„Zuzanna Zbróg” – książki

Jeśli znasz ucznia, który pisze niewyraźnie i nieczytelnie, ma problemy z planowaniem tekstu na stronie i wykonywaniem prostych czynności manualnych, a na dodatek otrzymuje w szkole słabe oceny za wytwory swojej pracy, sięgnij po tę książeczkę i włącz przygotowane w niej zadania w program jego codziennej aktywności. Zaprezentowane ćwiczenia tylko z pozoru wydają się proste, ponieważ dzieci wkładają wiele wysiłku w ich zrobienie. Wiele kart pracy zostało zaplanowanych tak, aby zaangażować w proces pisania wszystkie zmysły: kinestezję, wzrok, słuch, dotyk. Te ćwiczenia, nazwijmy je bazowe, to pierwszy krok do komponowania tekstu, redagowania notatki, pisania w odpowiednim tempie, „ubierania myśli w słowa” bez wysiłku. Ćwiczenia grafomotoryczne w niniejszej publikacji zostały z powodzeniem przetestowane u podopiecznych Ośrodka Rehabilitacji Dzieci w Centrum Medycznym „Zdrowie” w Kielcach oraz podczas konsultacji terapeutycznych w Zakładzie Komunikacji Językowej Instytutu Filologii Polskiej w Uniwersytecie Jana Kochanowskiego w Kielcach. Zrób kolejny krok, aby pomóc dziecku w automatyzacji procesu pisania.

Przedstawiamy zeszyt ćwiczeń grafomotorycznych rozwijających sprawność manualną oraz orientację wzrokowo-przestrzenną u dzieci w wieku wczesnoszkolnym. Indywidualna praca z ćwiczeniami opracowanymi w formie zabaw wymaga od uczniów cierpliwości oraz skupienia uwagi, co w rezultacie usprawnia ich funkcje poznawcze: orientację przestrzenną, pamięć i planowanie. Ćwiczenia grafomotoryczne ponadto: • regulują napięcie mięśniowe w obrębie dłoni i obręczy barkowej, • doskonalą precyzję ruchów, • usprawniają koordynację wzrokowo-ruchową. Ćwiczenia zaproponowane w tym zeszycie zostały z powodzeniem przetestowane u podopiecznych Ośrodka Rehabilitacji Dzieci w Centrum Medycznym „Zdrowie” w Kielcach oraz w Samorządowej Szkole Podstawowej w Ostojowie.

Aktywność twórcza w pracy z tekstem 2023/2024 nr 1

Monografia Konstruowanie reprezentacji społecznej zapożyczeń do końca wieku XVIII stanowi przykład wykorzystania teorii reprezentacji społecznych do badania i wyjaśniania zjawisk językowych. Wybrane podejście teoretyczne wnosi do tematyki językoznawczej nową, interdyscyplinarną perspektywę, pozwalającą uchwycić społeczno-kulturowy charakter zmian językowych. Analiza pisemnych danych na temat zapożyczeń z okresu około trzystu lat pozwoliła na ujawnienie najistotniejszych elementów zmian w „myśleniu” o nich jako konsekwencji ścierania się w sferze publicznej różnych poglądów na temat języka polskiego i makaronizmów. W monografii opisano, jak wiedza społeczna na temat zapożyczeń była podzielana, transmitowana oraz przekształcana w reprezentacje społeczne badanego obiektu języka. Częściowo objaśnia to m.in. przyczyny ambiwalentnego postrzegania anglicyzmów przez współczesnych Polaków. „Z pełną odpowiedzialnością mogę powiedzieć po lekturze pracy Piotra Zbróga i Zuzanny Zbróg, że jest ona na polskim gruncie kultury języka dokonaniem wyjątkowym i bardzo ważnym, wypełniającym istotną lukę bibliograficzną, [...] pioniersko opartym na teorii reprezentacji społecznej. [...] Praca ta ma przeogromne znaczenie poznawcze i dydaktyczne. Powinna się ona stać kanoniczną lekturą na uniwersyteckich zajęciach zarówno z historii języka, jak i z kultury języka, wnosząc do nich uporządkowaną wiedzę i spokojny, rzeczowy komentarz odnoszący się do poszczególnych omawianych zjawisk. Jest także bezdyskusyjnym wzorem metodologicznym, odsłaniającym przydatność teorii reprezentacji społecznych do penetracji tychże zjawisk”. – Z recenzji prof. zw. dra hab. Jana Miodka „Interpretacja zjawiska związanego z kształtowaniem się reprezentacji społecznej języka polskiego i tytułowych zapożyczeń okazała się lekturą wciągającą i wartościową poznawczo. [...] Chciałbym zwrócić uwagę na dość konsekwentnie prowadzony wykład, wykorzystujący jako podstawę nowatorską teorię reprezentacji społecznych”. – Z recenzji prof. zw. dra hab. Mirosława J. Szymańskiego

Publikacja ma charakter empirycznego studium porównawczego różnych typów niepublicznych szkół podstawowych działających na terenie województwa świętokrzyskiego (badanie pełne). Przeanalizowano identyfikowanie i zaspokajanie potrzeb społecznych najważniejszych zbiorowości szkolnych: nauczycieli, uczniów i ich rodziców. Tłem dla porównań są szkoły publiczne wybrane do badań na zasadzie doboru celowego. Autorka ma świadomość, że wyniki uzyskane z prób celowych uprawniają do wnioskowania o charakterze ograniczonym, odnoszącym się jedynie do badanych szkół, dlatego dane uzyskane ze szkół publicznych przedstawiono w przypisach. Książka liczy pięć rozdziałów: Rozdziały 1 i 2 tworzą część teoretyczną pracy, natomiast pozostałe – empiryczną. Część teoretyczna jest próbą usystematyzowania niezbędnej wiedzy na temat definicji i koncepcji potrzeb, ich klasyfikacji oraz kategoryzacji. Stanowi inspirację przeprowadzonych badań empirycznych. Znajduje się w niej także rozdział dotyczący szkoły jako instytucji i organizacji społecznej, a zwłaszcza „organizacji uczącej się”, której cechą charakterystyczną jest umiejętność nieustającego rozwoju szkoły przez reagowanie na zróżnicowane i zmienne potrzeby należących do niej zbiorowości. Analizie – na podstawie literatury przedmiotu badań – poddano również stan wiedzy na temat funkcjonowania niepublicznych szkół podstawowych w kontekście wpływu transformacji ustrojowej na przemiany edukacyjne. W części empirycznej przedstawiono metodologiczne założenia badań własnych (rozdział 3). Ukazano cele, problemy badawcze oraz przyjęty model badań. Ponadto zarysowano przebieg i organizację badań, uwzględniając odpowiednie – dla przyjętej koncepcji – metody i narzędzia badawcze. Można tu także znaleźć charakterystykę badanych szkół oraz respondentów (rozdział 4). Rozdział 5 przedstawia szczegółowe wyniki badań własnych odnoszące się do tych kategorii potrzeb społecznych, w zakresie których uzyskano najciekawsze rezultaty. Skoncentrowano się na następujących grupach potrzeb społecznych: łączności, przynależności do grupy, więzi emocjonalnej, społecznej akceptacji, społecznej gratyfikacji, organizacji, współuczestnictwa, ochrony i autonomii.