Przejmująca proza pełna gorzkich refleksji. Poszczególne opowiadania spaja postać głównej bohaterki - Zofii, kobiety w średnim wieku, która spogląda w przeszłość, by spróbować zrozumieć swój los i losy znajomych, przyjaciół czy po prostu sąsiadów z jednej kamienicy. Literatura pisana poetyckim, a jednocześnie bardzo precyzyjnym językiem.
Pan Demiurg jest już trzecim tomem poezji wydanym przez nasze wydawnictwo (wcześniej: Koronaświrus. Protokół i Trzeci jeździec Apokalipsy), który wpisuje się we wręcz socjologiczne zjawisko, sprokurowane przez rzeczywistość cowidową. Tym samym istotnie różni się od poprzedniego tomu Autorki (A w moim ogrodzie rosną), stając się w jakiejś mierze poezją publicystyczną, relacjonującą, choć oczywiście nie brakuje jej samej poetyckości.Agata Marzec słupszczanka, absolwentka polonistyki w Akademii Pomorskiej. Pracuje jako nauczycielkajęzyka polskiego, bibliotekarka i instruktorka fitness. Od najmłodszych lat z pasją czytała książki i poświęciła im większość swojego czasu wolnego. Wielbicielka Virginii Woolf, Fiodora Dostojewskiego i Brunona Schulza. Debiutowała zbiorem opowiadań Reminiscencje w roku 2016, nominowanym do nagrody w konkursie Książka na jesień 2016. Potem wydała tom poetycki A w moim ogrodzie rosną (Liberum Verbum) dwie powieści: Wieżęz piasku i Cenę złudzeń (Replika). Laureatka literackich konkursów rangi ogólnopolskiej, takich jak: O Laur Sarbiewskiego, IV Konkursu Literackiego dla Nauczycieli, XIV Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego im. Marii Komornickiej, V Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego im. Anny German, 40. Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego Milowy Słup, Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego Tyrmandki 2021, I OgólnopolskiegoKonkursu na Opowiadanie im. G. Herlinga-Grudzińskiego;wyróżniona w I Międzynarodowym Konkursie Literackim im. Siegfrieda Lenza (2017).
Wiedziała już wszystko. Tulił się do niej potwór w ludzkiej skórze. Nie mógł wiedzieć, czym jest serce, bo sam go nie miał. Kochał tylko siebie. Żyjąca skromnie, ale szczęśliwa rodzina Ziembiaków przeżywa nieoczekiwany dramat: osiemnastoletnia córka Karolina - wzorowa uczennica, absolwentka renomowanego liceum - zamiast dokonać wyboru kierunku studiów, oznajmia, że przerywa swoją edukację. Jednocześnie związuje się z podstarzałym lokalnym biznesmenem i przysparza matce kolejnych siwych włosów, pokazując się z nim w miejscach publicznych. Niezłomna i głęboko wierząca matka zaczyna szukać pomocy. Rodzina zaczyna rozpadać się i choć jej członkowie są tym faktem przerażeni, nie mogą zrobić nic, co mogłoby ten proces powstrzymać. „Agata Marzec dała się poznać szerokiemu gronu czytelników jako poetka i pisarka. Jej kolejna prozatorska książka przynosi ogrom uczuciowych i intelektualnych wzruszeń i zawirowań - to mocno zarysowana fabularnie przygoda życia i śmierci, miłości i nienawiści, pragnienia i odepchnięcia, siły i słabości, wiary i jej utraty, poświęcenia i zdrady, błądzenia i odnajdywania, prawdy i kłamstwa, pewników i złudzeń... Ze zdziwienia rodzi się filozofia, a z ciekawości i wrażliwości literatura. Bo tym właśnie jest literacka ekspresja pani Marzec - zadawaniem pytań podstawowych odnośnie do naszej egzystencji, granic poznania, pragnień, marzeń, woli rozumienia siebie, innych i świata. Z szukania odpowiedzi na najważniejsze pytania, bez których nasze życie nie potrafi nabrać sensu, rodzą się historie bohaterów Ceny