Saga o Walhalii. Tom 1. Sigrid

Powieść Johanne Hildebrandt ujęła mnie całą sobą. Przymykam oczy na niektóre mankamenty i cieszę się z lektury, po prostu. Cieszę się, że miałam możliwość poznania losów Sigrid i innych wikingów, których los jest ściśle powiązany z wolą nordyckich bogów. Jak się domyślacie, książkę z całego serca polecam nie tylko fanom dobrej fantastyki. "Sigrid" to po prostu dobra lektura, która nada się zarówno na długie, zimowe wieczory (wtedy klimaty Skandynawii można odczuć podwójnie!), jak i wakacyjne poranki czy ciepłe letnie noce. Jeżeli macie tę historię w zasięgu ręki, po prostu czytajcie i dajcie się porwać!

Sigrid, córka wodza Skilfingów, jest świadoma swojego przeznaczenia, które mówi o wydaniu na świat potomka, króla królów. W proroczym śnie widzi syna i niebieskookiego mężczyznę, ojca chłopca. Obu kocha ponad wszystko. Posłuszna ojcu, który pragnie zawrzeć sojusz pomiędzy zwaśnionymi rodami, wchodzi w małżeństwo z Erykiem, królem Swithjodu. Jakie przeznaczenie szykują dla niej bogowie?

Przyznam szczerze, że na początku czułam się zmęczona tą książką. Czytanie szło mi dość opornie. Język nie należy do łatwych, a wszystko to przez ogromne bogactwo trudnych imion, nazw wydarzeń czy miejsc i innych terminów, których nie spotykamy na co dzień. Jednak w kolejnej części książki, gdy już przyswoiłam słownictwo, nabrałam rozpędu i nawet nie spostrzegłam, że czytam ostatni rozdział. Dużą zaletą jest umieszczenie na końcu książki słowniczka z wyrazami, które wyszły z użycia.

Sama fabuła jest ekscytująca. Nie brakuje w niej dynamiki i zapierających dech w piersi wydarzeń. Autorka przedstawia nam magiczny świat bóstw i wierzeń skandynawskich. Świat pełen okrucieństwa, w którym nie ma miejsca na tkliwość i wrażliwość. Istotną rolę odgrywają bogowie. Opisy tradycji i zwyczajów nadają książce tajemniczości i powagi. Wątek romansu, który zaistniał przeciwko wszystkim, tworzy intrygującą, niesamowitą historię. Klimat powieść fascynuje i powoduje, że czytelnik się zatraca w nim.

Bardzo podobała mi się osobowość tytułowej bohaterki. Biła od niej siła, odwaga i mądrość. Nie da się nie zauważyć ogromnej wiary, która w książce jest podkreślana bardzo często. Postać tą bardzo polubiłam i zainteresowałam się nią na tyle, aby poznać kilka faktów dotyczących kobiet żyjących we wczesnośredniowiecznej Skandynawii, gdzie jak się okazało płeć żeńska odgrywała znaczącą rolę w wydawać by się mogło zdominowanym przez mężczyzn świecie.

Pomimo, że w powieści odnajdziemy kilka historycznych postaci oraz epizodów to jednak Sigrid ma więcej wspólnego z fantastyką. Nie zaliczyłabym jej również do literatury młodzieżowej. Zbyt wiele tu brutalnych opisów, mordów, grabieży, okrutnych walk, które autorka podaje nam z najdrobniejszymi szczegółami. Wszystko to oddziałuję na wyobraźnię i sprawia, że książka jest mroczna, zatrważająca i jednocześnie bardzo wciągająca.

Biorąc pod uwagę całość uważam, że książka jest warta polecenia. Ciekawość do kolejnej części została rozbudzona. Zdumiewające intrygi, poświęcenie i bezpośredniość zapewniają napięcie i przyspieszone bicie serca. Fascynujący świat nordyckich bogów zadziała na każdego czytelnika.

Sigrid jest córką wodza Skilfingów i wie, do czego została stworzona. Bogowie ukazali jej przyszłość, w której urodzi syna. Piękny chłopczyk przytula się do niebieskookiego mężczyzny, obu kocha i zrobi wszystko, by jej syn został królem królów. Czy uda jej się wypełnić przeznaczone jej zadanie w obliczu rychłego ślubu? Ojciec wybrał dla niej małżonka, króla Eryka, gdyż pragnie pojednać zwaśnione rody, a Sigrid kierowana powinnością względem swojego ludy, ulega namową ojca.

Książka całkowicie niebanalna. Spowija ją gęsty mrok, chwilami przytłaczający, ale jakże pochłaniający, bo w tej powieści całkowicie można się zatracić.

Dwie odrębne historie, które splatają się i zmieniają całkowicie bieg wydarzeń, lecz te spotkania nie trwają długo. Z jednej strony mamy Swena, wojownika i jego potyczki, a z drugiej Sigrid, która ma plan do zrealizowania. Oboje stanowią dla siebie zakazany owoc, lecz miłość nie wybiera i choć piękna, może doprowadzić do upadku. Książa pełna zaskakujących bohaterów i większości nie obdarzycie sympatią. Każdy ponosi straty i kieruję się własnymi potrzebami.

Powieść historyczna, bo z takim określeniem się spotkała, może być mylące, a nawet odstraszające. Nie wszyscy lubią takie książki i obawiają się suchych faktów. Owszem, książka jest inspirowana losami Sigrid, żyjącej w IX wieku n.e. Lecz podania o jej życiu są niejasne, ale jedno jest pewne, była to kobieta silna i potężna, a swoją inteligencją potrafiłaby zawstydzić niejednego panującego władcę. Wierzyła w bóstwa i moce, które są stałym i mocnym elementem tej książki. Sigrid jest młoda, lecz odpowiedzialna i dojrzała jak na swój wiek.

Świat przedstawiony jest mroczny i splamiony krwią. Nieustanne walki to nieodzowny element historii Sigrid, co może być przytłaczające. Wikingowie są okrutni. Z pewnością nie jest to piękna i wymuskaną lektura, tak naprawdę całkowicie odbiega od tego obrazu. Brutalne walki i opisy są obrazowe, a to, co się dzieję po zakończonych starciach, jest jeszcze mroczniejsze. Gwałty, grabieże i żądza władzy stanowiły chleb powszedni dla mieszkańców tamtych ziem. W takim otoczeniu trudno pozostać idealistą, więc bohaterowie nasiąkli tamtymi obyczajami. Gęsta atmosfera jest fascynująca, wręcz odurzająca.

Książkę czyta się dość szybko, jednak język nie jest najłatwiejszy. Trudne imiona, nazwy wiosek czy choćby inne, dawno wyparte z użytku słowa, mogą stanowić małą trudność. Dołączony słowniczek jest sporym ułatwieniem, a po kilkudziesięciu stronach nie stwarza to już takiego utrudnienia jak na początku. Książa z pewnością nie dla młodych czytelników. Polecam ją w szczególności starszej młodzieży i dorosłym, gdyż jest brutalna i dużo w niej chędożenia, które nie jest ani piękne, ani romantyczne.

„Sigrid” to kawał dobrej książki. Zachwyca złożonością, okrucieństwem i miłością, która nie miała prawa zaistnieć, a jednak wybuchła spektakularnie i zmieniła ówczesny obraz świata. Sigrid jest tak absorbującą i zaskakującą postacią, że nie przyćmi jej najbarwniejszy bohater. Jej wytrwałość oraz poświęcenie zdumiewa i to jej postać sprawia, że ta lektura jest tak wyjątkowa. Jeśli lubujecie się w powieściach mrocznych, czasami nawet szokujących swoją bezpośredniością, gdzie intrygi i polityka odgrywa istotną rolę, a do tego okraszonych odpowiednią dawką zapomnianych mocy, to lektura „Sigrid” może okazać się doskonałym wyborem. Poleca 5/6 !

Sigrid zostaje zesłany znak – ma zostać wieszczką i służyć Frei. Niestety, ojciec ma dla niej inne plany. Postanawia, że dziewczyna zostanie żoną króla Eryka. To da jej ludowi pokój i silnego sprzymierzeńca w trudnych czasach. Sigrid ma sen, w którym widzi dziecko – chłopiec zostanie potężnym królem. Dziewczyna postanawia, że wypełni wolę ojca, ale nie zapomni o tym, że została wezwana na służbę Frei. W tym samym czasie Swen, młody wiking, dociera do króla Haralda Sinozębnego, który jest jego ojcem, i oznajmia mu, że przybył po to, co mu się należy. Król nie chce widzieć bękarta na oczy, ale spełnia jego życzenia, w zamian wiążąc go jednak obietnicą, która być może złamie chłopakowi serce.

Sigrid to pierwszy tom Sagi o Walhalii autorstwa Johanne Hildebrandt. Opowieść toczy się tu dwutorowo – narrator śledzi poczynania młodych bohaterów: Sigrid i Swena. Każde z nich podąża własną ścieżką, lecz w pewnym momencie te drogi zostają przecięte i to na zawsze odmienia ich losy.

Sigrid to dojrzała dziewczyna, która nie uskarża się na swój los i wykonuje rozkazy ojca dla dobra swojego ludu. Jest jednak niezwykła – bogini wybrała ją na swoją służebnicę, często wysłuchuje jej próśb i jest dla niej łaskawa. Sigrid nie wykorzystuje jednak tego przywileju przy każdej możliwej okazji. Jest wierna swojej wierze i pokornie służy bóstwom, za co zostaje nagrodzona.

Swen natomiast to młody wojownik, który ma plan na życie. Zamierza otrzymać od króla to, na co zasłużył z racji urodzenia, a następnie obalić go i przejąć władzę. Nie będzie jednak łatwo – z dnia na dzień z prostego wikinga staje się królewskim bękartem. Czy poradzi sobie ze szkoleniem swoich wojowników i walką?

Fabuła opiera się głównie na tej dwójce, jednak postacie drugoplanowe są równie ciekawe. Na wyróżnienie zasługuje Emma i kuzynki Sigrid, a także Palne. To osobowości, które nie są jednoznaczne – nie możemy powiedzieć, że są całkowicie dobre bądź złe. Nie dajmy się zwieść pierwszemu wrażeniu, każdy z tych bohaterów może nas bowiem czymś zaskoczyć.

W książce nie brakuje nawiązań do wikingów, co bardzo mnie cieszy. Pokazano ich wierzenia, hierarchię społeczną, a także siłę charakteru i waleczność. Nie brakuje przemocy i erotyki, niebezpieczeństw i spisków. To przepełniona magią lektura, która przenosi nas w czasy panowania wikingów i pokazuje ich codzienne życie. Ciekawie wykreowana postać Sigrid sprawia, że lektura jest przyjemnością. Czyta się szybko i choć czasami miałam niedosyt – mogło pojawić się jeszcze więcej szczegółów dotyczących wiary i bogów – to nie żałuję, że sięgnęłam po Sigrid.

Sigrid to dobra literatura młodzieżowa, ale przeznaczona do starszych czytelników, tych – według okładki – 15+. Momentami drastyczna, często zaskakująca, wciągająca i z ciekawą fabułą, sprawia, że czas przy niej to jedna wielka przygoda. Zdecydowanie polecam i czekam na kolejne części!

Wiara w przeznaczenie to czasem najlepsza tarcza w walce z pojawiającymi się przeciwnościami jakie pojawiają się na życiowej drodze. Wbrew wszystkiemu i przede wszystkim zaufanie w siłę wyższą daje moc i odwagę by pragnienia zmieniać w rzeczywistość oraz stawiać czoła tym, którzy za wszelką cenę pragną czyjeś porażki zamiast sukcesu. Jednak cena za dążenie do spełnienia marzeń jest o wiele wyższa niż wydawało się to na początku.

Ile może wiedzieć o życiu kilkunastoletnia dziewczyna? Do pewnej nocy Sigrid z rodu Skilfingów nie była świadoma jaki los jej będzie pisany, potem już zdawała sobie sprawę, że czeka na nią splendor, sława i wielka miłość oraz radość macierzyństwa. To wszystko boginie i bogowie szykują dla niej w przyszłości, ale nikt nie spodziewa się, że nie jest ona zbyt odległa. Czy Sigrid podoła czekającemu jej zadaniu? Od niej zależy przyszłość rodziny i wszystkich sprzymierzeńców Skilfingów. Ma po swojej stronie potężne bóstwa, lecz wrogowie także nie zasypiają gruszek w popiele. Dziewczyna zdaje sobie sprawę z odpowiedzialności włożonej na swoje barki przez nią samą, ale i ród oraz przeznaczenie, jeżeli pokaże, że się obawia czegokolwiek przegra już na samym początku swej życiowej drogi. Jednak lęk to uczucie jakiemu zawsze stawiało czoło i teraz również nie daje po sobie poznać, iż boi się tego co ją czeka. Nad wiek dojrzała rozsądnie dobiera sobie popleczników, ale czy gdy pozna kogoś kto pojawił się w jej snach będzie umiała podjąć właściwą decyzję? Wybrała na męża potężnego człowieka, lecz czy nie pomyliła się? W końcu ma jedynie kilkanaście lat, a świat dopiero otwiera przed nią swe bramy, wizje to jedno, a rzeczywistość rządzi się swymi prawami. Swen jest wikingiem i nie ma nic do zaoferowania córce wodza, przyszłej królowej oraz małżonce króla Swithjodu. Ale nie da się zapomnieć o obietnicy wszechwładnych bogiń i bogów, lecz mogła być ona źle zrozumiana lub nie będzie dotrzymana. Miłość to dla tych dwojga zakazany owoc, każdy z nich ma do wypełnienia swoją misję, emocje powinni trzymać na wodzy, bo to nie czas na okazanie słabości i poddaniu się czuciom. Krew była już przelewana za mniejsze błędy, a w ich otoczeniu nie pobłaża się słabym i przegranym. Przed Swenem nie lada wyzwanie, od zawsze przygotowywał się na moment kiedy wreszcie będzie mógł dowieść tego kim jest. Sigrid ma zostać królową i stanąć u boku władcy by wspierać go radą oraz dbać o sojusz największych rodów północy. Ale młodość ma również swoje prawa i nie zawsze rozsądek zwycięża, chociaż bóstwa może jeszcze nie do końca ujawniły swoje zamierzenia co do tych dwojga młodych ludzi?

Nim przeznaczenie wypełni się niekiedy trzeba ponieść ofiary, bywają one bolesne i wymagają wyrzeczeń. Nieliczni podołają próbom jakie wyznaczył im los, cena za zwycięstwo miewa aż nazbyt często gorzki smak.

Wikingowie to ostatnio temat bardzo popularny, ich historia wciąga i nieraz zaskakuje. Odkrywcy i brutalni łupieżcy w jednym, wcale nie paradujący w hełmach z rogami, wydaje się, iż powoli odczuwamy przesyt nimi. Ale jak się okazuje jeszcze nie wszystko zostało powiedziane, szczególnie gdy bohaterem głównym jest młoda dziewczyna, współcześnie byłaby tylko nastolatką, wówczas od niej zależała przyszłość całych narodów. "Sigrid. Saga o Walhalli" to opowieść przede wszystkim o kobiecie, która zdobywa władzę nie w bezpośredniej walce, lecz dzięki prowadzonej przez siebie polityce. W epoce gdzie brutalność nie znała granic, a miecz stanowił jedną z najlepszych metod zdobywania przewagi, ona sięga po to co wydaje się jej przeznaczone i nie boi się rzucić wyzwanie najpotężniejszym mężczyznom swojej epoki. Johanne Hildebrandt w niezwykle barwny sposób oddała klimat średniowiecza, nie wahając się przed pokazaniem krwi, śmierci i okrucieństwa, jej postacie są ludźmi swoich czasów, nie takimi jak chcielibyśmy ich widzieć, lecz jakimi faktycznie byli. Historia Sigrid sięga głęboko w legendy i mity skandynawskie, nie uzupełniając białych plam, ale tworząc przy ich pomocy całkiem nową historię. "Sigrid. Saga o Walhalli" jest osadzona w rzeczywistym momencie dziejowym, jednak po części rozgrywa się także na pograniczu realnego świata i snu oraz nie brak w niej wątków mitycznych. Na tym nie koniec, bo jak przystało na sagę nie mogło w niej zabraknąć miłości, spisków, intryg, a zwłaszcza odgłosów bitewnych. Książka Johanny Hildebrandt nie jest przeznaczona jedynie dla fanów wikingów, to wielowątkowa powieść, w której czytelnik spotka się z legendarnymi postaciami, przełomowymi wydarzeniami historycznymi, zakazanymi uczuciami i magią oraz starciem starych wierzeń z nową religią.