„Agnieszka Jucewicz” – książki

Kryzys wieku średniego, kryzys egzystencjalny, duszące poczucie, że życie nas przerosło. Kryzysy coraz liczniej dotykają naszego życia – prywatnego, społecznego i globalnego – eksperci zaś mówią, że doszliśmy do momentu nieusuwalnego wielokryzysu. Bartłomiej Dobroczyński i Agnieszka Jucewicz dedykują swoje poszukiwania dróg wyjścia z tej sytuacji „wszystkim, którzy czują, że znaleźli się w miejscu, gdzie boli, czasem bardzo, i nie wiadomo, dokąd iść dalej ani co robić, bo stare sposoby radzenia sobie zawodzą”. Nawiązując do dorobku wielkich umysłów (ale i tekstów kultury), rysują trajektorię osobistych i zbiorowych kataklizmów, znajdując język dla naszego doświadczenia i sposób na jego „odsamotnienie”, a także odrobinę nadziei. „Ta nadzieja nie jest lukrowana. W dodatku żeby ją posiąść, trzeba się ciut wysilić, ale możemy obiecać, że jest osiągalna dla wszystkich” – mówią. Żyjąc na krawędzi, musisz się nauczyć balansować. O tym jest ta książka. I oczywiście o tym, na jak wiele, pozornie przemyślnych sposobów nie dopuszczamy do siebie różnych kryzysów – dotykających planety, wspólnoty, kraju, rodziny, wreszcie – nas samych. Wnikliwa, pozbawiona „dobrych rad” i moralizatorstwa, ale jednocześnie przejmująco etyczna. Bo odpowiedzi na kryzys są ciągle takie same, mimo zmian natężenia tegoż i zmian w scenografii. Marta Niedźwiecka Polubiłem tę książkę za to, że do ostatniej strony utrzymała mnie w napięciu. Dużo się dowiedziałem o sobie. Nie zawsze było to miłe, ale zawsze bardzo ciekawe. Jest w niej wiedza, którą przeczuwałem, ale nie umiałem nazwać. Jest też taka, którą nazywałem źle i dlatego nie rozumiałem. I na koniec – odkryłem rzeczy, o których nie wiedziałem, a dzięki nim będę lepiej rozumiał i świat, i siebie. Mikołaj Grynberg "I w kryzysie nie damy się" – głosiło hasło z opakowania wyrobu czekoladopodobnego z PRL. Ale kryzys na pewno przydarzy się wszystkim z nas, i to pewnie wtedy, gdy będziemy najmniej gotowi. Dlatego warto poczytać ten zbiór możliwości, propozycji, sugestii – niekoniecznie łatwych czy lekkostrawnych, może odrobinę wywrotowych – żeby przekonać się, że czasami przez kryzys prowadzi droga do świata niezłożonego z samych towarów zastępczych. Olga Drenda

Autorka bestsellerowej serii Żyj wystarczająco dobrze, Kochaj wystarczająco dobrze i Wybieraj wystarczająco dobrze bierze na warsztat emocje i uczucia. W mądrych i poruszających rozmowach z najwybitniejszymi ekspertami od tematu – psychologami i psychoterapeutami (Bogdanem de Barbaro, Bartłomiejem Dobroczyńskim, Danutą Golec, Ewą Chalimoniuk, Zofią Milską-Wrzosińską, Anną Król-Kuczkowską, Paulem Boomem, Cezarym Żechowskim i Andrzejem Depko) wychodzi daleko poza stereotypowe rozumienie roli konkretnych emocji i uczuć w naszym życiu i relacji z innymi, odkrywając ich prawdziwe, głębokie i często nie uświadamiane przyczyny, uwarunkowania i objawy. Poznajemy poczucie winy/krzywdy, radość, lęk, wdzięczność, złość, zazdrość/zawiść, pokorę, nudę, lęk przed bliskością, wstyd, miłość, przyjemność, poczucie straty, namiętność, euforię, współczucie i smutek z perspektywy jaką daje wiedza i doświadczenie znawców ludzkiej psychiki i, co najważniejsze, w sposób, który pozwala na odkrywczy wgląd we własne przeżycia i emocje. Doskonała lektura będąca również użytecznym narzędziem rozwoju osobistego, samoświadomości i inteligencji emocjonalnej. „To jest książka pełna odpowiedzi na pytania, które ludzie zadają sobie sami. Agnieszka Jucewicz proponuje uczestnictwo w wyjątkowych spotkaniach. W dociekliwy i spontaniczny sposób, również w naszym imieniu, rozmawia ze swoimi bohaterkami i bohaterami. Uwaga, to jest publikacja o przedłużonym działaniu. Nie da się przed sobą udawać, że się jej nie przeczytało”. Mikołaj Grynberg

W niedużym miasteczku mieszkała rodzina Człowieczyńskich: mama, tata oraz piątka wyjątkowych dzieci: Radość, Złość, Smutek, Wstręt i Lęk. Każde z nich było zupełnie inne i każde równie mocno kochane... Radość cały czas się cieszyła, Złość była bardzo żywiołowa, Smutek popadał w melancholię, Wstręt był przebojowy i doskonale wiedział, czego nie lubi. A Lęk? No właśnie? Kochanego Lęczka rodzicom najtrudniej było zrozumieć. Nie mieli pomysłu, jak dotrzeć do tak bojaźliwego i skrytego dziecka.

Czytając naszą książkę, możecie się poczuć miotani sprzecznymi diagnozami na swój własny temat. O to nam chodziło, abyście w kolejnych wywiadach zobaczyli kawałek siebie, własnych dziwactw, lęków, natręctw i namiętności. Każdy człowiek ma w sobie wszystko. Najzdrowszy i najbardziej zrównoważony egzemplarz składa się z kawałka narcyza, odrobiny neurotyka w stylu allenowskim, ćwiartki paranoika, a to wszystko z domieszką zmiennej osobowości borderline. Ten galimatias całkowicie sprzecznych cech jakoś łączymy w sobie w jedność. I żyjemy sami ze sobą we względnej zgodzie. Ta jedność bywa jednak krucha. Kiedy przychodzi kryzys w ważnych relacjach, w postrzeganiu samego siebie, w pracy – zaczyna kołatać w głowie pytanie: Jak żyć? Rozmawiamy z najlepszymi polskimi terapeutami i psychoanalitykami, którzy pomogli tysiącom ludzi stanąć na nogi. Pytamy ich o to, dlaczego boimy się być sobą? Jak docenić to, co mamy? Jak sobie radzić z zawiścią i zazdrością? Jak nie zapracować się na śmierć? Jak przetrwać kryzys w związku? Co nam dali rodzice? Dlaczego uciekamy w uzależnienia? Staraliśmy się, aby ta książka była dla was ciekawą podróżą do własnego wnętrza, przewodnikiem po zachwycających sprzecznościach osobowości. Czytajcie i dziwcie się samym sobie!

