Alex Ferguson. Być liderem

Ten, kto spodziewał się kolejnej typowej biografii wielkiego człowieka, może poczuć się zaskoczony, choć według mnie na pewno nie rozczarowany. Ta książka jest skierowana jest do grona o wiele szerszego niż sympatycy Manchesteru United czy nawet piłki w ogóle. Ona jest idealna dla każdego, kto w życiu chce osiągnąć sukces – nieważne, w jakiej dziedzinie.

„Być liderem” to dobry tytuł dla autobiografii Alexa Fergusona, już na wstępie pokazujący, z jakim człowiekiem mamy do czynienia i nie jest to bynajmniej kwestia braku skromności. Bycie liderem, zwłaszcza w jednym z najlepszych klubów świata, pośród najwybitniejszych piłkarzy globu, niejednokrotnie o trudnych charakterach, to nie tylko nobilitacja. To przede wszystkim olbrzymia odpowiedzialność i ciężka praca, wybiegająca w przyszłość daleko poza bieżące wyniki ligowe czy pucharowe.

Sir Alex, snując swoją opowieść, skupia się nie tylko na Manchesterze United pod jego rządami. Chce przede wszystkim ukazać drogę, jaką musiał przebyć, by znaleźć się na szczycie, wskazać ideały, jakimi kierował się w podejmowaniu strategicznych decyzji, nie zapominając o własnych błędach, będących udziałem nawet tych największych w historii. Ferguson często swoje rozważania uogólnia, co pozwala je przenieść na grunt poza boiskowy i zastosować w życiu każdego, kto ze swojej pasji chce uczynić zawód i robić to dobrze. Podkreśla rolę obserwacji i słuchania, które przedkłada ponad nadmierną ilość wypowiadanych słów, jako najlepsze źródła pozyskiwania informacji. Niby oczywiste, a jednak nie takie proste.

Wartość dodaną z pewnością stanowią zamieszczone na końcu książki statystyki z lat 1986-2013, będące kompendium wiedzy dla każdego fana United. Znajdziecie tam szczegółowe informacje dotyczące ilości zwycięstw, porażek, remisów w przeróżnych kombinacjach, a wszystko to z podziałem na sezony. Materiał jest obszerny, ale nie mogło być inaczej – w końcu przez 27 lat pracy Alex Ferguson stworzył kawał historii klubu.

Książkę polecam zarówno futbolowym koneserom, jak i wszystkim, którzy chcą się przekonać na własne oczy, jak rodzi się sukces i ile kosztuje.

Ulubione cytaty:

„Nie da się wygrywać dzieciakami – w tej kwestii zawsze byłem odmiennego zdania. Nigdy nie wygrasz bez dzieciaków”.

Na wstępie muszę przyznać, iż z pewną rezerwą sięgnęłam po książkę, której współautorem jest sir Alex Ferguson. Owe rozterki w żadnym wypadku nie dotyczyły postaci wybitnego trenera, legendy Manchesteru United. Moje wątpliwości odnosiły się do tematyki lektury. Obawiałam się, bowiem że będzie to wyłącznie książka biznesowa, lektura motywacyjna, mówiąca o „byciu liderem” i dochodzeniu do sukcesu. Tymczasem było zupełnie odwrotnie! W pozycji „Alex Ferguson. Być liderem” – ku mojej radości – to sport gra główną rolę. Dawno żadna książka mnie tak pozytywnie nie zaskoczyła!

„Nie domagałem się zaszczytów, nie szukałem sławy, uznania, że pozjadałem wszystkie rozumy. Chciałem tylko, żeby nasza drużyna wygrywała.”

Książka łączy w sobie historię życia Fergusona i związanych z nim klubów, przede wszystkim oczywiście Czerwonych Diabłów, z poradami na temat skutecznego zarządzania ludźmi. Sir Alex przedstawia elementy i sekrety bycia dobrym liderem. Wszystkie swoje teorie uwiarygadnia przykładami z własnego życia. Dzięki temu, iż Ferguson całe życie jest związany z piłką nożną czytelnik otrzymuje mnóstwo ciekawych informacji i wspomnień ze świata futbolu. Tematyka psychologiczno-biznesowa jest tutaj furtką do fascynującego świata piłkarskiej szatni i ławki trenerskiej.

