Kontynuacja dziejów polskiej radykalnej lewicy opisanych w książcePaństwo czy rewolucja? Polscy komuniści a odbudowywania państwa polskiego 1892-1920. Przegrana Rosji Radzieckiej w wojnie polsko-bolszewickiej nie oznaczała rezygnacji komunistów z wywołania w Polsce rewolucji, choć jej termin musiał być odsunięty.Profesor Andrzej Friszketym razem zachęca do refleksji nad polskim komunizmem dwudziestolecia, ale też nad realiami politycznymi i społecznymi ówczesnego państwa, problemami ideowymi i egzystencjalnymi, tożsamościowymi radykalnej lewicy tamtego czasu.
Zwięzły opis historii Polski skierowany do szerokiego kręgu czytelników. Autor, wybitny historyk, specjalizujący się w historii najnowszej, w sposób bardzo klarowny i obiektywny, choć niepozbawiony osobistych akcentów w toku narracji, przedstawia wydarzenia i procesy historyczne zachodzące w dziejach Polski współczesnej: drugą wojnę światową, przemiany społeczno-gospodarcze i ustrojowe, omawia rolę opozycji i Kościoła, rozwój nauki i kultury, polityczne tło światowe. Pozycja niezwykle ważna i cenna, umożliwiająca zrozumienie wydarzeń zachodzących na przestrzeni lat.
Setna rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości pozostała niewykorzystaną szansą na namysł wokół procesów, które doprowadziły do wydarzenia najważniejszego bodaj w XX-wiecznej historii Polski. Książka prof. Andrzeja Friszke to bezprecedensowa próba przedstawienia polskich komunistów, nie jako zbrodniarzy czy władców PRL-u, ale jako jednej z sił, które współtworzyły nowoczesne państwo polskie.
Andrzej Friszke (ur. 1956), historyk, prof. dr hab., członek Polskiej Akademii Nauk, autor ponad dwudziestu książek o historii Polski w XX wieku, przedstawia swoją drogę życiową od dzieciństwa aż do dzisiaj. Jest to niezwykła opowieść o patriotycznej tradycji rodzinnej, o młodych latach spędzonych w Olsztynie, o pierwszych zainteresowaniach historią, studiach na Uniwersytecie Warszawskim,opozycji przedsierpniowej i posierpniowej, pracy w „Tygodniku Solidarność”, Klubie Inteligencji Katolickiej i „Więzi”, a także w archiwach londyńskiej emigracji. Autor wspomina swe kontakty z wybitnymi postaciami – Mazowieckim, Bartoszewskim, Michnikiem, Giedroyciem, Ciołkoszową. Opowiada o środowisku historyków, którzy rozwinęli badania nad dziejami PRL, o warunkach ich pracy, dyskusjach i dokonaniach. To biografia historyka, który przez całe życie nie tylko prowadził z pasją badania naukowe, ale też pozostawał aktywny jako obywatel w walce o demokratyczną Polskę.
Podstawą źródłową książki są niepublikowane dotąd akta Urzędu do Spraw Wyznań z okresu od Grudnia 1970 i dojścia do władzy ekipy Edwarda Gierka do wyboru Jana Pawła II. W obszernym wprowadzeniu autor przedstawia główne założenia polityki władz PRL wobec Kościoła katolickiego w latach 1970-1978, w tym również podejmowane próby ułożenia stosunków z Watykanem. Część druga zawiera dokumenty archiwalne, m.in. tajne memoriały i decyzje najwyższych władz PRL.
Rok 1981. Komuniści tracą grunt pod nogami. Władze robią wszystko, by odzyskać kontrolę nad państwem. 13 grudnia wprowadzony zostaje stan wojenny. Niedługo później rusza jeden z najgłośniejszych procesów politycznych doby PRL. Śledztwo prowadzone w latach 1981–1984, wymierzone przeciwko przywódcom opozycji, staje się najważniejszą sprawą karną epoki. O próbę obalenia przemocą ustroju PRL zostają oskarżeni m.in. Jacek Kuroń, Adam Michnik, Zbigniew Romaszewski. Cel działań jest jednoznaczny – osłabienie rosnącej w siłę Solidarności. Swój sprzeciw wobec procesu głośno wyrażają Kościół katolicki oraz europejskie rządy zachodnie. Andrzej Friszke kontynuuje wielką opowieść o wolnościowym zrywie Polaków przełomu lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. Po głośnych Rewolucji Solidarności, Czasie KOR-u i Anatomii buntu czas na historię śledztwa przeciw najważniejszym przywódcom Solidarności i KOR-u. Jego przebieg w Sprawie jedenastu został po raz pierwszy opisany w wyczerpujący sposób, na podstawie materiałów źródłowych.
Barwna, oparta na materiałach archiwalnych, opowieść o jednej z najważniejszych polskich instytucji wychowawczych XX wieku. Andrzej Friszke przedstawia Związek Harcerstwa Polskiego jako organizację wychowującą zaangażowanych społecznie obywateli.Książka ukazuje ewolucję relacji Związku Harcerstwa Polskiego z władzami PRL. Początek opowieści wyznacza zjazd łódzki z grudnia 1956 roku, czyli odbudowa ZHP na zasadzie kompromisu między dawnymi działaczami harcerskimi i grupą, która zaangażowała się lub dorastała w ZMP. Cezurą zamykającą opowieść jest koniec roku 1963, kiedy w wyniku decyzji najwyższych władz PZPR autonomia ZHP zostaje złamana, a związek poddany ścisłej politycznej kontroli.
Ta książka to opowieść o młodej inteligencji katolickiej,która po traumie II wojny światowej, w zdominowanej przez komunistów Polsce usiłowała znaleźć miejsce do aktywności społecznej i politycznej. Dla części z nich to zaangażowanie zakończyło się po 1948 r. wyrokami długoletniego więzienia. Andrzej Friszke ze znawstwem pokazuje różne postawy działaczy katolickich oraz wyjaśnia, na czym polegały różnice między nimi. Obrazu dopełniają opisy metod inwigilacji UB i stalinowskich śledztw.
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro