Piękne złamane serca

Caddy i Rosie są najlepszymi przyjaciółkami, choć uczęszczają do różnych szkół. Wiele je dzieli, jednak jeszcze więcej łączy. Caddy jest typową szarą myszką, jednak chciałaby być bardziej podobna do swojej przyjaciółki. Rosie jest jej całkowitym przeciwieństwem, wyróżnia się odwagą, jest zabawna i przebojowa. Nagle w życie przyjaciółek wkracza nowa dziewczyna – Suzanne, która skrywa pewną mroczną tajemnicę i jeszcze bardziej wszystko komplikuje. Kłopoty mnożą się w bardzo szybkim tempie, sytuacja wymyka się spod kontroli, a przeszłość Suzanne zaczyna powoli wychodzić na jaw.

O "Pięknych złamanych sercach" słyszałam jeszcze przed premierą tej książki w Polsce. Było o niej dość głośno za sprawą klubu czytelniczego Zoe Sugg, zbierała również same pozytywne opinie. Miałam zamiar sięgnąć po tę powieść w oryginale, dlatego bardzo ucieszyłam się na wiadomość, że zostanie u nas wydana. Nie mogę nie wspomnieć o pięknej okładce, która od razu rzuca się w oczy, jednak bardzo żałuję, że treść książki niestety nie okazała się równie zachwycająca.

Po przeczytaniu opisu można się spodziewać, że będzie to lekka i przyjemna książka o przyjaźni i problemach nastolatek. Nic bardziej mylnego, ponieważ powieść Sary Barnard porusza ważny i obecny temat, którym jest przemoc w rodzinie. Podoba mi się sposób, w jaki autorka przedstawiła ten problem w swojej książce. Nie jest to sytuacja, z której łatwo można uciec, nieważne jak bardzo byśmy tego pragnęli i dokładali wszelkich starań, co właśnie próbuje ukazać Sara Barnard. Z tego powodu powieści na pewno nie można zaliczyć do wesołych czy przyjemnych lektur. Czyta się ją jednak bardzo szybko, co ma związek z nieskomplikowanym i bardzo przystępnym stylem pisania autorki.

Drugim najważniejszym wątkiem jest przyjaźń oraz typowe nastoletnie życie. Tutaj nie było zaskoczenia, ponieważ autorka skorzystała ze schematu i przedstawiła nastolatki jako pijące, imprezujące i nieodpowiedzialne dziewczyny. Jest to wielokrotnie powielany obraz młodzieży, według mnie bardzo krzywdzący i przesadzony, ponieważ naprawdę nie każda szesnastoletnia dziewczyna marzy o tym, aby znaleźć sobie chłopaka i stracić dziewictwo. Co do poszczególnych bohaterów, to ich kreacja nie zachwyca. Autorka stworzyła bardzo stereotypowe postacie, które nie mają nic nowego i ciekawego do zaoferowania. Nie zżyłam się z nimi ani jakoś szczególnie ich nie polubiłam.

"Piękne złamane serca" to w głównej mierze powieść o przyjaźni. Porusza ona ważny temat, który został przedstawiony w przystępny dla czytelnika sposób. Książka Sary Barnard nie spodobała mi się jednak aż tak bardzo, jak się tego spodziewałam. W swoim życiu przeczytałam wiele powieści o podobnej tematyce, dlatego nie znalazłam w tej książce niczego, co mogłoby mnie zaskoczyć. Na pewno ma ona swoje zalety i wady. Nie jest całkowitym rozczarowaniem, jednak według mnie to nadal bardzo przeciętna książka. Skierowana jest głównie do nastolatek, jednak każdy, kogo interesuje wątek przyjaźni i przemocy w rodzinie oczywiście może po nią sięgnąć. Radzę jednak nie mieć wielkich oczekiwań wobec powieści, ponieważ może ona ich nie spełnić.

"Piękne złamane serca" to powieść, która jeszcze przed polską premierą zebrała mnóstwo pozytywnych opinii od recenzentów. Przyznam szczerze, że z dosyć dużym dystansem podchodziłam do tej pozycji. Spodziewałam się, że będzie to przeciętna młodzieżówka, zwykła odskocznia od codzienności, która nie zagości na długo w mojej pamięci. Teraz wiem jak mocno się wtedy myliłam. Jeszcze długo po skończeniu lektury nie mogłam dojść do siebie i rozmyślałam o losach głównej bohaterki. Postaram się zachęcić was do sięgnięcia po tę cudowną książkę i wytłumaczę, co takiego sprawiło, że zakochałam się w historii Caddy i jej przyjaciółek.

Caddy i Rosie niemal od zawsze były nierozłączne i doskonale się dogadywały. Teraz w ich życiu pojawia się Suzanne - nowa koleżanka, która wkrótce staje się przyjaciółką. Dziewczyna nie chce rozmawiać o swojej przeszłości i zachowuje się tak jakby coś ukrywała. Od momentu pojawienia się tajemniczej nastolatki, w życiu Caddy i Rosie wiele się zmienia. Najlepsze przyjaciółki zaczynają się coraz częściej kłócić, a Suzanne zaczyna mieć zły wpływ na Caddy. Czy bohaterki poradzą sobie z nową sytuacją? Czy Rosie i Caddy będą w stanie uratować wieloletnią przyjaźń? Co takiego wydarzyło się w życiu Suzanne?

Fabuła książki jest bardzo ciekawa i dosyć nieprzewidywalna. Większość wydarzeń była dla mnie zaskoczeniem i nie do końca potrafiłam odgadnąć jak potoczą się losy trzech przyjaciółek. Autorka stworzyła przepiękną, bardzo poruszającą historię o przyjaźni, która może być lekcją dla wielu młodych ludzi. Losy głównych bohaterek są bardzo realistyczne i z łatwością mogłam wyobrazić sobie, że gdzieś na świecie żyją ludzie z podobnymi problemami. "Piękne złamane serca" to powieść, która w lekki sposób porusza bardzo ważne kwestie - między innymi przyjaźń czy też przemoc domową. Sara Barnard napisała niezwykle wartościową powieść, która z pewnością trafi w gusta wielu czytelników.

Muszę przyznać, że bardzo osobiście odebrałam historię stworzoną przez Sarę Barnard. Znam kilka osób, które mają problemy w rodzinie, a także nie radzą sobie z własnymi emocjami, dlatego doskonale rozumiałam to co czuje Suzanne. Ludzie, którzy zostali w jakiś sposób skrzywdzeni często przejawiają zachowania destrukcyjne wobec siebie jak i swoich najbliższych. Cieszę się, że "Piękne złamane serca" poruszają tak trudne, ale niewątpliwie ważne tematy. Książka Sary Barnard ukazuje prawdziwe życie i przekonuje, że nastolatkowie również zmagają się z wieloma trudnymi sytuacjami, czemu często zaprzeczają dorośli. Ta cudowna pozycja trafiła prosto w moje serce i z pewnością zostanie tam bardzo długo.

Bohaterowie są świetnie wykreowani i doskonale ukazują problematykę całej historii. Autorka bardzo dobrze poradziła sobie z psychologiczną stroną głównych bohaterów - idealnie przedstawiła destrukcyjne zachowanie Suzanne, wpływ przyjaciółki na Caddy oraz zazdrość, która pojawiła się pomiędzy całą trójką. Wielokrotnie zachowanie dziewczyn oraz podejmowane przez nie decyzje bardzo mnie irytowały, ale to sprawiało tylko, że książka była dla mnie jeszcze bardziej realistyczna, a postacie "ludzkie". Doskonale pamiętam podobne sytuacje w moim życiu - jeszcze w czasach szkolnych - kiedy do mnie i mojej najlepszej przyjaciółki dołączyła kolejna dziewczyna i wtedy rzeczywiście nasze relacje znacznie się komplikowały. Myślę, że dzięki temu będę miała ogromny sentyment do "Pięknych złamanych serc", a lektura tej książki już zawsze będzie mi się kojarzyć z dzieciństwem.

Sara Barnard posługuje się bardzo lekkim i przyjemnym językiem, który doskonale pasuje do całej tej historii. Książkę czyta się naprawdę błyskawicznie, a jedynym problemem okazuje się to, że nie jesteśmy w stanie odłożyć jej na półkę. Muszę przyznać, że wszystkie te pozytywne recenzje, które przeczytałam jeszcze przed premierą "Pięknych złamanych serc" były w pełni uzasadnione, ponieważ ta powieść zasługuje na absolutnie każdą pochwałę.

Podsumowując - "Piękne złamane serca" to powieść, która okazała się dla mnie ogromnym zaskoczeniem. Niepozorny tytuł, który sugeruje raczej banalną historię miłosną, piękna okładka i wreszcie intrygujący opis, który pozostawia wiele pytań - to wszystko naprawdę nie zapowiadało aż tak świetnej lektury. Z czystym sumieniem mogę napisać, że historia Caddy i jej przyjaciółek jest po prostu cudowna i zdecydowanie zasługuje na waszą uwagę. Twórczość Sary Barnard z pewnością trafi do starszej młodzieży, ale także do dorosłych czytelników, którzy będą mogli tak jak ja przenieść się myślami w czasy dzieciństwa i zawierania pierwszych przyjaźni.

Caddy odkąd pamięta przyjaźni się z Rosie i nie wyobraża sobie, żeby coś miało to zmienić. Pewnego dnia jednak w mieście, w którym mieszkają nastolatki, pojawia się nowa dziewczyna. Suzanne zaczyna chodzić do klasy z Rosie i z dnia na dzień coraz bardziej się do siebie zbliżają. Caddy, w której budzi się uczucie zazdrości o przyjaciółkę, z jednej strony podziwia „nową”, z drugiej jednak wydaje jej się, że jest z nią coś nie tak i postanawia odkryć jej sekret. Kiedy prawda wychodzi na jaw, wszystko się zmienia, a tego, co się wydarzy później, na początku nikt by nie był w stanie przewidzieć...

„Piękne złamane serca” to powieść dla nastolatek o pięknie i trudach prawdziwej dziewczęcej przyjaźni – chociaż niejedna dorosła kobieta z chęcią przypomni sobie, jak to było mieć naście lat i przeżywać przygody razem z najbliższymi przyjaciółkami. Jest to historia również dla tych, którzy mają ochotę odpocząć od powieści młodzieżowych z rozbudowanym wątkiem miłosnym. Ciężko jest znaleźć książkę o nastolatkach, w których zupełnie nie pojawia się temat chłopców, ponieważ jest to znaczący element dojrzewania, jednak w „Pięknych złamanych sercach” jest to wątek trzeciorzędny, będący raczej tłem rozgrywających się w powieści wydarzeń.

Widać, że Sara Barnard starała się, aby jej historia była jak najbardziej wiarygodna, jakby z życia wzięta. Kto wie, wcale nie zdziwiłabym się, gdyby coś podobnego wydarzyło się naprawdę, a z pewnością jest to kompilacja wydarzeń, które w zbliżonej formie miały już gdzieś miejsce. Autorka stara ukazać się, że prawdziwe życie nie jest łatwe, za to pełne cieni, ale zawsze pozostaje iskierka nadziei. Pomiędzy słowami stara się też przekonać czytelnika, że czasami po prostu trzeba potrafić zaufać innym ludziom, a wołanie o pomoc jest rodzajem prawdziwej odwagi.

Duża część książki mówi o tym, w jak ciężkiej sytuacji życiowej znajdują się niektóre dzieci i nastolatkowie oraz jak ogromny ma to na nich wpływ. Łatwo jest powiedzieć, że ktoś się karygodnie zachowuje, jest zbuntowany, ma zły wpływ na innych czy wykazuje skłonności do agresji i autodestrukcji. Komuś, kto otrzymał taką etykietę, niełatwo jest się jej potem pozbyć. Niestety większość z nas nie zastanawia się, skąd się biorą takie zachowania, czym są spowodowane i jak tej osobie pomóc. Jest to bardzo trudny i ciężki temat, ale dzięki lekkiemu i prostemu stylowi autorce udało się w przystępny sposób przybliżyć losy nastolatki z problemami.

Akcja książki nie pędzi, tylko płynie jednostajnie do przodu. Pozwala powoli zapoznać się z całą historią i bohaterami, przyzwyczaić się do nich, spróbować zrozumieć różne punkty widzenia, a zwłaszcza przygotować na to, co z czasem nastąpi. Tak jak w prawdziwym życiu, tak i w „Pięknych złamanych sercach” nic nie dzieje się bez przyczyny. Losy Caddy, Rosie i Suzanne powinny pozostać dla czytelnika światełkiem nadziei w ciężkich chwilach.

Po „Pięknych złamanych sercach” nie spodziewajcie się fajerwerków. To nie jest historia, która ma być efektowna, kiedy to przewraca się kolejne kartki z wypiekami na twarzy czekając na rozstrzygnięcie akcji. Owszem, następuje tutaj punkt kulminacyjny i nie brakuje scen poruszających emocje, jednak całość wydaje się stosunkowo spokojna i podąża torem ku konkretnemu celowi. Zapewniam jednak, że chociaż akcja jest zrównoważona, to zdecydowanie nie jest nudna – po prostu ta książka jest inna i różni się zdecydowanie od powieści młodzieżowych, które w ostatnim czasie pojawiają się na naszym rynku. Nie macie też co liczyć na klasyczny happy end, bo przecież w życiu też nic nie jest proste i oczywiste. „Piękne złamane serca” mają dawać nadzieję, a nie obiecywać, że wszystko potoczy się jak w bajce.

Historia Caddy i jej przyjaźni zdecydowanie jest powieścią skierowaną do płci pięknej, jednak moim zdaniem bez ograniczeń wiekowych. To doskonała pozycja dla przyjaciółek, ale również czytających duetów matka-córka. Po jej zakończeniu pojawia się wewnętrzna potrzeba do podzielenia się nią z kimś bliskim i przedyskutowania pewnych tematów. To nie jest książka, która wciąga i zachwyca od pierwszych stron, nie jest też pozbawiona wad, ale naprawdę warto zapoznać się z historią „Pięknych złamanych serc”, gdyż porusza ona ważną i niełatwą tematykę oraz momentami chwyta za serce. Ta powieść jest jak jej okładka – z pozoru skromna i minimalistyczna, a jednak aż bije z niej blask.

Caddy i Rosie zawsze były nierozłączne, dopóki nie pojawiła się Suzanne. Teraz Caddy nie chce być już szarą myszką. chce by w jej życiu wreszcie coś się wydarzyło. Suzanne pragnie uciec od własnej przeszłości i stać się kimś innym. Chce być wolna. Ale czasem wszystko potrafi wymknąć się spod kontroli. A nikt nie jest w stanie złamać serca, jak najlepsza przyjaciółka.

Niby historia, jakich wiele. Można nawet pomyśleć, że to jakieś romansidło dla nastolatków. Taki odgrzewany dwadzieścia razy kotlet... Ale po zagłębieniu się w lekturę "Pięknych złamanych serc" okazuje się coś całkiem przeciwnego. Bardzo zgrabnie napisana opowieść o trzech z pozoru bardzo różnych od siebie nastolatek. Przyjaciółek, które mają swoje sekrety i próbują je zachować w tajemnicy, jak najdłużej potrafią. Jest Caddy, trochę szara myszka, uczennica prywatnej szkoły dla dziewcząt, chce zmienić swoje życie i przeżyć "Epokowe Wydarzenie". Rosie, która w głowie ma tylko chłopców i imprezy, lecz Caddy nie zamieniłaby jej na nikogo innego. I jest też Suzanne... Tajemnicza nowa koleżanka Rosie. Caddy jakoś nie szczególnie ją lubi... Choć jest bardzo miła i stara się być jej przyjaciółką... W pewnym sensie, to dziewczyna ma wrażenie, że Suze ukrywa jakiś mroczny sekret...

Czy ma rację? Tego musicie się dowiedzieć, sięgając po tę niezwykle wciągającą książkę. Zwykle jakoś szczególnie nie przepadam za opowieściami, pisanymi w pierwszej osobie, jednak tą czytało mi się wyjątkowo dobrze. Muszę też wspomnieć dwa słowa o cudownej okładce, która zachęciła mnie do sięgnięcia po tę historię. Szczerze mówiąc, tytuł mnie trochę zmylił. A gdy przeczytałam opis, stwierdziłam, że jest to historia, którą chcę poznać. I nie żałuję ani minuty, spędzonej na czytaniu. Przyjemna lektura na leniwy, letni dzień na plaży, choć dająca trochę do myślenia. Przyjaźń jest pięknym i bardzo rzadkim uczuciem w dzisiejszych czasach. Mam na myśli tę prawdziwą, szczerą przyjaźń. Na dobre i złe. Tą, która boli i daje radość. W książce Sary Barnard, znajdziecie wiele odcieni przyjaźni. Polecam gorąco też czytanie tej książki z albumem "X" Eda Sheerana. Oddaje całkowicie klimat tej historii.