12 rozmów o kryzysie psychicznym, które dają wiedzę i niosą nadzieję Co czwarta osoba w Polsce doświadczyła, doświadcza bądź doświadczy kryzysu psychicznego. Prawdopodobnie znasz taką osobę, choć być może o tym nie wiesz. Albo jesteś jedną z nich. W szczerych, intymnych rozmowach z Agnieszką Jucewicz bohaterki i bohaterowie tej książki – wśród nich m.in. medalista olimpijski Marek Plawgo, dziennikarka Małgorzata Serafin, artysta i aktywista Paweł Żukowski oraz znana dietetyczka Katarzyna Błażejewska-Stuhr – opowiadają o swoim doświadczeniu kryzysu psychicznego. Otwarcie mówią o tym, jak diagnoza zmieniła ich życie. Jak – czasem wbrew wszystkiemu – żyją, pracują i budują relacje. I z jakimi wyzwaniami i wyobrażeniami o swoich chorobach muszą się mierzyć. To książka, dzięki której każdy, kto boryka się z problemami psychicznymi, poczuje, że nie jest sam. Ten, kto choruje, ale boi się stygmatyzacji, odkryje w sobie odwagę potrzebną do podjęcia leczenia. Bliscy osób w kryzysie psychicznym dowiedzą się, jak wspierać zmagających się z depresją, uzależnieniami, napadami lęku panicznego, stresem pourazowym, schizofrenią, zaburzeniami odżywiania lub chorobą afektywną dwubiegunową. A ten, komu temat zdrowia psychicznego był dotąd obcy, będzie mógł skonfrontować się z własnymi lękami i uprzedzeniami. Żyjemy w społeczeństwie, w którym zaburzenia psychiczne stanowią tabu. „Oni” – czyli osoby żyjące z diagnozą psychiatryczną – są Inni, „oni” – są Obcy. I oto mamy niezwykłą okazję, by dowiedzieć się, jak przeżywa siebie i świat ktoś chorujący na depresję lub schizofrenię. Agnieszka Jucewicz jest w swoich pytaniach wnikliwa i uważna, a jednocześnie – delikatna i szanująca granice intymności. Chociaż w wypowiedziach jej bohaterów słowa takie jak „wolność”, „miłość”, „sprawczość” i „sens życia” padają nieczęsto, stanowią one osnowę głęboko osobistych opowieści o ludzkich dramatach i o tym, jak można je przezwyciężać. Wierzę, że ta książka może zrobić wiele dobrego. – prof. Bogdan de Barbaro Czy możliwe jest życie bez kryzysów? Moim zdaniem – nie. Dzięki rozmowom Agnieszki Jucewicz dowiadujemy się, że to, co uważamy za naszą słabość, przytrafia się wielu ludziom dookoła. Nie umniejsza to doświadczeniu każdego indywidualnego cierpienia, wręcz przeciwnie. Autorka i jej rozmówcy pokazują, że na końcu każdego, nawet najgłębszego tunelu, może zamigotać światło. – Joanna Gutral, psycholożka, psychoterapeutka, psychoedukatorka Agnieszka Jucewicz ma dar rozmowy o trudnych sprawach. Jest obecna, ale nie natrętna, bliska, ale bez czułostkowości. Jak mało kto potrafi sprawić, by drugi człowiek widział sens w dzieleniu się opowieścią o sobie. Czytajmy tę książkę z wdzięcznością dla autorki i jej rozmówców za pokazanie nam świata bez łatwych pocieszeń, a jednak pełnego nadziei. – Zofia Milska-Wrzosińska, założycielka Laboratorium Psychoedukacji W dzisiejszej kulturze brakuje zarówno przestrzeni, jak i języka, żeby rozmawiać o tym, co najintymniejsze, a zarazem najbardziej ludzkie – o kryzysie, lęku, depresji czy słabości. Czasem czuję mocniej to jedna z najważniejszych znanych mi książek opowiadających o tych trudnych obszarach naszego doświadczenia. Poruszająca i bardzo potrzebna lektura. – Tomasz Stawiszyński, filozof i eseista, autor m.in. Co robić przed końcem świata oraz Ucieczki od bezradności Agnieszka Jucewicz – dziennikarka związana z „Gazetą Wyborczą”, znana z pogłębionych wywiadów z polskimi i zagranicznymi psychologami, psychoterapeutami i psychiatrami. Autorka i współautorka książek o tematyce psychologicznej, m.in. Kochaj wystarczająco dobrze (z Grzegorzem Sroczyńskim), Czując. Rozmowy o emocjach oraz Dom w butelce. Rozmowy z dorosłymi dziećmi alkoholików (z Magdaleną Kicińską). Jest osobą z doświadczeniem kryzysu psychicznego. Marzy, żeby profilaktyka zaburzeń psychicznych stała się częścią szkolnego programu nauczania.