„Nie mogłem znieść samej myśli o tych wszystkich trofeach, które trafiły do Liverpoolu.”

Szkot porusza wiele ciekawych wątków i zwraca uwagę na detale, o których kibice w ogóle nie myślą. Wspomina, w jaki sposób budował drużynę, ukazuje jak wygląda „od środka” zarządzanie klubem oraz odkrywa elementy pracy menedżera. Mówi o komunikacji i relacjach z mediami. O pieniądzach, transferach, negocjacjach i agentach. O wielkich gwiazdach, które trenował i prowadził na drodze do najwyższych celów i największych trofeów.

„Zdarzali się piłkarze, którym nie drgnęła powieka, gdy włączałem tak zwaną „suszarkę”, ale z pewnością wielu innych, szczególnie młodszych, trzęsło się wtedy ze strachu.”

Czytając pozycję wydaną przez Wydawnictwo SQN dowiecie się, dlaczego Manchester w ogóle zainteresował się Fergusonem, co doprowadziło United do kupna Erika Cantony, czy też, co po treningach robił Beckham, Giggs i CR7. Przeczytacie, czego według Szkota dowodzi fakt, że Cristiano Ronaldo nie ma ani jednego tatuażu oraz który piłkarz United był „oporny na jakąkolwiek dyscyplinę”, a kto z kolei trzymał się wszystkich wytycznych trenera „niczym rzep psiego ogona”.

„Ronaldo natomiast potrafiłby trafić do bramki z rzutu wolnego, nawet jeśli kopałby z księżyca.”

Odkryjecie, dlaczego kontrakty wszystkich zawodników klubu nie powinny wygasać w tym samym czasie, których menedżerów sir Alex najbardziej podziwia, jak również, który piłkarz wściekł się, kiedy Ferguson mianował na kapitana United Roya Keane’a. Dowiecie się, którzy piłkarze zasługują według Szkota na określenie „klasa światowa”, prowadzenie, której drużyny nazwał „beznadziejną robotą” oraz w jakich sytuacjach gotowy był podejmować ryzyko zamiast trzymać się wcześniejszych ustaleń i taktyki.

„Zwykle im mówiłem: „W momencie gdy przestaniemy pracować ciężej niż inne drużyny, nie będziemy już Manchesterem United”.”

Przeczytacie, jaki nieznany talent posiada Diego Forlán, czego zagraniczni piłkarze uczyli Anglików oraz jak Ferguson radził sobie z niepokojem odczuwanym przed każdym meczem. Czytając „Alex Ferguson. Być liderem” będziecie mieli okazję „zobaczyć” jak na przestrzeni lat zmieniał się świat futbolu oraz otrzymacie możliwość odkrycia, jakie relacje panują między menedżerami piłkarskimi. Poznacie również intrygującą teorię sir Alexa, mówiącą, iż mecze wygrywa ośmiu a nie jedenastu piłkarzy (ciekawe, nieprawdaż?).

„Stawiałem dyscyplinę ponad wszystko i być może kosztowało nas to kilka tytułów.”

Ferguson ujawnia, jakie kary dyscyplinarne stosował wobec piłkarzy oraz zdradza czy czasem kierował się sentymentami przy ustalaniu składu. Przyznaje, kogo uważał „za zawodnika Manchesteru, tylko grającego w innych barwach” (barwach Arsenalu). Tłumaczy, dlaczego większość piłkarzy pochodzi z robotniczych środowisk. Wspomina, w jakich okolicznościach poinformował Jaapa Stama o tym, że klub zdecydował się go sprzedać.

„Ten, do którego się nie odzywałem, wiedział, że to kara i że ma przechlapane.”

Sir Alex opowiada także o rozterkach, które przeżywał, gdy w United grał jego syn, o tym jak musiał być dla niego menedżerem a nie tatą. Próbuje znaleźć odpowiedź na pytanie, dlaczego „zawodnicy w Premier League są teraz bardziej podatni na kontuzje niż kiedyś”, choć znajdują się w lepszej formie fizycznej. Opowiada wreszcie o życiu na emeryturze oraz zdradza, za którym aspektem dawnego życia tęskni najbardziej.

„Słabość do butelki zniszczyła wiele karier, hazard zaś jest rakiem toczącym niejedną szatnię.”

Co stale napędzało sir Alexa nawet w trakcie najlepszych sezonów w Manchesterze? Jak młody Gary Neville reagował na krytyczne uwagi trenera? Dlaczego Czerwone Diabły zrezygnowały z kupna Petra Čecha umożliwiając tym samym transfer bramkarza do Chelsea? Co Ferguson powiedział w przerwie finału LM w 1999 roku, kiedy United przegrywało z Bayernem Monachium 0:1 (wynik końcowy znają wszyscy)?

„[…] zdarza mi się myśleć, że z tą drużyną i piłkarzami, których miałem do dyspozycji, powinniśmy byli osiągnąć jeszcze więcej.”

Książka „Alex Ferguson. Być liderem” zdecydowanie wyróżnia się wśród innych pozycji o tematyce sportowej. Kibice znajdą w niej sporo ciekawych anegdot, a trenerzy, menedżerowie i kierownicy odkryją cenne wskazówki, które mogą okazać się niezbędne do osiągnięcia sukcesu. Opowieść byłego trenera United czyta się z wielkim zainteresowaniem. To pozycja niebanalna, zaskakująca i wciągająca. Trzeba ją po prostu przeczytać!

P.S. Nawet marny epilog autorstwa Michaela Moritza, w którym Anglik porównuje futbol z biznesem z Doliny Krzemowej, nie był w stanie popsuć pozytywnego odbioru tej książki.

Jeszcze więcej złotych myśli Fergusona:

„Smutna spuścizna po George’u Bescie zawsze będzie odgrywać ważną rolę we wspólnej pamięci ludzi związanych z United.”

„Starsi gracze nie tyle konkurują z młodszymi, co raczej z wizją samych siebie sprzed lat.”

„Jedenastu laureatów Nagrody Nobla nie sięgnie po Puchar Anglii.”

„Kiedy wiedziałem, że przegramy, zawsze – […] – starałem się dopilnować, żebyśmy nie zostali rozniesieni w pył.”

Sir Alex, niekwestionowana legenda świata piłki nożnej. Nierozerwalnie kojarzony z drużyną Manchesteru United, której przewodził przez ponad ćwierćwiecze.

Jego kolejna książka ma za zadanie przybliżenie czytelnikowi pracy jaką musi na co dzień wykonywać trener topowej drużyny, która chce odnosić sukcesy. Ogrom obowiązków spoczywających na najlepszych menagerach jest niewyobrażalny. Każdy z nich musi pamiętać o najdrobniejszych szczegółach, aby praca przynosiła efekty.

Ferguson był trenerem pochłoniętym przez football, każdy jego dzień był nim wypełniony. Jednak każdy może zauważyć jak po jego przyjściu do United zmieniło się funkcjonowanie klubu, który za jego kadencji odnosił sukcesy, których nikt już nie powtórzy.

Znamiennym może być obraz drużyny, która nie mogła się podnieść po odejściu na emeryturę swego wodza.

Książka niezmiernie wciągająca, którą każdy szanujący się kibic piłki nożnej powinien przeczytać.

Sir Alex Ferguson, legenda Manchesteru United, niesamowity menadżer. Ta książka nieco odbiega od innych książek napisanych o Fergusonie. Nie są to suche statystyki, opisy sezonów. To coś więcej niż książka o piłce nożnej, to kompendium wiedzy na temat pracy menadżera, zbiór technik motywacyjnych. Zainteresuje się nią z pewnością nie tylko zagorzały fan Czerwonych Diabłów, ligi angielskiej czy piłki nożnej. Każdy znajdzie w Niej coś dla siebie i pasjonat sportu i osoba szukająca motywacji. Jak dla mnie to najlepsza wydana dotąd książka o Alexie Fergusonie. Bardzo wciągająca, przyjemnie się czyta, polecam!

Nie boję się przyznać, iż kibicuje Manchesterowi United od kiedy zaczęłam się szerzej interesować piłką nożną. ( wcześniej była to tylko nasza polska ekstraklasa i tak naprawdę dalej jest)

Książka pisana przez trenera Fergusona, który rządził Man Utd przez 27 lat musiała zostać przeczytana przez moją skromną osobę.

Zaczynając od początku, mam świadomość, że nie każdy może znac sir Alexa, gdyż nie każdy lubuje się w piłce kopanej, dlatego też chciałabym przytoczyć najpierw postać Fergusona.

