„Ana Cristina Herreros” – książki

Zbiór 44 historii zaczerpniętych z rozmaitych kultur (m.in. hiszpańskiej, greckiej, irlandzkiej, chińskiej, tybetańskiej, arabskiej, indyjskiej, azteckiej, aborygeńskiej, buszmeńskiej czy kultury Inuitów), których wspólną bohaterką jest Śmierć. Z poszczególnych opowieści wyłania się obraz Śmierci jako Matki, która towarzyszy ludziom od chwili narodzin (czasem wręcz fizycznie, jak w micie zairskim, gdzie pomaga przy porodach) i wszystkich, bez względu na status, traktuje jednakowo. Śmierć jest przedstawiona w różnych odsłonach (jako sprawiedliwa, przyjaciółka czy zakochana), a poszczególne opowieści poświęcone są postrzeganiu jej w kulturach niemal z całego świata. Wiele z nich jest dość egzotycznych, jak chociażby walencjańska historia o staruszce, która uwięziła śmierć na swojej gruszy, czy meksykańska baśń o śmierci, którą drwal poratował jedzeniem i w zamian za to otrzymał dar uzdrawiania, a także legendy Aborygenów, Azteków czy Inuitów.

„Księga potworów” została napisana, aby ocalić od zapomnienia stwory, których młodsze pokolenie już w ogóle nie zna, a starsze niemal nie pamięta. Z opowieści usuwa się bowiem wszelkie „straszne” rzeczy, aby nie wzbudzać lęku u czytelnika. Bo przecież strach jest niewłaściwy, nieładny i nie wygląda dobrze na kartach książek. Ale jeśli nie będziemy mówić o potworach, nie przypomnimy ich imion czy wyglądu, one znikną, a wraz z nimi zniknie część naszej spuścizny kulturowej. Przywołując cyklopy, wilkołaki, olbrzymy, harpie, syreny, nimfy czy krasnoludy, opisując, gdzie mieszkają, jakie są, jakie mają zwyczaje, nie tylko ocalamy je od zapomnienia, ale pielęgnujemy także bogatą tradycję przekazów ludowych. Tytuł oryginalny: Libre de monstruos espanoles Ilustrator: Marcin Minor Tłumacz: Hanna Szargot