Pandemia koronawirusa sprawiła, że uniwersalne kwestie nadziei, tęsknoty, samotności, wyborów etycznych, a także lęku przed śmiercią i jakości relacji z najbliższymi stały się wyraźniejsze, domagające się odpowiedzi, które pozwolą nam lepiej żyć nie tylko w tej ekstremalnej sytuacji. Rozmowy Agnieszki Jucewicz i Tomasza Kwaśniewskiego z psychologami, psychoterapeutami, a nawet jednym etykiem, o tym, co się dzieje teraz z naszymi uczuciami i relacjami tworzą przestrzeń do zastanowienia się nad tymi fundamentalnymi kwestiami. Podpowiadają też sposoby na to, jak poradzić sobie emocjonalnymi trudnościami, których doświadczamy w obliczu tych pytań. Autorzy rozmawiają z Bogdanem de Barbaro – o tym, czym jest nadzieja oraz jak ją w sobie pielęgnować; z Cezarym Żechowskim – o bliskości w czasach pandemii; z Bartłomiejem Dobroczyńskim – o tym, żeby uważać z marzeniami, o pięknie potrzebnym na złe czasy oraz o tęsknocie; z Danutą Golec – o tym, jak radzić sobie z niepewnością; z Pawłem Holasem – o współczuciu dla samego siebie; z Andrzejem Lederem – o lęku przed śmiercią; z etykiem Pawłem Łukowem – o tym, kiedy trzeba wybierać, czyli o etyce lekarskiej w czasie pandemii; z Beatą Wójcik – o tym, że młodzi mają trudniej, czyli o nastolatkach z dala od świata; z Jerzym Pawlikiem - o relacji dorosłych dzieci z rodzicami; z Anną Król-Kuczkowską – o traumie; z Julianne Holt-Lunstad - o epidemii zwanej samotnością i o tym, że posiadanie słabych więzi jest groźniejsze dla zdrowia niż otyłość; z sir Simonem Wesselyem o wpływie kwarantanny na psychikę i o tym, czy doświadczymy „zespołu pokoronawirusowego”. Agnieszka Jucewicz - dziennikarka "Wysokich Obcasów" i "Wysokich Obcasów Extra", autorka bestsellerów: Żyj wystarczająco dobrze, Kochaj wystarczająco dobrze (z Grzegorzem Sroczyńskim), Wybieraj wystarczająco dobrze oraz Czując - rozmów z najlepszymi polskimi i zagranicznymi psychologami, psychoterapeutami i seksuologami. Tomasz Kwaśniewski - reporter Dużego Formatu, autor Dziennika ciężarowca, Dziennika taty, książki dla dzieci: Jedno oko na Maroko, reporterskiego śledztwa w sprawie wróżek, jasnowidzów i egzorcystów: W co wierzą Polacy, oraz wspólnie z Jackiem Masłowskim, bestsellerowej opowieści dla mężczyzn: Czasem czuły, czasem barbarzyńca.

Wszyscy Polacy to jedna wielka alkoholowa rodzina – mówi jeden z bohaterów książki Agnieszki Jucewicz, dziennikarki „Gazety Wyborczej”, autorki bestsellerowych książek (m.in. Czując, Żyj wystarczająco dobrze) oraz Magdaleny Kicińskiej, autorki głośnej Pani Stefy oraz redaktorki naczelnej miesięcznika „Pismo”. Dom w butelce to zbiór mocnych, głębokich rozmów z dorosłymi dziećmi alkoholików. Jakie wyglądało ich dzieciństwo? W jaki sposób uzależnieni rodzice wpłynęli na ich dorosłość? Kiedy rozmówcy uświadomili sobie obecność alkoholowego spadku w swoim życiu? Czy i jak udało im się od niego uwolnić? Kim są dzisiaj? Autorki wiedzą co mówią – jak same przyznają, książka jest również rozprawą z ich własnym, rodzinnym doświadczeniem.