„Anna Fryczkowska” – książki

Piękna literacka podróż do skrawka Polski sprzed 200 lat. Fascynujące losy rodziny, która potrafiła ocalić miłość i godność. Anna Fryczkowska, zdobywczyni prestiżowych nagród literackich, powraca z epicką, ponadczasową i przepięknie napisaną opowieścią o tym, co w życiu najważniejsze. „Saga o ludziach ziemi” przedstawia losy rodziny wpisane zarówno w rytm przyrody, jak i w wydarzenia historyczne oraz przemiany społeczne w XIX wieku. Inspiracją dla autorki były unikatowe pamiętniki jej dziadka i ojca. Rok 1816. Przez Kujawy przeszła właśnie epidemia przywleczona przez rosyjskie wojska. Do jednej z wymarłych wsi dziedzic sprowadza nowe ręce do pracy. Osiedlają się tam Antek i Hanka, młode chłopskie małżeństwo. Liczą na lepszy los: większy kawałek pola, mniejszą pańszczyznę. Walczą o swoją pozycję w nowej społeczności, o niezależność od dworu, uczą się nowinek od holenderskich osadników. „Saga o ludziach ziemi” to opowieść o czarownicach i śmiertelnych świerkach, o dziadach wędrownych i oszukiwaniu karbowego, o gradach niszczących urodzaj, o chłopskich świętach i radościach, o wierze w Boga i wierze w boginki, o buntach kobiet i mężczyzn, o wolności, na której bohaterom bardzo zależy, a o którą mogą walczyć raczej sprytem niż siłą.

Fascynujące losy rodziny, która potrafiła ocalić miłość i godność. Drugi tom wzruszającej sagi rozgrywającej się w szalonym XIX w. Rok 1852, świat zaczyna mocno przyspieszać, ale na Kujawach czas nadal płynie swoim rytmem. Tutaj słowiańszczyzna ciągle miesza się z chrześcijaństwem, chłopi solidarnie szukają sprytnych sposobów na przetrwanie, a dziedzic, jak zawsze, oczekuje szacunku. W rodzinie Józwiaków dorasta kolejne pokolenie. Janek ma urodę, dowcip i wdzięk, dziewczyny i sąsiedzi go uwielbiają. Michał nie ma nic, poza zawziętością, nawet ojciec ledwie zauważa jego istnienie. Za płotem dorastają dziewczyny, Janek uwodzi je na potęgę, Michał nie śmie się odezwać do żadnej. Okolicę pustoszy epidemia cholery, nad rodziną Józwiaków zdaje się ciążyć dziwna klątwa, a gdzieś tam daleko car zastanawia się nad zniesieniem pańszczyzny... Drugi tom Sagi o ludziach ziemi to opowieść o rodzicielskiej miłości, o dzieciach bardziej i mniej kochanych, o tych, których fortuna uwielbia i tych, których lekceważy.

Ona, dziewczyna ze wsi, niegdyś warszawska służąca i on, przedwojenny atleta. Miłość, porozumienie dusz i brawurowy pomysł: w burzliwych powojennych czasach ruszają w cyrkową trasę po wsiach i miasteczkach. Ta podróż potrwa wiele lat i zaprowadzi Mariannę w rejony, jakich istnienia nie podejrzewała. Anna Fryczkowska odwiedziła archiwa, rozmawiała z dziesiątkami osób, z detektywistyczną pasją studiowała obrazy swojej bohaterki – akrobatki, żony atlety, czarodziejki jarmarków, wreszcie – malarki, jednej z najbarwniejszych artystek ludowych XX wieku. Powieść drogi o dwójce niezwykłych osób w niezwykłych czasach.

Czy to możliwe, by losy czterech udręczonych samotnością osób odmieniły się w ciągu dwóch dni? Tak, a wszystkiemu winna Wisła, która właśnie wylała z brzegów, zatapiając bloki warszawskiej dzielnicy Powiśle i splatając nierozerwalnie życie bohaterów: • Besi, trzydziestoparoletniej gospodyni domowej, pełnej frustracji matki dwóch córek, która siłą rozpędu pcha swój kierat do momentu, gdy jej mąż nagle znika. Nie żyje? Odszedł do kochanki? • Agaty, studentki i mieszkanki Powiśla, która niedawno przeprowadziła się ze wsi do Warszawy. Tu w jej życiu pojawia się mężczyzna, z którym wolałaby się jak najszybciej rozstać. • Chudego, dwudziestoletniego sąsiada Agaty, dziwaka i hipochondryka, który ma wrażenie, że słyszy ludzkie myśli. Musi nagle dopuścić do swego świata kilka obcych osób. • Tomka, chirurga pracoholika, który po raz kolejny zapomina, że ma rodzinę. Powódź rozbija mu starannie skomponowany plan dnia. Trafiona – zatopiona to poruszająca historia przepełniona ludzkimi pragnieniami i nadzieją. Opowiadana wielogłosowo, przez dwie kobiety i dwóch mężczyzn, powinna znaleźć czytelników wśród osób lubiących nieco ambitniejszą, ale płynnie napisaną prozę.

