarczych i poprawę bytu ludności, jak i sfera poruszana przez przeciwników globalizacji, mówiąca o pogorszeniu i zagrożeniu jakości życia i o wynikających z tego rożnych formach pokrzywdzenia człowieka. Niniejsza praca nie wyczerpuje bogatej problematyki wiktymologii. Zawiera jednak analizę i ocenę tych problemów, które w wymiarze jednostkowym i społecznym stały się zagrożeniami na przełomie tysiącleci. Dla rozwoju wiktymologii jako ruchu społecznego ważne jest wdrażanie wyników badań wiktymologicznych. W najbliższym czasie powinna więc wzrastać profilaktyczna funkcja wiktymologii, na co zwrócono uwagę w kolejnych rozdziałach książki, będącej holistycznym opracowaniem obejmującym wszelkie aspekty współczesnej wiktymologii. Opracowanie naukowe Profesora Brunona Hołysta to wybitna praca ukazująca horyzont tożsamości człowieka i przyrody z punktu widzenia zachowania gatunku ludzkiego. Na poziomie świata obiektów, zmysłów i myśli została zaprezentowana problematyka bezpieczeństwa rodu ludzkiego, które jest rozumiane jako zgodność ideałów ? świata wartości ? jednostki, wspólnoty oraz kultury i cywilizacji. Autor ukazał najistotniejsze zagrożenia cywilizacyjne dla dobra wspólnego, proponując działania profilaktyczno-prewencyjne mające na celu ograniczenie przemocy strukturalnej i dochodzenie do społeczeństwa sprawiedliwego. prof. zw. dr hab. Andrzej Bałandynowicz (z recenzji) Kolejne dzieło Profesora Brunona Hołysta budzi podziw z racji wielopłaszczyznowego i wielopoziomowego ujęcia problemu wiktymologii. Stanowi ono rezultat interdyscyplinarnej wiedzy Autora, w tym także filozoficznej. Profesor Brunon Hołyst wyjaśnia, że właściwie każda działalność człowieka może mieć implikacje wiktymizacyjne. Zagrożenia są nie tylko zewnętrzne, lecz także wewnętrzne, płynące z niepożądanych zmian w psychice człowieka. prof. zw. dr hab. Maria Szyszkowska (z recenzji)

Publikacja zawiera m.in. analizę postępów w zakresie nauk medycznych służących idei życia. Autor zwraca uwagę na istotne problemy psychologiczne i socjologiczne w życiu człowieka oraz na współczesne osiągnięcia nauki, które wpływają na przedłużenie życia. Ważną część tej pozycji wydawniczej stanowią aktualne kwestie ekologiczne w wymiarze globalnym. „Recenzowane opracowanie naukowe stanowi cenną publikację z zakresu nauk kognitywistycznych i obejmuje metaanalizę współczesnych zagadnień makrostrukturalnych odnoszących się do sfery transkulturowej. Jest to dzieło interdyscyplinarne i w całości wyrasta na gruncie naukowego wnioskowania i wartościowania właściwego dla sceptycyzmu krytycznego. Praca wybitna, wpisuje się w twórczość kulturową ukazującą problematykę przeszłości i teraźniejszości na rzecz odkrywania i kreowania przyszłości dla jednostki, wspólnoty oraz cywilizacji rodu ludzkiego”. – Z recenzji prof. zw. dr. hab. Andrzeja Bałandynowicza „Nowe monumentalne dzieło zawiera treści filozoficzne o istotnym znaczeniu dla każdego z nas. Wiedza Autora i Jego wielopłaszczyznowe zainteresowania sprawiają, że niniejsza książka zawiera także odkrywcze ustalenia z punktu widzenia nauki – higieny psychicznej, do rozwoju której – a nie tylko kryminologii – prof. Brunon Hołyst znacznie się przyczynił. Ustalenia zawarte w książce mają znaczenie teoretyczne, poznawcze i zarazem są to wskazania o znaczeniu praktycznym. Ich zastosowanie miałoby sens wzbogacający własne istnienie”. – Z recenzji prof. zw. dr. hab. Marii Szyszkowskiej

Niniejsze wydanie odbiega swoją treścią i zakresem od Wiktymologii z 2006 roku. Zrezygno-wano z niektórych rozdziałów, a zamiast nich zostały omówione nowe zagadnienia, takie jak:wiktymologia kulturowa,teoretyczne perspektywy wiktymizacji kryminalnej,wiktymizacja osób o odmiennej orientacji seksualnej,kredytobiorcy jako ofiary,płeć w relacji do wiktymizacji.W podręczniku zostały rozszerzone problemy dotyczące między innymi podatności wikty-mizacyjnej, powtórnej wiktymizacji i klasyfikacji ofiar. Dokonano także aktualizacji da-nych statystycznych dotyczących patologii różnych sfer życia społecznego.Brunon Hołyst - rektor Wyższej Szkoły Menedżerskiej w Warszawie, kierownik podyplomowego Europejskiego Studium Problematyki Przestępczości Uniwersytetu Łódzkiego, czło-nek Komitetu Prognoz Polska 2000 Plus" przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk, Honorowy Prezes Polskiego Towarzystwa Higieny Psychicznej, prezes Polskiego Towarzystwa Suicydologicznego (2006). Jest także członkiem Rady ds. Pokrzywdzonych Przestępstwem i Rady Polityki Penitencjarnej przy Ministrze Sprawiedliwości. Autor około 900 prac, w tym niemal 70 książek. W roku 2010 Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej oznaczył Profesora Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.