Alexander Ferguson, urodzony w 1941 roku żył w rodzinie robotniczej. Jednak od dziecka interesował się piłką nożną, a także od dziecka grał w nią mimo długich i wyczerpujących dojazdów do szkółek. Zaczynał od szkockich zespołów takich jak East Stirlingshire, St Mirren i Aberdeen. Dopiero w 1986 roku zastąpił na stanowisku menadżera Rona Atkinsona w Manchester United.

Przez lata 1986-2013 dowodził w Czerwonych Diabłach, co daje 27 lat prowadzenia jak dla mnie najlepszego zespołu piłkarskiego.

„Być liderem” to książka nie tyle co o życiu Fergusona w United, co poradnik. Podchodząc do tej książki myślałam, że zacznę czytać o dzieciństwie, o tym co było w klubie, zaś dostałam tekst z radami.

Radami i spostrzeżeniami samego Sir Alexa, nie tylko w prowadzeniu klubu piłkarskiego, ale też wskazówki co w życiu codziennym, liczy się tak naprawdę.

„Każdy człowiek został wyposażony w dwa potężne narzędzia, które może w pełni kontrolować: oczy i uszy. Przyglądanie się innym, słuchanie ich rad i czytanie o ludziach to trzy najlepsze rzeczy, jakie kiedykolwiek zrobiłem.”

Ferguson opowiada swoją historię, ale opowiada ją w sposób ciekawy i pouczający jednocześnie. Fragmentami miałam wrażenie jakbym to ja była w szatni z innymi piłkarzami, zaś on tłumaczyłby mi rozstawienie i taktykę na mecz. Pisze o początkach swojej kariery, wymienia piłkarzy i wspomina rozmowy z nimi. Zadziwiło mnie to jak dobrą ma pamięć, zaś Michael Moritz w epilogu potwierdził moje przypuszczenia, iż Ferguson potrafi zapamiętywać dane, których nikt inny by nie pamiętał.

Podziwiam też krytykę Mistrza wobec siebie. To pokazuje, że Sir Alex to klasa sama w sobie, gdyż mało ludzi potrafi przyznać sie do blędu, badź podejść do niektórych swoich decyzji krytycznie.

Nie chce pisać za dużo (chociaż juz to zrobiłam), ale napewno jeszcze nie raz sięgne po tą książkę, gdyż nauczyła mnie ona, iż nawet po przejściu na emeryturę nie należy spocząć na laurach, ponieważ człowiek rozwija się i uczy całe swoje ziemskie życie.

„Najbardziej ze wszsytkiego brakuje mi jednak towarzystwa młodych ludzi gotowych podjąć się pozornie niemożliwego zadania – czy to z piłkarzami, czy z gorliwymi analitykami. Wzruszam się na samo wspomnienie ich wszystkich i szatni po zwycięskim meczu. Jak już jednak zaznaczyłem, to było wczoraj, a dziś powatarzam sobie krótką radę co do jutra, którą otrzymałem przed przejściem na emeryturę. Brzmiała ona „Nie zakładaj jeszcze kapci". Pozostaję jej wierny. Dlatego własnie zakładam buty tuż po śniadaniu.”

Ponownie muszę pochwalić wydawnictwo SQN za oprawę graficzna pozycji. Skromna, elegancka, czarno-biała, jedynie słowa „ Być liderem” są pociągniete złotym drukiem co mówi wszystko i nic jednocześnie. Piekne wydanie w twardej oprawie, zachwycająco prezentuje się na półce.

„Być liderem” czyta się szybko, przyjemnie i lekko. Rozdziały są średniej długości, przez co nie nudzą, a czytanie książki, kiedy miałam w głowie wyobrażenie, że sam Ferguson je pisał w domowym zaciszu tym bardziej napędzały mnie do przewijania oczami po czarnych słowach na białym papierze.

Dla fanów Manchestetu United to pozycja obowiązkowa.

Dla czytelników książek sportowych – ciekawe doświadczenie.

Dla osób niezainteresowanych sportem, nie polecam... chociaż sądzę, że oni sami takie książki omijają szerokim łukiem.

http://podrugiejstronieokladki6.blogspot.com/2016/12/jak-byc-liderem.html