Aniela, po dziesięciu latach nieobecności, wraca do rodzinnego miasteczka na pogrzeb dorosłego brata. Wpadła tu tylko na chwilę, ale pechowy zbieg okoliczności sprawia, że będzie musiała zostać na dłużej i stawić czoło demonom przeszłości i własnej rodzinie. Co się stało, że Aniela opuściła rodziców? Skąd ta dwudziestoośmiolatka ma w sobie tyle gniewu? Dlaczego przez dziesięć lat nie kontaktowała się z domem i udawała, że jest znikąd? Z jakiego powodu większość kobiet w jej rodzinnym miasteczku obywa się bez mężów? Jaką tajemnicę skrywa trzymający się od lat razem klub kobiet, do którego należy matka Anieli, zwany Sobótkami? Dlaczego dziesięcioletni syn sąsiadów, Mareczek, wiecznie stoi pod płotem? I do kogo należy czaszka, którą pies wykopał w lesie? Narracja prowadzona jest przez kilka osób w różnych planach czasowych. Mówią Aniela i jej matka, dziesięcioletni Mareczek i miejscowa nauczycielka. Z tego wielogłosu rekonstruujemy przerażającą tajemnicę miejsca. Opowieść nie tylko o przemocy domowej, lecz także o relacji matki i córki. O rodzinnych tajemnicach. O kobietach doprowadzonych do ostateczności. O dojrzewaniu i przebaczeniu rodzicom.

Seria tajemniczych zaginięć nastoletnich chłopców, którzy zniknęli pod koniec lat 90. w Zachodniopomorskiem. Co łączy te dramaty? Czy chłopców ktoś porwał? Czy zamordował seryjny zabójca? Czy może to wszystko jest jednak dziełem przypadku? Marcowe dzieci. Chłopcy, którzy nigdy nie staną się mężczyznami. Podobni do siebie jak bracia. Za każdym z nich stoi inna historia. Inny rodzic. To właśnie oczami rodzica, pełnymi cierpienia i niezrozumienia dla tego, co się stało, obserwujemy świat po stracie. Słyszymy ten niemy krzyk i wiszące w zamkniętym pokoju syna pytanie – gdzie jesteś? Ta poruszająca do głębi historia, utkana ze wspomnień i informacji na temat autentycznych wydarzeń, które miały miejsce w Łobzie, Rewalu i Starym Drawsku w marcu 1998 i 1999 roku.

To miał być zwykły kobiecy wieczór. Spotkały się w luksusowej willi pod miastem, żeby przy nielimitowanej ilości wina omówić najświeższe plotki, palące problemy i kilka sekretów. Gwiazda literatury, jej znacznie mniej znana koleżanka, zamożna gospodyni willi, jej niepełnosprawna siostra, kandydatka na prawicową posłankę i pracowniczka parafialnej poradni małżeńskiej. Kompletnie różne światy, ale za to najlepsze przyjaciółki - tak im się przynajmniej wydawało. Do czasu, aż jedna z nich zostaje zamordowana. Tej nocy szaleje wyjątkowo silna śnieżyca, w odciętej od świata willi kobiety są same: z ciałem ofiary i absolutną pewnością, że zabiła jedna z nich. W ciągu tych kilku godzin, zanim na miejsce dotrze policja, na jaw wyjdą mroczne sekrety, skrywane żale, zadawnione urazy i przedziwne romanse. Czy uda im się wyjść z tego cało? Gdyby nie to, że wszystko dzieje się we współczesnej Polsce, a bohaterki spotykają się nie przy filiżance herbaty, tylko przy skrzynce wina – tę historię mogłaby napisać sama Agatha Christie. Kocham historie dziejące się w jednym zamkniętym miejscu i czasie z ograniczoną liczbą bohaterów, opowiada Anna Fryczkowska. Poza tym uwielbiam klimat babskich imprez - panie bez panów to zupełnie inna jakość towarzyska. Pomysł na “Sześć kobiet w śniegu” wyrósł z jednej z takich imprez na obrzeżach miasta, gdy nas z dziewczynami zasypało śniegiem. Nie, nikt tam nie umarł, ale takie zamknięcie w małym miejscu i grupie wyzwala silne emocje i może się przekształcić w prawdziwą psychodramę. Wartka, trzymająca w napięciu do ostatniej sceny, na dodatek w niewymuszony sposób poruszająca aktualne problemy kobiet w Polsce - najnowsza powieść Anny Fryczkowskiej przestraszy Was, zastanowi, ale także rozbawi. Fryczkowska, której powieści zaliczane są do nurtu domestic noir czyli gatunku kryminałów i thrillerów, których głównymi bohaterkami są kobiety - umiejętnie kontruje największy nawet dramat poczuciem humoru. Na pytanie: Która zabiła, autorka bez namysłu odpowiada: Najfajniejsza! Anna Fryczkowska - autorka siedmiu powieści, laureatka kilku nagród. Scenarzystka głośnych seriali telewizyjnych (m.in. Na Wspólnej i Przystań), dziennikarka, italianistka po studiach genderowych. Mieszka w Warszawie z mężem, córką, psem i dwoma kotami. Jej poprzednie powieści to: Kobieta bez twarzy, Starsza pani wnika i Kurort Amnezja. Jedna z nich czeka właśnie na premierę w USA. Twórczość Anny Fryczkowskiej jest porównywana do bestsellerowych powieści Gillian Flynn.