złudzeń. Złudzenie jednak nie jest jednorazową przygodą naszego życia - to, co stanowi jego osnowę jest tym właśnie - nieustannym odkrywaniem, że to, co bierzemy za pewnik, to, co wydaje się dawać oparcie w niepewnym losie - w ciągu minuty może okazać się czymś całkowicie odwrotnym, innym, nieprzewidzianym. Cóż jest ceną złudzeń, czym płacimy za nieustannie ponawiany trud niepewnego poznania? To, oczywiście - nasze życie. Życie niepojęte, niezrozumiałe, dla którego wciąż poszukujemy uzasadnień, by bez końca odkrywać, że uzasadnienia mogą być jedynie chwilowe. Czy to znaczy, że są fałszywe? Nie, są odpowiednie tylko na daną chwilę, w danym czasie i przestrzeni. Bohaterka, Karolina, zdolna, utalentowana maturzystka, poznając tajniki wiedzy przyrodniczej, musi odpowiedzieć na pytania natury psychologicznej i metafizycznej. Narracja toczy się dwiema ścieżkami - na odtworzone, choć niepojęte życie Alberta Einsteina i jego kalekiej fizycznie, choć równej geniuszem i bez granic mu oddanej żony, Milevy Marić, nakładają się losy współczesnych protagonistów. W nieskończoności czasu, w nieskończonym kosmosie wytworzy się mikroświat ściśle splecionych ze sobą losów, pragnień, zdarzeń i uczuć. Bazą będzie dla Karoliny Einstein, z jego fizyką relatywną, fizyką niemożliwego. Wiedza fizyczna splecie się z wiedzą dotyczącą duszy, ale wszystko, co Karolina zrozumie, będzie musiała odrzucić, tak jak wiedzę swojego mistrza i jego wiernej służki, jak prawa, wedle których ustalali oni i jej rodzina porządki swojego losu. Koleje życia, lęki i pragnienia, miłość, oddanie i poświęcenie nie omijają nikogo z tych, których powołano do istnienia na kartach książki. Splot egzystencjalnych zagadek i metafizycznej tajemnicy jest oczywistością dla każdej myślącej i czującej istoty. Agata Marzec opowiada o tym z właściwą sobie maestrią języka, z głęboką erudycją, wysoką kulturą, pisarską swobodą i polonistyczną elokwencją”. dr hab. Bernadetta Żynis, prof. AP
Agata Marzec – rodowita słupszczanka, przywiązana do miasta i jego mieszkańców; absolwentka polonistyki w Akademii Pomorskiej. Od najmłodszych lat z pasją czyta książki. Debiutowała zbiorem opowiadań „Reminiscencje” w roku 2016, nominowanym do nagrody w konkursie Książka na jesień 2016. Laureatka kilku literackich konkursów rangi ogólnopolskiej, takich jak: O Laur Sarbiewskiego, IV Konkursu Literackiego dla Nauczycieli, czy XIV Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego im. Marii Komornickiej; wyróżniona w I Międzynarodowym Konkursie Literackim im. Siegfrieda Lenza (2017). „Mój ogród jest różny od ogrodu Agaty. Ale lubię podróże w nieznane miejsca, bo czyż nie o to właśnie w podróżach chodzi, żeby otworzyć się nie tyle na nowe miejsca, co na innego człowieka? Niektóre jej kwiaty zakłuły mnie mocno w serce, inne ukoiły ból. Wyszłam z ogrodu Agaty z przekonaniem, że warto było do niego wejść chociaż na chwilę”. Anna Czerny-Marecka, „Głos Pomorza” „Agata Marzec nie stroni od wzorców – dobrych i najlepszych. (…) A w moim ogrodzie rosną jest opowieścią w równej mierze baśniową, co realistyczną, a w każdym z tych wymiarów – mądrą”. Liberum Verbum „Mój ogród zaprasza do siebie wszystkich, którzy są wrażliwi nie tyleż na estetykę świata, co na jego silne emocjonalne uwarunkowania. To ogród wzrastający poezją, literaturą światową, biograficznymi reminiscencjami oraz zjawiskami kultury masowej. (…) Zapraszam Cię do środka”. Agata Marzec
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro