Wojownicy. Tom 1. Ucieczka w dzicz

O książce już się tyle nasłuchałam, że grzechem byłoby po nią nie sięgnąć i nie odkryć, jakie magiczne drzwi otwiera. W końcu nadeszła ta chwila, w której już nie miałam wyboru. Uparłam się, że przeczytam i tak też zrobiłam.

Książka jest ciekawa już na pierwszy rzut oka, ponieważ wyróżnia się spośród tłumu jak tylko się dało. Narracja nie jest prowadzona z punktu widzenia człowieka, tylko... kota!

Moi drodzy, w końcu doczekaliśmy się tego dnia, w którym nazwa Dzikie Koty zmieniła znaczenie. Od teraz nie będziemy jej kojarzyć z High School Musical tylko z... Wojowniczymi Kotami! Juhu!

Wzruszyłam się.

Rdzawy jest zwykłym domowym kotkiem. Jednak całe życie marzył o lesie i tajemnicach jakie kryje. Pewnego dnia zapuszcza się tam, z myślą, że upoluję myszkę lub dwie i powróci do swoich Dwunożnych. Nawet się nie spodziewa, że spotka tam ucznia Kociego Wojownika z Klanu Pioruna i iż ta krótka chwila zmieni całe jego życie. Wraz ze Szarą Łapą szli także jego opiekunowie i ci składają mu bardzo interesującą propozycję. Widząc, że Rdzawy nie jest zadowolony ze swojego dotychczasowego życia zapraszają go do swojego klanu.

A to dopiero początek jego przygód wśród Wojowników.

Pierwsze co i się rzuciło w oczy to fantastyczne wydanie tej powieści. Pomimo faktu, że wydawnictwo Nowa Baśń dopiero zaczyna wydawać książki to okładka powala na kolana swoim dopracowaniem. Tej książki nie trzeba czytać. Do pełni szczęścia wystarczy na nią patrzeć. Czcionka także jest po prostu idealna. Nie jest to standardowy Arial, czy Times New Roman, dla mnie zdecydowanie czytało się dzięki temu bardzo przyjemnie. A jeżeli mam mówić jeszcze o mapie i cudownej ozdobie przed każdym rozdziałem...

Okej, skończę już, ale ta książka to zdecydowany must have każdej sroki okładkowej.

Tak jak już napisałam, historia zabija oryginalnością pod względem bohaterów. Bardzo się dziwiłam, że autorce (oraz tłumaczce) tak zgrabnie udało się przejść od ludzkiego sposobu bycia do kociego. Zrobione zostało to wprost genialnie, do tego stopnia, że mnie to przekupiło. Gdy mój umysł podsuwał mi słowo "powiedział", w tekście było "miauknął". Takie zmiany pojawiały się bardzo często, a na mój umysł to działało niczym jakiś narkotyk. Pragnęłam oryginalności ponad wszystko, a w Wojownikach ją dostałam.

Cały świat opiera się na zwyczajnym świcie ludzi - historia mogłaby się dziać w jakimkolwiek lesie, lecz jednocześnie pokierowanie nim sprawiło, że wszystko było inne. Polowanie na myszy, na pozór proste, w końcu co taka mała myszka może zrobić, teraz było czymś rzeczywiście ważnym, bez czego bohaterowie mogli w najgorszym wypadku nie przeżyć.

Akcja dzieje się bardzo szybko, a w połączeniu z wieloma tajemnicami i zagadkami, z którymi spotykali się bohaterowie - odejście od książki okazało się niemożliwe. Chciałam coś zrobić, lecz właśnie w tym momencie działa się kolejna niezmiernie szalona przygoda, która zakazywała mi się ruszyć z miejsca.

Jak dla mnie książka była bardzo dobra. Porównanie do Harry'ego Pottera na okładce jest bardzo trafne. Musiałam przestawić większość trybików w umyśle na fakt, że powieść jest bardzo leciutka i przejść z ciężkiego fantasy, na fantasy dla młodszych czytelników. Mnie się to udało i dzięki temu zatonęłam w tym wspaniałym świecie, jednak nie jestem pewna, czy każdemu się to uda. Zdecydowanie jest to książka idealna dla młodszych czytelników, którzy zaczynają przygodę z czytaniem. Zaraz pójdę przekupywać mojego młodszego brata do czytania tą powieścią. Trzymajcie kciuki, mam nadzieję, że mi się uda.

9/10

Rdzawy - domowy kot coraz bardziej zauważa, że jest zafascynowany przydomowym lasem. Któregoś dnia postanawia udać się w to miejsce i tam spotyka Szarą Łapę, dzikiego kota, który jest członkiem Klanu Pioruna. Gdy dostaje propozycje, bez zastanowienia przyłącza się do klanu.

Zafascynowany wolnym życiem Rdzawy odkrywa, że w lesie toczy się bezwzględna wojna między czterema klanami. Parę księżyców później jeden z nich znika bez śladu, a Klan Cienia domaga się praw do polowania na terytorium każdego klanu. Ognista Łapa (zwany wcześniej Rdzawym) wie, że to dopiero początek przygód, ale nie obawia się tego, ponieważ ma przy sobie wspaniałych przyjaciół.

Ta książka jest naprawdę świetną pozycją. Sam pomysł wykonania książki o kotach był nie lada wyzwaniem dla autorki. Jednak Erin Hunter dopracowała wszystko idealnie. Pozycja miała tą świetną atmosferę, a przede wszystkim została tak genialnie napisana, że nie dało się od niej oderwać.

Rdzawy (Ognista Łapa) przypominał mi trochę Harrego Pottera. Jest to pierwszy tom cyklu Wojownicy, więc poznajemy życie głównego bohatera od samego początku kiedy jeszcze mieszkał w domu Dwunożnych. W późniejszych rozdziałach widzimy jak zmienia się pod wpływem otoczenia, poznaje samego siebie. Jestem przekonana, że fani książek o czarodzieju znajdą wspólny język z tą książką.

Uwielbiam kiedy bohater w książce przechodzi przez pewną metamorfozę. Rdzawy z domowego kota staje się wojownikiem. Poznaje smak nowego życia, zaprzyjaźnia się i wyznacza sobie w życiu nowe cele. Ta powieść jest naładowana magią i pozytywną energią. Obowiązkowa dla fanów fantastyki.

Przyznam szczerze, że czytałam tą książkę długo, ale nie dlatego że mi się nie podobała, ponieważ już pisałam jak bardzo mnie urzekła. Myślę, że na taką pozycję trzeba mieć odpowiedni nastrój, ponieważ inaczej będzie nam ciężko przez nią przebrnąć. Mi ostatecznie, pomimo długiego czytania podobała się i zamierzam zapoznać się z kolejnymi tomami.

W książce mamy mapkę na której możemy zobaczyć rozmieszczenie poszczególnych klanów. Również do każdej frakcji zostali napisani członkowie, więc czytelnik nie pogubi się czytając tą pozycję. Myślę, że została ona dopracowana szczególnie dla młodszych czytelników, ale również starszym - takim jak ja - spodoba się równie mocno, jak pozostałym.

"Ucieczka w dzicz" to świetna książka przygodowa. Dostałam dawkę pełną emocji, a dla fanów zwierząt (a szczególnie kotów) będzie to coś niesamowitego. Pozycja ma świetny klimat, a autorka genialny styl, który wciąga nas od pierwszej strony.

,,Wojownicy. Ucieczka w dzicz” to oryginalna i przemyślana opowieść dla młodszego czytelnika, która zabiera nas w nieprawdopodobny świat kocich przygód.

Rdzawy, znudzony monotonnym życiem wśród Dwunożnych właścicieli, postanawia zasmakować przygód ,,na zewnątrz” – w obcej i wcześniej niedostępnej dziczy, intrygującej go możliwością decydowania o sobie. Nie wahając się długo, dołącza do frakcji kotów jako Ognista Łapa, szkoli się na wojownika i stawia czoła nowym wyzwaniom. W trakcie swojej wędrówki raz po raz dokonuje brawurowych czynów i walczy z przeciwnikami.

Akcja jest dynamiczna, wydarzenia następują bardzo szybko, nie ma tu przestojów i zwolnień. Barwne opisy, charakterystyczni bohaterowie, promowanie wartości rodzinnych, lojalności, szacunku do starszych i przeciwnika – wszystkie z tych elementów czynią ,,Ucieczkę w dzicz” książką wartościową i mądrą, niosącą piękne przesłanie dla młodszego odbiorcy.

Nie ma wątpliwości, kto jest dobry, a kto zły, lecz nie wszyscy bohaterowie cechują się prostymi profilami psychologicznymi, co pokazuje późniejszy rozwój wypadków. Przygody kotów trzymają w napięciu do ostatniej chwili.

W środku tomu, z uwagi na dużą liczbę postaci, znajdują się: spis klanów, członkowie oraz ich cechy charakterystyczne. Dołączono również baśniową, szczegółową mapę obrazującą przestrzeń świata stworzonego przez Erina Huntera.

,,Wojowników” czyta się w błyskawicznym tempie. Z pewnością spełni Wasze oczekiwania. Oczywiście dla miłośników kotów jest to pozycja obowiązkowa.

literanna.pl

Okładka z pięknym, rudym kocurem jest jak magnez dla kogoś, kto uwielbia koty wręcz obsesyjnie. Jeśli dodać do tego fakt, że jestem ogromną wielbicielką powieści fantasy, to mamy prosty do zrozumienia rachunek: nie było opcji, bym z wielką pasją nie oddała się historii opowiedzianej w pierwszym tomie z serii "Wojownicy".

Rdzawy to udomowiony kot, który od pewnego czasu bardzo interesuje się tajemniczym lasem rosnącym nieopodal jego domu. Zwalcza pokusę zajrzenia do środka toczącego się tam życia, a gdy wreszcie jej ulega, napotyka na swej drodze dziko żyjące koty, które określają się wojownikami Klanu Pioruna. Od tego spotkania nic w życiu Rdzawego nie jest już takie samo, bo postanawia on opuścić swoich właścicieli i bezpieczny dom, a następnie dołącza do Klanu i przyjmuje imię Ognista Łapa. Zostaje uczniem i staje przed licznymi wyzwaniami, które mają wykształcić w nim Wojownika. Zaprzyjaźnia się z Szarą Łapą i Kruczą Łapą, a tajemnice, które odkrywają całą trójką są coraz bardziej przerażające...

Moja przygoda z literaturą zaczęła się od "Tajemniczego ogrodu" F.H. Burnett, lecz to jedyne w swoim rodzaju fantasy z serii o "Harrym Potterze" zakorzeniło we mnie na dobre pragnienie czytania. Wiele powieści z tego gatunku, jedne porywające, a inne mniej, miały jeden wspólny mianownik: głównym bohaterem był człowiek. Gdy więc natrafiłam na serię "Wojownicy" i zdałam sobie sprawę, że to historia opowiadająca losy dziko żyjących kotów, oniemiałam. Sama jestem dumną właścicielką trzynastu kotów, które kocham z całego serca, więc nie było dla mnie innej opcji, jak tylko zagłębić się w tej cudownie zapowiadającej się lekturze.

Potencjalnie można uznać, że ta historia nie zaoferuje czytelnikowi nic, co porwie i zachwyci. Nic bardziej mylnego! Już od pierwszej strony powieść zabiera nas do rzeczywistości czworonożnych istot, które zasiedlają las i żyją na swoich własnych zasadach. Mamy do czynienia z czterema Klanami kotów: Klanem Pioruna, Klanem Rzeki, Klanem Wiatru i Klanem Cienia. Każdy z Klanów ma swoje terytorium, każdy musi walczyć o przetrwanie. Systemy działań są indywidualne, sposoby ochrony także. Nieprzewidywalność zdarzeń okazała się tak wielka, że niezliczoną ilość razy wciągałam powietrze w wyrazie ogromnego zaskoczenia.

Trzy autorki bardzo dobrze zgłębiły specyfikę postrzegania świata oczami kota. Pomimo braku dłużących się opisów, czytelnik ma możliwość zaobserwowania typowych kocich zachować, poznania temperamentu tych stworzeń. To przede wszystkim genialna lektura dla miłośników kotów, ale i osoby nieprzekonane do tych zwierząt odnajdą przyjemność w tej wyjątkowej, oryginalnej historii. Autorki wykazały się ogromną wyobraźnią, nadając przygodom Ognistej Łapy wyrazistości i konkretnego kształtu.

Pokłony należą się wydawnictwu Nowa Baśń, gdyż zarówno pierwszy, jak i drugi tom został wydany wprost zachwycająco. Piękne i żywe kolory na okładce, wypukłe i pozłacane napisy, przyjemna dla oka czcionka tekstu - to wszystko składa się na jedyny i słuszny fakt, że lektura "Ucieczki w dzicz" jest prawdziwą ucztą dla wszystkich zmysłów, że nie wspomnę o wyobraźni, która może się rozszaleć do woli.

Pierwszy tom "Wojowników" to zapierająca dech w piersi akcja, nieprzewidywalność i zaskoczenia. Pomimo faktu, że głównymi bohaterami są koty, to pokuszę się o w pełni zasłużone stwierdzenie, że "Ucieczka w dzicz" wypełniona jest po brzegi niesamowitymi temperamentami, które swą tajemniczością przyprawiają o dreszcze.

Powieść nie jest wyzbyta brutalności, ale stanowi kwintesencję oryginalności i zawiera w sobie wszystko, co powinna mieć pełnowymiarowa powieść fantasy. Jestem pewna, że dzięki swej fabule trafi w gusta szerokiego grona odbiorców: począwszy od miłośników kotów, poprzez fanów fantasy, aż po koneserów gwałtownych zwrotów akcji. Polecam z czystym sercem i bez zastanowienia oraz z wielkimi oczekiwaniami chwytam za drugim tom "Wojowników", czyli "Ogień i lód"!

Kiedy tylko po raz pierwszy zobaczyłam tą cudowną okładkę (jestem w niej szaleńczo zakochana) wiedziałam, że prędzej czy później muszę dokładnie zapoznać się z historią, którą skrywa. Po przeczytaniu opisu i dotarciu do informacji, że jest to książka nie tylko o kotach, ale i napisana z ich perspektywy sięgnęłam po nią od razu. Spodziewałam się opowieści równie dobrej jak samo wydanie i nie zawiodłam się ani trochę.

Pomysł na fabułę jest świetny. W książce znajdziemy dosłownie wszystko od przygody i podróży poprzez walkę, intrygę i zdradę po przyjaźń, zaufanie i magię. Akcja pędzi do przodu bardzo szybko i nie ma ani chwili na nudę. Postacie się bardzo barwne (i nie mam tu na myśli jedynie umaszczenia kotów), każda się wyróżnia i ma cechy charakteru, które zazwyczaj przypisujemy ludziom. Na początku problem mogą sprawiać imiona bohaterów, które są do siebie bardzo podobne, ale ciągłe ich powtarzanie pomaga w zapamiętaniu kto jest kim. Każdy w Klanie ma wyznaczone zadanie i zna swoje miejsce w hierarchii. Każdy szczegół jest dopracowany. Na kartach książki znajdziemy opisy obozu, dokładnie wiemy co gdzie się znajduje i w którym miejscu umiejscowione zostały legowiska konkretnych kotów. Na początku jest też mapka lasu, która pokazuje gdzie znajdują się tereny wszystkich klanów.

Jedyne do czego można się przyczepić to styl. Jest on bardzo prosty i pozostawia wiele do życzenia. Jednak ten wybór autorki (lub raczej autorek, bo pod pseudonimem Erin Hunter kryje się kilka nazwisk) ma swoje uzasadnienie. Książka pisana była z myślą o młodszych czytelnikach i jest ona odpowiednia nawet dla małych dzieci. One z tej historii mogą wynieść najwięcej. Podczas czytania będą się uczyć o lojalności i honorze, o mocy przyjaźni i zaufania oraz o dobru i złu. Odkryją, że wielkość może objawić się w każdym, bez względu na pochodzenie i wygląd, bo wystarczy tylko tego chcieć. Nie znaczy to jednak, że dorośli znudzą się podczas czytania, wręcz przeciwnie!

całość recenzji ---> http://kociara-mojepasje.blogspot.com/2016/04/wojownicy-ucieczka-w-dzicz-erin-hunter.html

Historia opowiada o czterech klanach kotów (Pioruna, Cienia, Wiatru, Rzeki,*Gwiazd), które rządzą się własnymi pradawnymi prawami. Rdzawy, który mieszka z rodziną nie czuję się w niej dobrze i ciągle marzy mu się wycieczka do tajemniczego lasu. Pewnego razu przez jedno wydarzenie postanawia nareszcie się tam wybrać. Spotyka w nieprzyjemnych okolicznościach Szarą Łapę. Dostaje propozycję przyłączenia się do klanu pioruna po widowiskowej walce. Rdzawy po przemyśleniach zgadza się i trafia na szkolenie na wojownika. Tak zaczynają się przygody Ognistej Łapy (Rdzawy po zmianie nazwy) i jego nowych przyjaciół.

* Klan Gwiazd- miejsce gdzie trafiają wszystkie poległe koty.

Powieść przedstawiona na kartach tej powieści jest porównywana do Harry'ego i słusznie, ale dla mnie też miała kilka podobieństw do Chowańców i już mówię, znaczy piszę, dlaczego. Po pierwsze, trójka wspaniałych przyjaciół, które przeżywa przygody. Znamy? Znamy. Po drugie przeznaczenie, w każdej z wyżej wymienionych książek jest jakieś przeznaczenie dla głównego bohatera, no i oczywiście jako wybraniec musi je wypełnić. Po trzecie dobrze ukryci wrogowie. Tu jest najśmieszniejsze, bo na początku z góry określane jest, kto jest tym złym, jednak im dalej w las, tym nowsze złe charaktery, którymi mogą okazać się bliskie osoby dla głównego bohatera. Po czwarte koty! Może nie licząc Harry'ego motyw kotów, który zaczął bardzo mi się podobać, mimo iż nie jestem typową kociarą. Mogłabym jeszcze wspomnieć o kilku podobieństwach, ale wtedy byłyby spojlery, ale tego Wam nie zrobię :D

Teraz tak dokładniej o "Ucieczce w dzicz". Pierwszy tom serii przygód młodego kota zapowiada się obiecująco! Szczerze nie wiem czego mogę spodziewać się po kolejnych częściach, ale już chciałabym zacząć kolejną. Trzeba szybko się w nią zaopatrzyć. Bardzo spodobał mi się pomysł na książkę, bo mimo podobnego schematu do innych książek to nadal niesamowite jest to, że postaciami są koty. Czasami tak zatracałam się w tej powieści, że zapominałam o tym i dopiero jak była wzmianka o sierści czy ogonie to przypominałam sobie, że to koty, a nie ludzie. Bardzo fajną wzmianką jest cała ta historia kocich klanów. W tej części było o niej niewiele i chciałabym by w kolejnych częściach było jej więcej. Bardzo mi się podobał motyw tego, że klany pochodzą od starych klanów Tygrysów, Lwów i Lampartów, którzy rządzili ziemią dopóki nie pojawili się ludzie i ich nie przegonili. To z ich DNA mają swoją waleczną charyzmę.

Bohaterowie są świetni. Jest ich mnóstwo, dokładnie 30 w klanie pioruna, o których była mowa! Więc paleta charakterów jest ogromna! Ale po kolei: Ognista Łapa, który od samego początku przechodzi metamorfozę od potulnego pieszczocha domowego, do wojowniczego kocura. Do tego pomocny, lojalny i sprawiedliwy. Szara Łapa i Krucza Łapa wierni kompani głównego bohatera. Zgrana trójka kociaków i bardzo pilnych uczniów. Do tego przywódcy i jednocześnie mentorzy: Tygrysi Pazur, Lwie Serce, Biała Burza, Rudy Ogon i Błękitna Gwiazda. To postacie, które wzbudzały mój respekt, zwłaszcza Lwie Serce i Błękitna Gwiazda, to koty, które zrobiły na mnie bardzo miłe wrażenie.

Akcji jest naprawdę dużo. Czytelnik nie ma czasu na nudę, bo albo jest trening, który zawsze jest wielką niespodzianką, albo prawdziwe niebezpieczeństwo lub przygoda. Mi przeczytanie jej zajęło dwa dni, dlatego, że zaczęłam ją czytać w piątek po 21 no to nie miałam już aż tyle siły (choć i tak 150 stron przeczytałam), a w sobotę skończyłam. Jest to świetna przygoda, pełna śmiechu i jednocześnie niepewności, bo trudno określić, kto tak naprawdę jest tym złym.

Co jeszcze mogę o niej powiedzieć, jest pisana lekkim językiem. Czyta się ją błyskawicznie, ledwo wciągnie się w akcje, a to już prawie koniec książki. Czcionka jest przyjemna dla oka, a rozdziały niedługie. Do tego na samym początku by nie pomylić postaci mamy ich wszystkich przyporządkowanym do klanów i ich funkcji. Na dodatek dla jeszcze większego ułatwienia mamy mapę! Co jest bardzo dobrym dodatkiem :D

Reasumując jest do dobry początek serii. Historia pisana świetnym i lekkim językiem, który wciąga od pierwszej strony. Bardzo ciekawa kreacja bohaterów i wartka akcja. Do tego książka uczy, bo najważniejszym przykazaniem klanu jest lojalność i wierność, te dwie cechy towarzyszą nam od początku do końca. Można się z niej wiele nauczyć. Także serdecznie polecam Wam tę książkę z cudownym zielonookim kotem na okładce, którego nie można nie pokochać! ♥ Polecam, bo to historia na której się nie zawiedziecie!

Jeszcze nigdy nie spotkałam się z książką w której brak ludzkich postaci. Taka właśnie jest "Ucieczka w dzicz" Erin Hunter z cyklu Wojownicy. Czy przypadła mi do gustu? O tym w mojej recenzji.

Bohaterami "Ucieczki w dzicz" są koty, ale nie takie domowe przytulasy. Te koty to prawdziwi wojownicy, żyjący w lesie. W powieści tej poznajemy cztery klany kotów: Klan Pioruna, Klan Cienia, Klan Wiatru oraz Klan Rzeki. Klany te zwaśnione są z sobą od lat, lecz żyją według praw nadanych im przez przodków.

Niestety Klan Cienia łamie dotychczas panujące zasady, i próbuje zgarnąć dla siebie terytoria innych klanów, by mieć więcej miejsc łowieckich. Klany jednak łatwo się nie poddają, ale w Klanie Pioruna zaczyna brakować wojowników, i wtedy... W lesie pojawia się domowy kocur o imieniu - Rdzawy. Dostaje on niespodziewaną propozycję od przywódczyni Klanu Pioruna - Błękitnej Gwiazdy, by dołączył do ich stada. Zafascynowany możliwością wolności, Rdzawy zgadza się na propozycję i udaje się na szkolenie na wojownika, otrzymując przydomek Ognista Łapa.

"Ucieczka w dzicz" jest wspaniałą lekturą, którą mogą czytać i młodzi i starsi. Jest napisana prostym językiem, który zrozumie nawet najmłodszy odbiorca. Ja nigdy bym się nie spodziewała, że historia o kotach może mnie tak wciągnąć, a jednak… i teraz wyczekuję kolejnych części o losach tych wspaniałych zwierzaków. Powieść ta mówi nam o lojalności, prawdziwej przyjaźni i o tym jak odnaleźć się w grupie, by być jej częścią. Myślę, że nie jeden z nas, mógłby nauczyć się wiele dobrego od tych wspaniałych kocurów. W tej książce nie zabraknie nam wspaniałych opisów otoczenia, które przenoszą nas do lasu by razem z Klanem walczyć o swoje terytorium. Dokładnie są również opisani bohaterowie, więc nie mamy problemu by wyobrazić sobie każdego kota. Przygody Rdzawego vel Ognistej łapy, pochłoną Was do reszty i ciężko będzie oderwać się Wam od tej powieści.

Jeżeli lubicie książki w bajkowych, cudownych klimatach w których jednak nie odnajdziecie dwunożnych bohaterów, to ta pozycja jest dla Was idealna i uwierzcie mi, można się z niej wiele nauczyć. Polecam z czystym sumieniem! Ja czekam na kolejną część tej wspaniałej serii.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Nowa Baśń.

Wydawnictwo: Nowa Baśń

Pomysł na „inną” fantastykę zawsze jest dobrym pomysłem. Pisarz odchodząc od powszechnych stereotypów i dość popularnych istot nadnaturalnych może tylko na tym zyskać. Erin Hunter odeszła od popularnych tematów i stworzyła coś, co przyciągnęło miliony czytelników. „Ucieczka w dzicz” rozpoczyna serię „Wojowników” – serię o walecznych kotach, o odwadze, honorze, lojalności i zaufaniu.

Lasy od wieków należą do dzikich kotów. Każdy klan kotów ma swoje terytorium, którego strzeże przed innymi. Obecnie panują cztery klany dzikich kotów i każdy wie, gdzie jego miejsce. Jednak brak pożywienia zmusza jeden z klanów do złamania reguł, złamania kodeksu wojownika. Klan Pioruna musi się bronić przed Klanem Cienia. Przywódczyni Klanu Pioruna zmuszona jest przyjąć do swojego klanu domowego kota, który okazuje się bardzo waleczny i oddany życiu w lesie. Czy to wystarczy, by pokonać bezwzględny Klan Cienia?

„Ucieczka w dzicz” to książka dobra dla czytelnika w każdym wieku. Tym bardziej, że na okładce zamieszczona jest informacja, iż treść książki odpowiednia jest również dla młodszych czytelników. Bo to oni powinni się uczyć o lojalności, o zaufaniu, o honorze. Oni głównie powinni kształtować w sobie postawę godną „wojownika”. Oni powinni wiedzieć czym jest dobro, a czym zło. Zdaję sobie sprawę, że wychowanie dziecka nie jest prostą sprawą i dlatego powinniśmy zachęcać młodych czytelników, by sięgali po takie właśnie książki. „Ucieczka w dzicz” w sposób prosty i ciekawy przedstawia czym jest lojalność, czym jest odwaga i zaufanie. Ma wpoić młodym czytelnikom dlaczego warto być szczerym i dlaczego warto się poświęcać dla bliskich, a dorosłym ma uświadamiać, że takie cechy są warte posiadania.

Książka napisana jest bardzo przystępnie. Czyta się ją szybko i z zaciekawieniem, które nie opuszcza nawet na chwilę. Akcja mknie do przodu, nie zwalniając na chwilę. Bohaterowie, mimo że są to koty, posiadają cechy charakteru, które przypisujemy ludziom. Takie książki mają właśnie kształtować młodszych czytelników. „Wojownicy” wystartowali bardzo dobrze i mam nadzieję, że kolejne części będą na równie wysokim poziomie.

Powieści o kotach nie są codziennością. A wymyślenie takiej fabuły, by była odpowiednia i dla młodszych, i dla starszych czytelników to nie lada zadanie. Autorce udało się doskonale wszystko połączyć tworząc ciekawą całość i mam nadzieję, że nie zabraknie jej pomysłów. „Ucieczka w dzicz” to zaledwie początek historii o klanach kotów. Książkę polecam wszystkim, którzy nie boją się zderzenia z prawdziwymi zasadami. A dla miłośników kociaków ta książka będzie czymś naprawdę wyjątkowym. Czytać o swoich ulubieńcach to marzenie każdego czytelnika.

http://ksiazkomania-recenzje.blogspot.com/

„Ucieczka w dzicz” Erin Hutner to doskonała książka zarówno dla młodych, jak i dojrzałych czytelników. Mali odkrywcy literackich przygód znajdą w niej świetną opowieść o domowym kocie, który poczuł, że życie u dwunożnych nie jest szczytem jego marzeń. Zapragnął poczuć smak świeżego mięsa samodzielnie złapanej zwierzyny. Zapuszczanie się w las dawało mu przedsmak bliskości z przyrodą. Nie wiedział jeszcze jak wygląda prawdziwe życie dzikich kotów. Na własnej skórze doświadcza codziennych trudów i problemów, styka się z zasadzkami, intrygami, walkami o władzę. Mali czytelnicy dowiedzą się, że warto być otwartym, przebaczać, dążyć do odkrycia prawdy, ale jednoczenie zachowywać ostrożność. Piękna opowieść o kocie nasycona jest też prostą zwierzęcą brutalnością, której nie brak też w świecie ludzkim.

Dorosły czytelnik poczuje się jak po lekturze „Folwarku zwierzęcego”. Zobaczymy nasz świat ze znanymi nam problemami w zwierzęcej masce. Inwazje, walki o tereny, podstępy, zmiany rządów, migracja, znalezienie azylu itd. Erin Hunter stworzyła niezwykły koci świat, inny od popularnych bajek o tych czworonogach. Tu koty przez cały czas są na pierwszym planie. Co prawda w tle pojawiają się dwunożni (ludzie), ale jako istoty pozbawiające koty kociej natury.

Cykl „Wojownicy” rozpoczyna ucieczka rudego domowego kota do świata, w którym teren jest dla każdego klanu kotów bardzo ważny, ponieważ od tego zależy ich trwanie (czyż nie przypomina nam to walk o państwa?). Utrzymanie całego klanu w dobrym stanie nie jest łatwe. Wymaga bardzo dobrej organizacji, ciągłego szkolenia wojowników, łowców, dbania o młode i stare koty oraz wymaga obecności uzdrowicielki. W czasach pokoju koty patrolują swoje tereny i znaczą je w celu zachowania stałych granic, ale kiedy przychodzi czas walki, podstępne naruszenie umowy, narażanie młodych i wykorzystywanie ich jako wojowników na pierwszej linii walk z przeciwnikiem to trzeba działać stanowczo i szybko. W kocim brutalnym świecie cel uświęca środki, bohaterzy nie boja się zamachu stanu, który w naszym bardzo poprawnym politycznie świecie uważany by był za zło większe od tysięcznych ofiar ginących w więzieniach i na polach bitew.

„Ucieczka w dzicz” top świetna historia o lojalności, tolerancji, trudzie podejmowania decyzji, w których stawką jest życie przeciwnika. Wszystko to ubrane w prosty, opisowy język działający na wyobraźnię. Szybka akcja sprawia, że czytelnicy nie nudzą się w czasie lektury. Po tym tomie na pewno sięgnę po kolejny,. „Ogień i lód”.

Książka będzie świetnym materiałem na lekcje etyki.

Cztery klany.

Jedno przeznaczenie.

Erin Hunter, a właściwie Kate Cary przez 12 lat mieszkała w Szkocji, w 2004 r. wróciła do Anglii i zamieszkała w jej północnej części. Kate Cary napisała książki: "Na Wolności", "Ogień i Lód" i "Nadchodząca Burza" w pierwszej części serii Wojowników, "Świt" w drugiej serii oraz "Wyrzutek", "Wzrok" , "Mroczną Rzekę" , "Zaćmienie" oraz "Długie Cienie". Kate Cary jest również autorką serii "Bloodline", opowiadającej o wampirze Draculi. [źródło]

Lekko i prosto napisana historia, która porywa od pierwszej strony i trzyma w napięciu do ostatniej. Temat proroctwa, które mówi, że przybędzie ktoś, kto odmieni los innych jest już stary i nudny, jednak Erin Hunter ukazała go w inny sposób, mianowicie pierwsze skrzypce grają koty. To jest plusem tej książki. Nie zabraknie wojen, które są bardzo dobrze opisane oraz przygód. Utwór uczy wielu wartości, m.in. lojalności i przyjaźni. Gdyby książka była lekturą (według mnie spełnia wymagania dla podstawówki), na pewno przeczytaliby ją wszyscy.

Od wieków cztery klany wojowniczych kotów dzieliły las według praw ustanowionych przez przodków. Jednak jeden z nich odrzucił odwieczny porządek, stwarzając zagrożenie dla pozostałych.

Bezwzględne koty z Klanu Cienia otaczają siedlisko walecznych, choć mniej licznych kotów z Klanu Pioruna. Błękitna Gwiazda, ich przywódczyni, i jej dumni wojownicy – Lwie Serce i Tygrysi Pazur – nie poddadzą się bez walki, zdecydowani broni za wszelką cenę swoich pobratymców i młodych.

Gdy sytuacja wydaje się beznadziejna, w lesie pojawia się zwyczajny, domowy kot, o którym mówiło proroctwo i który odmieni los tych ziem. [opis pochodzi z okładki książki]

Oprawa graficzna jest po prostu prześwietna! Już sama okładka przykuwa uwagę i sprawia, że oczy kota mówią: "Przeczytaj mnie". W środku jest równie pięknie.

Ognista Łapa, znany również jako Rdzawy, jest głównym bohaterem. Jest zwykłym, domowym kotem. Jego życie jest beztroskie: jedzenie podsuwają jemu pod nos. Po prostu żyć, nie umierać! Nagle wszystko się zmienia. Dołącza do dzikich kotów, które same muszą o siebie zadbać. Czy da radę zostawić przeszłość? W całej książce przewija się jeszcze wielu bohaterów, którzy odgrywają większą bądź mniejszą rolę. Jeśli dobrze liczę to jest trzydzieści osiem kotów, które należą do któregoś z czterech klanów (Pioruna, Rzeki, Wiatru, Cienia,) oraz trzy spoza samodzielne.

Nie spodziewałem się, że ta książka aż tak mi się spodoba. Przeczytałem ją w jakieś dwa dni, trzy dni. Polecam szczególnie tym, którzy lubią fantastykę oraz tym najmłodszym. Jeśli chcesz, by 'porwali' Ciebie w dzicz, przeczytaj. Za egzemplarz recenzencki dziękuję wydawnictwu Nowa Baśń.

Tytuł: Wojownicy. Ucieczka w dzicz

Tytuł oryginału: Into the Wild

Autor: Erin Hunter

Wydawnictwo: Nowa Baśń

Seria: Wojownicy (tom I)

Tłumaczenie: Katarzyna Krawczyk

Projekt graficzny okładki: Hauptmann & Kompanie Werbeagentur

Wydanie: I

Oprawa: miękka (ze skrzydełkami)

Data wydania: lipiec 2015 (data przybliżona)

Liczba stron: 331

ISBN: 978-83-65122-02-5

Rdzawy to młody domowy kociak, który wiedzie wygodne życie wśród ludzi, jednak codzienna monotonia życia nie uszczęśliwiała kociaka. Tęsknym wzrokiem spoglądał w las, marzy o wolności, adrenalinie, ekscytacji, różnych polowaniach. Las go do siebie przyciągał, kusił, coś obiecywał by ruszyć przed siebie w rozszeptane cienie. Nie obchodziło go niebezpieczeństwo jakie się tam może czaić. Las go fascynował i pragnął za wszelką cenę go poznać. Któregoś dnia postanawia zapuścić się dalej w dzikie odmęty lasu. Tam trafia na Szarą Łapę, dzikiego kota z Klanu Pioruna. Rdzawy zafascynowany nowym, beztroskim życiem nie waha się ani na moment i wstępuje w szeregi Klanu Pioruna. Jednak żeby pozostać z nimi musi się stać wojownikiem. Będzie musiał żyć z nimi według ich zwyczajów, być wobec nich lojalny i pracowity. Dzięki nim nauczy się życia na wolności. Dowie się co to znaczy być prawdziwym kotem. Czy podoła się temu wyzwaniu? Jak domowy kociak poradzi sobie w dziczy? Nie dowiecie się jeżeli nie przeczytacie.

Od pierwszego wejrzenia na okładkę zakochałam się w książce. Zielone oczy Rdzawego tak mnie zahipnotyzowały, że bez mrugnięcia musiałam zapoznać się z tą powieścią. Na początku miałam problem z nadmiarem nowych imion, często bohaterowie książki strasznie mi się mylili. Jednak, gdy mózg już sobie wszystko przyswoił, z przyjemnością zapoznałam się z historią Rdzawego.

Powieść przedstawia nam cztery klany wojowniczych kotów, którzy kiedyś żyli ze sobą w zgodzie. Las był podzielony według ustalonych praw przez przodków, jednak jednemu z nich nie podobał się odwieczny porządek. Pragnął czegoś więcej z czego stał się ogromnym zagrożeniem dla pozostałych klanów. Plądrowanie, ataki, zabijanie to nie wszystko co zawiera ta książka. Jest naprawdę lekka, barwna, zaskakuje wartką akcją, humorem, ciekawymi postaciami. Czytając książkę widziałam te wszystkie kolory futer, towarzyszyłam bohaterom w ich spólnych przygodach, a czasami sama stawałam się dzikim kotem, który walczył za wszelką cenę by bronić swoich pobratymców.

To piękna opowieść o lojalności, przyjaźni i braterstwie. Rdzawy od pierwszych kartek zaskarbił sobie moje serce i nie mogę się doczekać najnowszej części. Książka umiliła mi czas, sprawiła, że zapomniałam o codziennych obowiązkach, poprawiła humor, a także zapewniła ciekawą rozrywkę. Świat jaki został wykreowany w tej powieści niesamowicie intryguje i przyciąga do siebie, nie łatwo się od niej oderwać. Bezwzględne kocie wojny zapierają dech w piersiach, a niezliczone przyjaźnie i lojalność wobec innych roztapia nawet najtwardsze serce. Nie tylko miłośnicy kotów odnajdą tu coś dla siebie. To powieść, która pochłonie dzieci, młodzież, ale i też dorosłych. Książka warta przeczytania. Gorąco polecam.

To, że koty są niezależne, chadzają sobie tylko znanymi ścieżkami i wykorzystują dziewięć żyć, wiemy wszyscy, ale czy ktoś z nas wie, że domowy mruczek może mieć wiele wspólnego z proroctwem dzikich kotów? Sięgając po pierwszą powieść z cyklu „Wojownik” nie spodziewałam się takiej mnogości członków kocich klanów, jednak spodobał mi się ten koci klimat. Oczywiście, przy takiej liczbie kotów i ich różnorodnych charakterach, często dochodzi do głośnych i zażartych wojen o terytoria łowieckie i ochronę siedlisk. Na ich tle wplecione są pasjonujące losy głównego bohatera - Rdzawego. Czytelnik już od pierwszej strony książki przekonuje się, że bardzo wiele się w kocim świecie dzieje.

Rudy kocurek, wiodący wygodne życie wśród ludzi, ewidentnie się nudzi, bo cóż ciekawego może być w przewidywalnych dniach, kiedy codziennie wieczorem dostaje się miskę tej samej suchej i bezsmakowej karmy, nie ma się żadnych obowiązków, ciekawych zajęć, porozmawiać można tylko z jednym przyjacielem, obserwowany świat ogranicza się jedynie do niewielkiego przydomowego ogródka, a zapach myszy można poczuć tylko we śnie. Nie takiego życia pragnie Rdzawy. Marzy o wolności, szerokich przestrzeniach, polowaniach, ekscytujących przygodach. Chce żyć jak prawdziwy dziki kot, a nie jak pozbawiony energii domowy pupil. I jak to z wytrwałymi kotami bywa, Rdzawy stawia na swoim, korzysta z nadarzającej się okazji i przyłącza się do klanu dzikich kotów.

Rdzawy, wśród dzikich kotów zwany Ognista Łapa, szybko przysposabia się do funkcjonowania w stadzie, współżycia z innymi, odpowiedzialności za członków społeczności, stawiania potrzeb rodziny nad własnymi. Szkoląc się na wojownika dzielnie stawia czoło trudnym wyzwaniom, walczy z wrogami. Uczy się miłości, przyjaźni, opiekuńczości, lojalności. Poznaje konsekwencje złamania surowych zasad klanu, smak odrzucenia, spisku, zdrady i śmierci bliskich. Pozostaje wierny swoim marzeniom i wreszcie czuje się szczęśliwy. Utkwiła mi w pamięci walka Ognistej Łapy z Żółtym Kłem, niezwykła mieszanka litości i szacunku wobec starszego.

Ognista Łapa nie jest idealny, i to właśnie sprawia, że tak bardzo się z nim utożsamiamy. Jest nam bliski ponieważ ma swoje wady, słabości, walczy z nimi i staje się wartościowym członkiem stada. Drugoplanowi bohaterowie są prawdziwi i wyraziści, o silnych charakterach i postawach. Poznajemy koty płochliwe i waleczne, sympatyczne i złośliwe, mądre i mniej mądre, lojalne i zdradzieckie. Wzruszająca jest scena nadania nowego imienia Ognistej Łapie - Ogniste Serce, ale o tym musicie już sami przeczytać…

Język powieści jest ciepły i plastyczny. Czyta się ją piorunem, jak przystało na przygody członka Klanu Pioruna. Ciekawa i przemyślana fabuła wciąga, niecierpliwie śledzimy jej rozwój. Bardzo przydatne są, zamieszczone na początku książki zwięzłe opisy członków, hierarchii i terytoriów dominacji klanów. Książka zachwyci młodego czytelnika i zainteresuje starszych miłośników fantastyki. Piękna okładka zachęca do podróży w krainę kocich opowieści. Wielotomowy cykl będzie niezwykle prezentował się na półce z ulubionymi książkami.

Czy jestem ciekawa dalszych losów Ognistego Serca i Klanu Pioruna? Jak najbardziej tak, czekam z niecierpliwością na drugi tom cyklu. A jak zapowiada Wydawnictwo Nowa Baśń, premiera „Ognia i lodu” już w listopadzie.

bookendorfina.blogspot.com

To, że koty są niezależne, chadzają sobie tylko znanymi ścieżkami i wykorzystują dziewięć żyć, wiemy wszyscy, ale czy ktoś z nas wie, że domowy mruczek może mieć wiele wspólnego z proroctwem dzikich kotów? Sięgając po pierwszą powieść z cyklu „Wojownik” nie spodziewałam się takiej mnogości członków kocich klanów, jednak spodobał mi się ten koci klimat. Oczywiście, przy takiej liczbie kotów i ich różnorodnych charakterach, często dochodzi do głośnych i zażartych wojen o terytoria łowieckie i ochronę siedlisk. Na ich tle wplecione są pasjonujące losy głównego bohatera - Rdzawego. Czytelnik już od pierwszej strony książki przekonuje się, że bardzo wiele się w kocim świecie dzieje.

Rudy kocurek, wiodący wygodne życie wśród ludzi, ewidentnie się nudzi, bo cóż ciekawego może być w przewidywalnych dniach, kiedy codziennie wieczorem dostaje się miskę tej samej suchej i bezsmakowej karmy, nie ma się żadnych obowiązków, ciekawych zajęć, porozmawiać można tylko z jednym przyjacielem, obserwowany świat ogranicza się jedynie do niewielkiego przydomowego ogródka, a zapach myszy można poczuć tylko we śnie. Nie takiego życia pragnie Rdzawy. Marzy o wolności, szerokich przestrzeniach, polowaniach, ekscytujących przygodach. Chce żyć jak prawdziwy dziki kot, a nie jak pozbawiony energii domowy pupil. I jak to z wytrwałymi kotami bywa, Rdzawy stawia na swoim, korzysta z nadarzającej się okazji i przyłącza się do klanu dzikich kotów.

Rdzawy, wśród dzikich kotów zwany Ognista Łapa, szybko przysposabia się do funkcjonowania w stadzie, współżycia z innymi, odpowiedzialności za członków społeczności, stawiania potrzeb rodziny nad własnymi. Szkoląc się na wojownika dzielnie stawia czoło trudnym wyzwaniom, walczy z wrogami. Uczy się miłości, przyjaźni, opiekuńczości, lojalności. Poznaje konsekwencje złamania surowych zasad klanu, smak odrzucenia, spisku, zdrady i śmierci bliskich. Pozostaje wierny swoim marzeniom i wreszcie czuje się szczęśliwy. Utkwiła mi w pamięci walka Ognistej Łapy z Żółtym Kłem, niezwykła mieszanka litości i szacunku wobec starszego.

Ognista Łapa nie jest idealny, i to właśnie sprawia, że tak bardzo się z nim utożsamiamy. Jest nam bliski ponieważ ma swoje wady, słabości, walczy z nimi i staje się wartościowym członkiem stada. Drugoplanowi bohaterowie są prawdziwi i wyraziści, o silnych charakterach i postawach. Poznajemy koty płochliwe i waleczne, sympatyczne i złośliwe, mądre i mniej mądre, lojalne i zdradzieckie. Wzruszająca jest scena nadania nowego imienia Ognistej Łapie - Ogniste Serce, ale o tym musicie już sami przeczytać…

Język powieści jest ciepły i plastyczny. Czyta się ją piorunem, jak przystało na przygody członka Klanu Pioruna. Ciekawa i przemyślana fabuła wciąga, niecierpliwie śledzimy jej rozwój. Bardzo przydatne są, zamieszczone na początku książki zwięzłe opisy członków, hierarchii i terytoriów dominacji klanów. Książka zachwyci młodego czytelnika i zainteresuje starszych miłośników fantastyki. Piękna okładka zachęca do podróży w krainę kocich opowieści. Wielotomowy cykl będzie niezwykle prezentował się na półce z ulubionymi książkami.

Czy jestem ciekawa dalszych losów Ognistego Serca i Klanu Pioruna? Jak najbardziej tak, czekam z niecierpliwością na drugi tom cyklu. A jak zapowiada Wydawnictwo Nowa Baśń, premiera „Ognia i lodu” już w listopadzie.

bookendorfina.blogspot.com

W tej wyjątkowej książce głównymi bohaterami nie są ludzie, lecz uwaga koty! Lasy zamieszkują cztery kocie klany: Klan Pioruna, Cienia, Wiatru i Rzeki. Wszystkie z nich strzegą swoich terytoriów, pożywienia i młodych. Jako, że dla czworonogów nastały ciężkie czasy i trudno o upolowanie wystarczającej ilości pożywienia, grupy kotów rywalizują i walczą między sobą.

Jeden z klanów, Klan Pioruna, któremu przewodzi Błękitna Gwiazda na gwałt potrzebuje silnych i młodych wojowników. Dzięki temu do ich społeczności trafia Rdzawy, domowy kociak, który pragnie porzucić nudne życie u Dwunożnych. Zostaje mu nadane nowe imię- Ognista Łapa i razem z innymi uczniami rozpoczyna trudne i wymagające szkolenie, by opanować umiejętności walki, tropienia i polowania. Główny bohater wśród innych dzikich kotów nareszcie poczuł, że odnalazł swoje miejsce na świecie i zdobył lojalnych przyjaciół. Jednak ich sielanka nie trwa długo. Gdy Klan Cienia przepada bez wieści, a Klan Wiatru żąda pozwolenia na udostępnienie im terytorium wszyscy członkowie przygotowują się do nieuchronnej bitwy o wszystko.

Pewnie niektórzy z Was powiedzą, że jest to książka typowa dla dzieci i po części będziecie mieć rację. Treść jest przyjemna w odbiorze, a język prosty i przejrzysty. Jednak tak, jak Harry'ego Pottera, tak i Wojowników spokojnie mogą czytać czytelnicy w każdym wieku. Książka przekazuje nam te wszystkie wartości, które powinny być ważne dla dziecka oraz dorosłego.

Muszę wspomnieć, że bardzo spodobał mi się zabieg, który polegał na obsadzeniu w głównych rolach zwierząt. Jako, że bardzo lubię kociaki z przyjemnościach czytałam o ich zachowaniach i zwyczajach: wspólne mycie, polowanie, jedzenie i zabawa. Kolejnym plusem jest to, jak autorka wykreowała poszczególne kocie postaci. Wszystkie były barwne, o różnych charakterach, dzięki czemu bez żadnych problemów mogłam je od siebie odróżnić.

Podsumowując, zapoznanie się z powieścią Erin Hunter było dla mnie ciekawym doświadczeniem. Uwielbiam czytać o walecznych bohaterach, dla których najważniejsza jest przyjaźń, lojalność i wspólne dobro. Jeśli tylko tak, ja ja kochanie fantasy, a do tego te urocze czworonogi, to zachęcam do sięgnięcia po tę pozycję. Osobiście sama już nie mogę się doczekać kontynuacji przygód Ognistej Łapy i jego kompanów.

Źródło recenzji http://dobraksiazka1.blogspot.com/